Język wśród ludzi. Efektywne komunikowanie w administracji i biznesie
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3003-C253KJ1 |
Kod Erasmus / ISCED: |
(brak danych)
/
(0232) Literatura i językoznawstwo
|
Nazwa przedmiotu: | Język wśród ludzi. Efektywne komunikowanie w administracji i biznesie |
Jednostka: | Instytut Języka Polskiego |
Grupy: | |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | seminaria licencjackie |
Założenia (opisowo): | Zaliczenie wszystkich przedmiotów z zakresu językoznawstwa w licencjackim cyklu zajęć (na I i II roku studiów I stopnia). Podstawowa wiedza kursowa z zakresu gramatyki, leksykologii, stylistyki i kultury języka polskiego. Zainteresowania językoznawcze. |
Tryb prowadzenia: | w sali |
Skrócony opis: |
Seminarium jest poświęcone zrozumiałości, efektywności i dostępności komunikacji. Uczestnicy poznają stan badań i tendencje rozwojowe w tym zakresie. Skupimy się na zmianach, które zachodzą w administracji i biznesie. Omówimy dwa nurty myślenia o przyjaznej komunikacji – ilościowo-gramatyczny i jakościowy. Nauczymy się przekształcać teksty w duchu przystępności i jasności. Przyjrzymy się także konkretnym przykładom tego, jak firmy i instytucje pracują się nad zmianą modelu komunikacji z klientami. |
Pełny opis: |
Seminarium jest poświęcone zrozumiałości, efektywności i dostępności komunikacji. Uczestnicy poznają stan badań i tendencje rozwojowe w tym zakresie. Skupimy się na zmianach, które zachodzą w administracji i biznesie. Omówimy dwa nurty myślenia o przyjaznej komunikacji – ilościowo-gramatyczny i jakościowy. Nauczymy się przekształcać teksty w duchu przystępności i jasności. Przyjrzymy się także konkretnym przykładom tego, jak firmy i instytucje pracują się nad zmianą modelu komunikacji z klientami. Bloki tematyczne: 1. Style oficjalne i zawodowe 2. Idea, historia i zasady prostego języka 3. Cechy i zasady upraszczania tekstu trudnego 4. Narzędzia do automatycznej analizy tekstu 5. Strategie efektywnej komunikacji w biznesie i administracji |
Literatura: |
B. Broda, M. Maziarz, T. Piekot, A. Radziszewski, Trudność tekstów o funduszach europejskich w świetle miar statystycznych, Rozprawy Komisji Językowej 2010, XXXVII, red. J. Miodek, W. Wysoczański, http://www.wtn.wroc.pl/files/RKJXXXVII.pdf E. Charzyńska, L. Dębowski, W. Guszczyński, M. Hadryan, Historia badań nad zrozumiałością tekstu, https://www.researchgate.net/publication/303875967_Historia_badan_nad_zrozumialoscia_tekstu A. Furdal, 1973, Klasyfikacja odmian współczesnego języka polskiego, Wrocław. S. Grabias, Język w zachowaniach społecznych, Lublin 1997. W. Gruszczyński, B. Broda, B. Nitoń, M. Ogrodniczuk, W poszukiwaniu metody automatycznego mierzenia stopnia zrozumiałości, Poradnik Językowy 2015, z. 2, s. 9–22, http://nlp.ipipan.waw.pl/Bib/gru:etal:15.pdf H. Jadacka, Od czego zależy zrozumiałość tekstu, Biuletyn Rady Legislacyjnej 1995, nr 6, s. 190-196. H. Jadacka, O zdaniach za długich i za krótkich, Biuletyn Rady Legislacyjnej 1995, nr 2, s. 167-175. M. Hadryan, 2015, Demokratyzacja języka urzędowego. Współczesne tendencje polityki językowej w Szwecji i w Polsce, Poznań. H. Jadacka, 1998, Edukacja językowa prawników [w:] Edukacja językowa Polaków: II Forum Kultury Słowa, red. W. Miodunka, Kraków, s. 112-116. H. Jadacka, 2002, Poradnik językowy dla prawników, Warszawa. H. Jadacka, 2004, Wymierne i niewymierne koszty niejasności tekstów prawnych [w:] Język, prawo, społeczeństwo, Opole, s. 151-156. H. Jadacka, 2010, Dlaczego nie wszyscy mogą rozumieć teksty prawne [w:] Prawo, język, etyka, red. A. Mróz, A. Niewiadomski, M. Pawelec, Warszawa, s. 27-30. Jasnopis, czyli mierzenie zrozumiałości polskich tekstów użytkowych, red. W. Gruszczyński, M. Ogrodniczuk, Warszawa 2015. M.T. Lizisowa, 2006, Język w urzędach i w sądach, Kraków. M.T. Lizisowa, 2008, Język w urzędach i w sądach 2, Kraków. T. Majewska, 1968, Z historii polskiego języka kancelaryjnego. Uwagi o składni, Poradnik Językowy, s. 306-318. E. Malinowska, 1995, Styl urzędowy [w:] Przewodnik po stylistyce polskiej, red. S. Gajda, Opole, s. 431-448. E. Malinowska, 1999, Język w urzędach [w:] Polszczyzna 2000. Orędzie o stanie języka na przełomie tysiącleci, red. W. Pisarek, Kraków, s. 75-96. Polski z urzędu. O poprawności języka urzędowego, 