Prawo w literaturze i sztuce

ogólnouniwersyteckie

w sali

Przedmiotem wykładu jest podejmowana z interdyscyplinarnej perspektywy analiza związków między prawem, malarstwem i architekturą

jako rezultatami twórczości. Dziedziny te łączy zastosowanie języka i posługiwanie się fikcją oraz symbolami wykorzystywanymi do kształtowania

rzeczywistości społecznej. Są one odzwierciedleniem wartości współkształtujących kulturową tożsamość prawa. Dziedziny te łączy także

znaczenie interpretacji jako czynnika współtworzącego jej przedmiot. Wykład będzie dotyczył interpretacji odzwierciedlających ponadczasowy wymiar praw człowieka w literaturze i sztuce.

1. Język – prawo – kultura. Prawo i pismo. Znaczenie narracji i rola mitu jako wyznacznika tożsamości społecznej.

2. Prawo, bezprawie i walka o prawa człowieka w utworach literackich: Homer, Sofokles, Dante, Kochanowski, Szekspir, Goethe, Mickiewicz,

Słowacki, Fredro, Gogol, Dostojewski, Prus, Tomasz Mann, Kafka, Camus, Dürrenmatt, Rodari, Nałkowska, Żeromski, Tuwim, Herbert, Szymborska, Miłosz, Tokarczuk.

3. Prawo jako dzieło sztuki sądzenia o tym, co dobre i słuszne. Problem granic interpretacji. Estetyka prawa.

4. Prawo, bezprawie i walka o prawa człowieka w malarstwie i rzeźbie. Prawo w działaniu i wizerunki prawników. Rytuał i spektakl władzy: Holbein, Fra Angelico, Rafael, Lo Spagna, Leonardo da Vinci, Michał Anioł, Rembrandt, Bruegel Starszy, Tycjan, Rubens, Tintoretto, Lorenzetti,

Caravaggio, Goya, Delacroix, David, Matejko, Pellizza da Volpedo, Picasso, Giacomo Manzù.

5. Architektura jako oblicze władzy i przestrzeń prawa: amfiteatry, Ąkropol, Forum Romanum, Forum Trajana, Kapitol, architektura sądów i

parlamentów.

1. Y. N. Harari: Homo Deus. Krótka historia jutra, Kraków 2018.

2. O. Tokarczuk: Wykład noblowski, https://culture.pl/pl/artykul/olga-

tokarczuk-wyklad-noblowski

3. R. A. Posner: Law and Literature, Cambridge – London 2009.

4. J. Huizinga: Homo Ludens, Warszawa 1985.

5. A. Gieysztor: Władza. Symbole i rytuały, red,: P. Mrozowski, P. Tyszka, P.

Węcowski, Warszawa 2016.

6. J. Campbell: Potęga mitu, Kraków 2007.

7. S. Filipowicz: Mit i spektakl władzy, Warszawa 1988.

8. H. J. Berman: Law and Language. Effective Symbols of Community,

Cambridge 2016.

9. D. Davidson: The Perils and Pleasures of Interpretation, w: E. Lepore, B.

C. Smith, red.: The Oxford Handbook of Philosophy of Language, Oxford

2008, s. 1056 i nast.

10. J. Kuisz, M. Wąsowicz: Prawo i literatura. Antologia, Warszawa 2019.

11. J. Kuisz, M. Wąsowicz: Prawo i literatura. Szkice, Warszawa 2015.

12. J. Kuisz, M. Wąsowicz: Prawo i literatura. Szkice drugie, Warszawa 2017.

13. A. Mycielski: Z zagadnień techniki parlamentarnej, Wrocław 1965.

14. A. Biała: Literatura i malarstwo, Warszawa 2010.

15. J. Białostocki: O dawnej sztuce, jej teorii i historii, red. M. Poprzęcka, A.

Ziemba, S. Michalski, Gdańsk 2009.

uczestnik zajęć rozumie znaczenie kulturowej tożsamości prawa.

Lista obecności, udział w zajęciach, możliwość napisania pracy zaliczeniowej.