Wiedza o sztuce Serbii

obowiązkowe

w sali

Warsztat ma za zadanie dać słuchaczom ogólną orientację w zagadnieniach z zakresu historii sztuki i estetyki, a także podstawowe narzędzia analizy różnych dzieł sztuki (ze szczególnym uwzględnieniem analizy ikonologicznej). Uwrażliwić na specyfikę i zróżnicowanie ikonosfery danego kraju. Zaznajomić z kanonem artystycznym w kontekście zjawisk kulturowych regionu i Europy.

Przedmiotem zajęć jest syntetyczny przegląd zjawisk z zakresu sztuk wizualnych, decydujących o specyfice serbskiej kultury artystycznej, rozpatrywanej w kontekście procesów historyczno-cywilizacyjnych regionu Bałkanów oraz w relacji do nurtów rozwojowych sztuki w Europie. Na podstawie analizy dzieł, praktyk artystycznych, form estetycznych, biografii twórczych itp., reprezentatywnych dla lokalnej kulturosfery uczestnicy będą poznawać główne nurty rozwojowe serbskiego uniwersum symbolicznego stanowiącego pole formowania oraz ekspresji tożsamości kulturowej i narodowego autowizerunku Serbów.

Zakres tematów

1. Definicje. Doświadczenie sztuki. Metody analizy i interpretacji dzieł plastycznych.

2. Wizualne formy ekspresji (gatunki, style, funkcje) w kulturze serbskiego średniowiecza.

3. Przemiany ikonosfery Bałkanów pod wpływem estetyki osmańskiej.

4. Formowanie narodowego kanonu sztuki.

5. Sztuka a modernizacja kultury wizualnej w Serbii XX wieku.

6. Plastyka ludowa w procesie wytwarzania wizualnych kodów serbskiej tożsamości kulturowej.

7. Społeczne zaangażowanie sztuk wizualnych.

8. Przemiany geografii artystycznej w Serbii pod wpływem przemian polityczno-cywilizacyjnych.

9. Instytucje sztuki w Serbii w XX i XXI w.

10. Działania twórcze studentów inspirowane sztuką Serbii.

Przykładowa literatura:

Vojislav Mole, Sztuka Słowian południowych, Wrocław 1962.

Eugeniusz Trubieckoj, Kolorowa kontemplacja, przeł. H. Paprocki, Warszawa 1998.

Paweł Floreński, Ikonostas i inne szkice, przeł. Z. Podgórzec, Warszawa 1981.

Leonid Uspienski, Teologia ikony, przeł. M. Żurowska, Poznań 1993.

Piotr Piotrowski, Awangarda w cieniu Jałty, Poznań 2005.

Miško Šuvaković, Pojmovnik moderne i postmoderne likovne umetnosti i teorije posle 1950 godine, Beograd - Novi Sad 1999.

Miško Šuvaković, Konceptualna umetnost, Novi Sad 2007.

Slavomir Vojinović, Naiva u Srbiji. Slikari, vajari, Beograd 1991.

Daniel J. Goulding, Jugoslovensko filmsko iskustvo, 1945—2001, Zagreb 2004.

Magdalena Bogusławska, Obraz władzy we władzy obrazu. Artystyczne konceptualizacje wizerunku Josipa Broza Tity, Kraków – Warszawa 2015; Współczesna sztuka wizualna w Serbii – redefinicje tożsamości i kierunki instytucjonalizacji, [w:] B. Zieliński (red.), Krajobraz po transformacji, vol. 1, red. B. Zieliński, Poznań 2018, 215–228.

Ewa Wróblewska-Trochimiuk, Strategie kreowania wroga w serbskim plakacie propagandowym w latach 1944–1948, [w:] M. Bogusławska, Z. Grębecka (red.), Komunistyczni bohaterowie, t. 2: Przemiana, bunt, odrzucenie, 239–250. Warszawa:

Grzegorz Dziamski, Artystyczne interwencje w przestrzeń miejską, [w:] E. Rewers (red.), Miasto w sztuce – sztuka miasta. Kraków: Universitas 2010, 285–306.

Po ukończeniu przedmiotu (warsztatu) student:

WIEDZA I UMIEJĘTNOŚCI

– analizuje dzieła sztuk pięknych

-- posiada podstawowy zasób pojęć z historii i teorii sztuki

– rozpoznaje specyfikę sztuki kraju

-- potrafi wskazać kierunki inspiracji i oddziaływań zewnętrznych

– wyjaśnia dynamikę rozwoju artystycznego kraju

POSTAWY

-- jest świadomym i kompetentnym obserwatorem zjawisk i procesów estetycznych

-- umie dokonać oceny wartości estetycznej danego artefaktu

Aktywne uczestnictwo w czasie zajęć, dowodzące umiejętności zastosowania podstawowych narzędzi służących do analizy zjawisk artystycznych oraz znajomości literatury przedmiotu. Zaliczenie testu końcowego.

Nie dotyczy