Biblia: teksty i ich historia

obowiązkowe

Zajęcia w ramach kierunku studiów Historia i kultura Żydów.

Celem zajęć jest przedstawienie podstawowych zagadnień dotyczących Biblii w historyczno-literackim kontekście czasów, ze szczególnym uwzględnieniem procesu jej powstawania i recepcji oraz gatunków literackich wchodzących w jej skład.

W czasie zajęć będą omawiane następujące zagadnienia:

1. Kwestia kanonu: rozmaite kanony Biblii;

2. Literatura deuterokanoniczna; apokryfy, pseudoepigrafy;

3. Gatunki literackie wchodzące w skład Biblii: historiografia, prawodawstwo, teksty prorocze, poezja, literatura mądrościowa;

4. Podstawowe teorie i podejścia naukowe do Biblii: tradycja a nauka; „szkoła” maksymalistyczna i „szkoła” minimalistyczna; krytyka źródeł i krytyka redakcyjna; krytyka historyczna i świadectwa archeologiczne;

5. Treść i struktura poszczególnych ksiąg biblijnych w historyczno-literackim kontekście czasów, w których powstawały.

Zob. "zakres tematów" w sylabusie grupy zajęciowej w danym cyklu dydaktycznym.

Literatura będzie podawana przez prowadzącego zajęcia w aktualnym cyklu dydaktycznym.

Po zaliczeniu przedmiotu student:

Wiedza

– ma wiedzę na temat procesu narastania literatury biblijnej;

– ma wiedzę na temat kanonów biblijnych, starożytnych tłumaczeń Biblii oraz komentarzy biblijnych;

– ma wiedzę na temat procesów kanonizacji tekstów biblijnych;

– dysponuje wiedzą dotyczącą rozwoju piśmiennictwa w Palestynie w epoce żelaza;

Umiejętności

– rozróżnia typy i gatunki literackie w obrębie tekstów biblijnych;

– potrafi wskazać zależności między tekstami i podobieństwa literatury biblijnej do wybranych tekstów powstałych w innych kulturach;

– potrafi wskazać wzajemne oddziaływanie intelektualnych prądów w obrębie tradycji biblijnej;

Kompetencje społeczne

– rozumie, że formowanie się tradycji religijnych ma charakter dynamiczny;

– rozumie wzajemne związki między różnymi typami literatury, ich odmienne interpretacje i zastosowania;

– rozumie istotę procesów kanonizacji tekstów normatywnych jako zjawisko tworzenia ortodoksji.

Indywidualne w zależności od osoby prowadzącej zajęcia w aktualnym cyklu dydaktycznym.