Antropologia widowisk

obowiązkowe

w sali

Oparte na autorskim programie i podręczniku Antropologia widowisk ujęcie kultury jako praktyki dramatycznej. Przegląd stanowisk dotyczących teatralności i teatralizacji oraz widowiskowości jako właściwości kultury.

I. Formy wzajemności

II. Rytualizacja

III. Zabawa

IV. Ceremoniały

V. Zawody

VI. Ofiara

VII. Oczyszczenia

VIII. Karnawały

IX. Akcja

X. Gest, taniec

XI. Stygmatyzacja ciała

XII. Fetysz, lalka

XIII. Maska, kostium

XIV. Sobowtór – postać

XV. Metamorfozy „ja”

Antropologia widowisk. Zagadnienia i wybór tekstów, oprac. Agata Chałupnik, Wojciech Dudzik, Mateusz Kanabrodzki, Leszek Kolankiewicz, wstęp i redakcja Leszek Kolankiewicz, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, wyd. 2 zmienione, poprawione i uzupełnione, Warszawa 2010.

K_W01, K_W04, K_W05, K_W06, K_W07, K_W08, K_W09,

K_U01, K_U03, K_U04, K_U05, K_U06, K_U08, K_U09, K_U10,

K_K01, K_K02, K_K03, K_K06, K_K07, K_K08,

Student zna i rozumie:

–swoistość nauk o kulturze oraz ich związki z innymi naukami humanistycznymi i społecznymi

– w zaawansowanym stopniu wybrane metodologie nauk o kulturze, strategie poznawcze i stosowane metody badawcze

– podstawowe media i środki transmisji kultury (słowo, obraz, widowisko) oraz ich wpływ na kształt procesu kulturowego

– podstawową terminologię nauk o kulturze

– metody analizy oraz interpretacji praktyk i tekstów kultury

– wybrane nurty i narzędzia historii literatury, teatru, widowisk oraz sztuk wizualnych i filmu

Student potrafi:

– wykorzystać posiadaną wiedzę, by samodzielnie wyszukiwać, analizować, oceniać, selekcjonować, integrować informacje z różnorodnych źródeł i wykorzystywać je w samodzielnych projektach badawczych

– określać znaczenie medialnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji

– wykorzystywać metodologię badawczą oraz narzędzia (także cyfrowe) nauk humanistycznych oraz prezentować i syntetyzować uzyskane tymi metodami dane

– pisać rozprawy, samodzielnie dobierając literaturę oraz zaprezentować ustnie wyniki swych dociekań badawczych, a także wygłosić referat będący rezultatem samodzielnej analizy literatury przedmiotu; w swych wypowiedziach pisemnych i ustnych stosuje w sposób poprawny terminologię z zakresu nauk o kulturze

– zabierać głos w dyskusji stosując poprawne strategie argumentacyjne i operacje logiczne

– samodzielnie prowadzić pracę badawczą pod kierunkiem opiekuna naukowego

– inicjować i prowadzić badawcze prace zespołowe; współdziałać w zespole z innymi osobami; organizować pracę indywidualną i zespołową

– stale dokształcać się i rozwijać intelektualnie oraz zawodowo

Student jest gotów do:

– krytycznej oceny posiadanej wiedzy i odbieranych treści

– przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów

– dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju

– uczestnictwa w debacie publicznej na poziomie lokalnym, w środowisku uniwersyteckim

– angażowania się w prace zespołowe ze świadomością wagi wspólnego działania i etyczną odpowiedzialnością

– dążenia do upowszechniania i otwartości zasobów wiedzy

Kontrola obecności, praca roczna, egzamin ustny.

Dopuszczalne są 2 nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze. Nieobecności przekraczające 1/3 liczby zajęć są podstawą niezaliczenia.