Deinstytucjonalizacja – nowa jakość polityki społecznej 3401-FAK-DIz
Konwersatorium (KON) Semestr letni 2022/23

Lizut J., Grewiński M. (red.), Deinstytucjonalizacja w polityce społecznej. Szanse i zagrożenia (2021), Warszawa

Goffman E. (2011). Instytucje totalne. Gdańsk: GWP.

Grewiński M., Kamiński S. (2007). Obywatelska polityka społeczna. Warszawa: Wyższa Szkoła Pedagogiczna TWP.

Zbyrad T. (2016). Od instytucjonalizacji opieki ku deinstytucjonalizacji. Wyzwania polityki społecznej i szanse rozwoju. W: A. Furmańska- -Maruszak, A. Wójtewicz (red.), Polityka społeczna wobec wyzwań demograficznych i przemian społecznych. Toruń: Wydawnictwo Edukacyjne AKAPIT.

Fijołek-Głowacka, K. (2021). Uspołecznienie, upodmiotowienie, personalizacja. Czas na deinstytucjonalizację. Instytut Spraw Obywatelskich. https://instytutsprawobywatelskich.pl/uspolecznienie-upod miotowienie-personalizacja-czas-na-deinstytucjonalizacje/

Krzyszkowski, J. (2018). Deinstytucjonalizacja usług dla seniorów jako element polityki senioralnej. Problemy Polityki Społecznej. Studia i Dyskusje, 43/3/2018.

Ogólnoeuropejskie wytyczne dotyczące przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki świadczonej na poziomie lokalnych społeczności. Europejska Grupa Ekspertów ds. Przejścia od Opieki Instytucjonalnej do Opieki świadczonej na poziomie Lokalnych Społeczności. (2012). Europejska Grupa Ekspertów ds. Przejścia od Opieki Instytucjonalnej do Opieki świadczonej na poziomie Lokalnych Społeczności, Bruksela.

Po zakończeniu zajęć student/ka będzie

w sferze wiedzy:

 posiadał wiedzę o koncepcji i polityce deinstytucjonalizacji

 miał wiedzę o rozwiązaniach stymulujących deinstytucjonalizację

w sferze umiejętności:

 potrafił wykorzystywać interdyscyplinarną wiedzę na temat mechanizmów deinstytucjonalizacji

 potrafił wykorzystywać interdyscyplinarną wiedzę do kompetentnej obserwacji, interpretacji i analizy oddziaływań podejmowanych wobec różnych grup i społeczności

 potrafił posługiwać się zasadami i normami prawa, etyki, a w szczególności etyki pracy środowiskowej w projektowaniu oraz realizacji deinstytucjonalizacyjnych praktyk pomocowych polityk, projektów, programów adresowanych do społeczności wymagających wsparcia

w sferze kompetencji społecznych:

 świadomy potencjału różnych grup wrażliwych

 miał świadomość znaczenia profesjonalnej wiedzy i umiejętności w pracy na rzecz upodmiotowienia grup defaworyzowanych

ocena aktywności i udziału w dyskusjach grupowych (pomysły i argumentacja) 20%

ocena indywidualnych prezentacji tematycznych 40%

pisemna analiza wybranej praktyki środowiskowej 40%

1. Źródła polityki deinstytucjonalizaji

2. Jak idea DI zmienia świat instytucji

3. Jak idea DI zmienia politykę społeczną

4. Deinstytucjonalizacja praktyk pomocowych wobec osób z niepełnosprawnościami

5. Deinstytucjonalizacja wsparcia wobec osób z zaburzeniami psychicznymi

6. Miejsce pracy środowiskowej w procesie deinstytucjonalizacji

7. Kapitał solidarności – w jaki sposób go wytwarzać

prezentacje, dyskusje grupowe, analizy praktyk społecznych i publicznych