Metody badań wizualnych I
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3002-SPEC17KW4a |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.7
|
Nazwa przedmiotu: | Metody badań wizualnych I |
Jednostka: | Instytut Kultury Polskiej |
Grupy: |
Przedmioty secjalizacji- Kultura Wizualna, Instytut Kultury Polskiej |
Punkty ECTS i inne: |
4.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | fakultatywne |
Założenia (opisowo): | Przedmiot przeznaczony jest dla pierwszego roku specjalizacji "Kultura wizualna". W trakcie zajęć czytane i omawiane są także teksty po angielsku (poziom B2+). |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Metody badań wizualnych I - wprowadzenie do kultury wizualnej Przedmiot jest elementem ścieżki kształcenia specjalizacji "Kultura wizualna". Przedmiot jest przeznaczony dla I roku specjalizacji. Celem zajęć będzie rozpoznanie metodologicznych dyskusji we współczesnych interdyscyplinarnych badaniach wizualnych, ze szczególnym uwzględnieniem perspektyw studiów nad kulturą wizualną. Krytyczny przegląd metod badań wizualnych ma zbudować świadomość i czujność na wykorzystywane języki, ujęcia i wybierane tematy u osób studiujących przygotowujących się do pisania pracy magisterskiej. |
Pełny opis: |
Metody badań wizualnych I - wprowadzenie do kultury wizualnej Przedmiot jest elementem ścieżki kształcenia specjalizacji "Kultura wizualna". Przedmiot jest przeznaczony dla I roku specjalizacji. Celem zajęć będzie rozpoznanie metodologicznych dyskusji we współczesnych interdyscyplinarnych badaniach wizualnych, ze szczególnym uwzględnieniem perspektyw studiów nad kulturą wizualną. Krytyczny przegląd metod badań wizualnych ma zbudować świadomość i czujność na wykorzystywane języki, ujęcia i wybierane tematy u osób studiujących przygotowujących się do pisania pracy magisterskiej. Podczas zajęć omówimy główne kategorie współczesnych badań nad kulturą wizualną - m.in. obraz/wyobrażenie; praktyki widzenia; wizualność; zwrot obrazowy; reżim skopiczny; media wizualne - oraz porozmawiamy o napięciach wewnątrz dyscypliny i wyzwaniach stojących przed współczesnymi badaczkami/badaczami kultury wizualnej. |
Literatura: |
Pełna lista lektur zostanie przedstawiona na początku semestru. W trakcie zajęć czytane i omawiane są także teksty po angielsku (poziom B2+), w ich ramach studenci poznają anglojęzyczne terminy i teorie. Przykładowa literatura: # W.J.T. Mitchell, Czego chcą obrazy?; Iconology W.J.T. Mitchell, Pokazać widzenie, w: tegoż, Czego chcą obrazy? Pragnienia przedstawień, życia i miłości obrazów, przeł. Ł. Zaremba, Warszawa 2013. W.J.T. Mitchell, Four Fundamental Concepts of Image Science, w: tegoż, Image Science, Chicago 2015. Nicholas Mirzoeff, The Right to Look, or How to Think with and Against Visuality, w: tegoż, The Right to Look. A Counterhistory of Visuality, Durham, NC 2011. Hito Steyerl, W obronie nędznego obrazu, przeł. Ł. Zaremba, „Konteksty. Polska Sztuka Ludowa” 2013, nr 3. # Siegfried Kracauer, The Mass Ornament, w: tegoż, The Mass Ornament. Weimar Essays, Cambridge, Mass. 1995. # Aby Warburg, Atlas Obrazów Mnemosyne, przeł. P. Brożyński, M. Jędrzejczyk, Warszawa 2015. #Paweł Brożyński, Wstęp do wydania polskiego, w: Atlas Obrazów Mnemosyne. # Paweł Mościcki, Sejsmografy przewrotu, „Konteksty” 2011, nr 2-3. #Martin Jay, Scopic Regimes of Modernity, w: Vision and Visuality, red. H. Foster, Seattle 1988. #John Berger, Sposoby widzenia, przeł. M. Bryl, Poznań 1997. (fragmenty) #Jonathan Crary, Techniques of the Observer. On Vision and Modernity in the Nineteenth Century, Cambridge, Mass. 1990. (fragmenty) #Jonathan Crary, Zawieszenia percepcji. Uwaga, spektakl i kultura nowoczesna, przeł. I. Kurz, Ł. Zaremba, Warszawa 2009. (fragmenty) #Ariella Azoulay, The Civil Contract of Photography, New York 2008. (fragmenty) #Roland Barthes, Retoryka obrazu, przeł. Z. Kruszyński, w: Ut pictura poesis, red. M. Skwara, S. Wysłouch, Gdańsk 2006. #Mieke Bal, Rozsiewanie obrazu. Opowieść Vermeera, przeł. Ł. Zaremba, w: Słowo/obraz, Warszawa 2010. #Jacques Rancière, Estetyka jako polityka, przeł. J. Kutyła, P. Mościcki, Warszawa 2007. (fragmenty) #Kristin Ross, Communal Luxury. The Political Imaginary of the Paris Commune, London 2015. (fragmenty) #Georges Didi-Huberman, Uzmysłowienie, przeł. P. Mościcki, „Widok. Teorie i praktyki kultury wizualnej” 2014, nr 6. |
Efekty uczenia się: |
Absolwentka/ Absolwent zna i rozumie: - swoistość studiów nad kulturą wizualna i jej związki z innymi naukami humanistycznymi i społecznymi także w perspektywie historycznej - w stopniu pogłębionym współczesne teorie kultury wizualnej i związanych z nimi praktyk kulturowych - główne tendencje rozwojowe nauk o kulturze wizualnej w Polsce i na świecie Absolwentka/Absolwent potrafi: - określać znaczenie wizualnego charakteru praktyk i przekazów kulturowych dla ich treści i funkcji - wykorzystywać posiadaną wiedzę by formułować i testować hipotezy z zakresu studiów nad kulturą wizualną Absolwentka/Absolwent jest gotowa/gotów do: - dostrzegania wagi refleksji kulturoznawczej dla życia społecznego i dostrzegania konieczność jej rozwoju - przyjęcia postawy szacunku i badawczej ciekawości wobec różnorodnych zjawisk kultury w tym używania zdobytej wiedzy do rozwiązywania zaobserwowanych problemów oraz zasięgania opinii ekspertów |
Metody i kryteria oceniania: |
Warunkiem zaliczenia jest: obecność na zajęciach, lektura tekstów, przygotowywanie zadania pisemnego na koniec semestru. Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Osoby mające od trzech do pięciu nieobecności w celu zaliczenia zajęć muszą je zaliczyć na dyżurze (rozmowa o lekturach z zajęć). Osoby mające więcej niż pięć nieobecności w semestrze nie będą dopuszczane do zaliczenia zajęć (wyjątkiem są osoby posiadające zwiększony limit nieobecności potwierdzony decyzją KJD). |
Zajęcia w cyklu "Semestr zimowy 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2023-10-01 - 2024-01-28 |
Przejdź do planu
PN WT KON
ŚR CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Magda Szcześniak | |
Prowadzący grup: | Magda Szcześniak | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.