2013, red. E. Czerwińska, R. Pawelec, Warszawa. E. Malinowska, 2000, O stałości i zmienności gatunków urzędowych [w:] Gatunki mowy i ich ewolucja, t. 1: Mowy piękno wielorakie, red. D. Ostaszewska, s. 86-95. E. Malinowska, 2001, O kompetencji komunikacyjnej uczestników dyskursu urzędowego [w:] Stylistyka a pragmatyka, red. B. Witosz, Katowice, s. 231-241. E. Malinowska, 2001, Wypowiedzi administracyjne — struktura i pragmatyka, Opole. E. Malinowska (red.), 2004, Język, prawo, społeczeństwo, Opole, s. 131-142. A. Malinowski, 1980, Właściwości statystyczne języka prawnego na tle właściwości języka potocznego, Państwo i Prawo, nr 9, s. 67-76. J. Miodek, M. Maziarz, T. Piekot, M. Poprawa, G. Zarzeczny, Jak pisać o Funduszach Europejskich?, Warszawa 2010, www.ifp.uni.wroc.pl/data/files/pub-6079.pdf E. Moroń, T. Piekot. G. Zarzeczny, Prosto po polsku, przyjazne upomnienia, http://www.ppp.uni.wroc.pl/pliki/raport_prosto-po-polsku-przyjazne-upomnienia.pdf E. Moroń, T. Piekot, G. Zarzeczny, Upraszczanie tekstu użytkowego jako (współ)działanie. Perspektywa prostej polszczyzny, http://www.ppp.uni.wroc.pl/pliki/upraszczanie-tekstu-uzytkowego-jako-wspoldzialanie-perspektywa-prostej-polszczyzny.pdf E. Moroń, T. Piekot, G. Zarzeczny, M. Maziarz, Prosto o konkursach Funduszy Europejskich. Poradnik efektywnego pisania, Warszawa 2015, http://www.funduszeeuropejskie.gov.pl/media/6287/Prosto_o_konkursach_FE_poradnik.pdf lub http://www.ppp.uni.wroc.pl/pliki/prosto-o-konkursach-funduszy-europejskich.pdf A. Mróz, A. Niewiadomski, M. Pawelec (red.), 2009, Prawo i język, Warszawa. R. Pawelec, 2004, Jak mówić i pisać? Poradnik, Warszawa. R. Pawelec, 2007, Język polski — poradnik skutecznej komunikacji w mowie i piśmie, Warszawa. T. Piekot, Ruch prostego języka – korzyści i zagrożenia (Standard plain language jako język przyjazny obywatelom) [w:] I Kongres Języka Urzędowego, Warszawa 2013, s. 169197. T. Piekot, G. Zarzeczny, Prosta polszczyzna, http://www.ifp.uni.wroc.pl/data/files/pub-8948.pdf R. Piętkowa, 2000, Gatunki stylu urzędowego — wzorce i realizacja [w:] Gatunki mowy i ich ewolucja, t. 1: Mowy piękno wielorakie, red. D. Ostaszewska, s. 96-108. W. Pisarek, 1966, Recepty na zrozumiałość wypowiedzi, Zeszyty Prasoznawcze, nr 2-3. W. Pisarek, 1972, Frekwencja wyrazów w prasie, Kraków. A. Seretny, Wskaźnik czytelności tekstu jako pomoc w określaniu stopnia jego trudności, LingVaria 2006, nr 2, 87–98, http://www.lingvaria.polonistyka.uj.edu.pl/documents/5768825/659ba4a9-f3c5-4156-958f-47c13bec8f8a A. Wilkoń, 2000, Typologia odmian językowych współczesnej polszczyzny, Katowice. M. Wojtak, 1992, O stylowym wariancie języka na przykładzie tekstów urzędowych [w:] Systematyzacja pojęć w stylistyce, red. S. Gajda, Opole, s. 141-147. M. Wojtak, 1993, Styl urzędowy [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX w., t. II: Współczesny język polski, red. J. Bartmiński, s. 147-172. M. Wojtak, 1999, Polityka językowa w administracyjno-prawnej sferze komunikacyjnej [w:] Polska polityka językowa na przełomie tysiącleci, red. J. Mazur, Lublin, s. 113-123. S. Wronkowska, M. Zieliński, 1993, Problemy i zasady redagowania tekstów prawnych. Urząd Rady Ministrów. D. Zdunkiewicz-Jedynak, 2008, Wykłady ze stylistyki, Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
Po ukończeniu seminarium licencjackiego student: – charakteryzuje style oficjalne i zawodowe, – potrafi omówić ideę, historię i zasady prostego języka, – rozpoznaje i nazywa cechy tekstu trudnego oraz potrafi go uprościć, – zna i potrafi zastosować w praktyce narzędzia do automatycznej analizy tekstu, – dostrzega tendencje rozwojowe w komunikacji profesjonalnej, – potrafi wskazać podmioty stosujące zasady prostego języka i omówić ich strategie efektywnej komunikacji, – przygotowuje pracę licencjacką z zakresu tematyki omawianej na seminarium. |
Metody i kryteria oceniania: |
1. Obecność na zajęciach (dopuszczalne dwie nieobecności niewymagające usprawiedliwienia). 2. Bieżące przygotowanie do zajęć: lektura tekstów, aktywność, wypełnianie zadań, przygotowanie co najmniej jednego referatu 3. Wybór tematu i złożenie konspektu pracy (w semestrze zimowym) 4. Złożenie pracy (w semestrze letnim) |
Praktyki zawodowe: |
nie dotyczy |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.