Seminarium licencjackie łacińsko-greckie

Zajęcia są poświęcone kształtowaniu warsztatu filologa klasycznego i przygotowaniu pracy licencjackiej.

Poprzez pracę nad wybranym przez prowadzącego tekstem oryginalnym i/lub lekturę prac naukowych, w tym zarówno tych o statusie dzieł klasycznych, jak i prezentujących najnowsze osiągnięcia dyscypliny, zajęcia zapoznają z podstawowymi zasadami pracy filologa klasycznego i pomagają wykształcić i doskonalić umiejętności warsztatowe. Seminarium pomaga w określeniu tematu pracy licencjackiej i w jej przygotowaniu.

Wymagania formalne

Zdane egzaminy z Gramatyki opisowej języka greckiego i Gramatyki opisowej języka łacińskiego (II rok).

Założenia wstępne

Znajomość języka greckiego i łacińskiego na poziomie umożliwiającym lekturę tekstów o średnim i wysokim poziomie trudności, znajomość języków obcych umożliwiająca lekturę tekstów naukowych.

E. Auerbach, Mimesis. Rzeczywistość przedstawiona w literaturze Zachodu , T.1 (wg wydania PIW, Warszawa 1968).

S. Wikarjak, Powszechna historia Herodota, Poznań 1961.

A. Selincourt, The World of Herodotus,

London 1962.

A. Woodhead, Thucidides on the Nature of Power, Cambridge Mass. 1970.

V. Hunter, Thucidides, the Artful Reporter,

Toronto 1973.

M. Heath, The Poetics of Greek Tragedy, Duckworth 1987.

G. Murray, Aeschylus as a Creator of Greek Tragedy, Oxford 1962.

O. Taplin, Stagecraft of Aeschylus, Oxford 1977.

L. Bowman, Knowledge and Prophesy in Sophokles, Los Angeles 1994.

H. D. F. Kitto, Sophokles. Dramatist and Philosopher, London 1958.

Ch. Segal, Tragedy and Civilization: an interpretation of Sophokles, Cambridge 1981.

J. Czerwińska, Człowiek Eurypidesa wobec zagrożenia życia, namiętnej miłości i ekstazy religijnej, Łódź 1999.

R. Turasiewicz, Między pobożnością a bezbożnością. Studium religii w dramacie Eurypidesa, PAU, „Prace Komisji Klasycznej”, 23, 1995.

Ph. Vellacott, Ironic Drama. A Study in Eurypides’ Method and Meaning, London 1995.

K. Holzman, Studia o technice literackiej i osobowości twórczej Lukiana z Samosat, Warszawa 1988.

K. Korus, Poetyka Lukiana z Samosat, Kraków 1982.

Po zajęciach seminaryjnych student

w zakresie wiedzy

- charakteryzuje omawiane na zajęciach utwory i fragmenty literackie (K_W01/P6S_WG),

- definiuje zagadnienia, których dotyczyło seminarium (K_W01, K_W03, K_W05, K_W09,K_W13/P6S_WG)

w zakresie umiejętności

–wyszukuje, analizuje, ocenia, selekcjonuje i wykorzystuje informacje przy użyciu różnych źródeł i sposobów (K_U02, K_U04/P6S_UW);

– pracuje wedle celów i wskazówek formułowanych przez opiekuna naukowego (K_U06/P6S_UW_UO_UU);

– przeprowadza kwerendę biblioteczną, wykorzystuje bazy danych i posługuje się Internetem w celu zdobywania informacji, sporządza bibliografię i przypisy, formatuje dokumenty, korzystając z edytora tekstów (K_U01, 06, 10/ P6S_UW_UO_UU);

– tworzy typowe prace pisemne oraz przygotowuje wystąpienia ustne, w języku polskim, dotyczące wybranych zagadnień poruszanych na seminarium (K_U10 /P6S_UW_UO_UU);

– pracuje w zespole z poszanowaniem poglądów innych osób (K_U12/P6S_UK)

w zakresie kompetencji społecznych:

– formułuje i wyraża własne poglądy i idee związane z problematyką przedmiotu na forum publicznym (K_K02/P6S_KK_KR_KO);

– realizuje zadanie badawcze z dbałością o prawa autorskie (K_K03/ P6S_KK_KR_KO).

Wskazane przez studenta seminarium kończy się egzaminem licencjackim, jedno z pytań zadanych w ramach egzaminu nawiązuje do tematyki seminarium licencjackiego.

Jeżeli student wskazuje to seminarium jako dyplomowe, warunkiem uzyskania zaliczenia jest złożenie pracy dyplomowej.

Jeżeli to seminarium licencjackie nie jest dla studenta seminarium dyplomowym, obowiązują następujące kryteria oceny:

- ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność) – 60%

- praca pisemna – 40%

Student ma prawo do 2 nieobecności nieusprawiedliwionych w semestrze.

obowiązkowe

w sali

Seminarium poświęcone będzie lekturze fragmentów greckiej komedii nowej i opartej na niej komedii rzymskiej.

konwersatorium. W razie konieczności kontynuowania w roku akademickim edukacji w formie zdalnej zajęcia będą odbywały się na platformie GoogleMeets.

Seminarium poświęcone będzie greckiej komedii nowej i opartej na niej komedii rzymskiej II w. p.n.e. Przedmiotem studiów będą nie tylko zachowane fragmenty greckiej komedii nowej i oparte na greckich oryginałach zachowane komedie Plauta i Terencjusza (w wyborze passusów), lecz również starożytna literatura sekundarna na temat strategii adaptowania greckich sztuk na scenę rzymską: Geliusz, Noce attyckie 2.23, Żywot Terencjusza Swetoniusza, komentarze Donata do komedii Terencjusza. Szczególna uwaga zostanie poświęcona dyskuzjom programowym o pisaniu komedii w Rzymie zawartym naświetlonym w prologach komedii Terencjusza. Poruszony zostanie problem przydatności sztuk rzymskich do rekonstrukcji greckich oryginałów.

J. Rusten (ed.), The Birth of Comedy. Texts, Documents, and Art from Athenian Comic Competitions, 486-280, Baltimore 2011;

A. Koerte (ed.), Menandri quae supersunt. Pars 1. Reliquiae in papyris et membramis vetustissimis servatae, Lipsiae 1938;

A. Koerte, A. Thierfelder (ed.), Menandri Quae Supersunt. Pars 2.Reliqviae apud veteres scriptores servatae, Lipsiae 1958;

F.H. Sandbach (ed.), Menandri reliquiae selectae, Oxford 2008;

R. Kauer, W.M. Lindsay (ed.), P. Terenti Afri Comoediae, Oxford 1926;

J. Marouzeau (ed.), Térence Comédies. T.1. Andrienne. Eunuque, Paris 1942;

J. Marouzeau (ed.), Térence Comédies. T. 2. Heautontimoroumenos. Phormion, Paris 1947;

W.M. Lindsay (ed.), T. Macci Plauti Comoediae, vol. 1, Oxford 1936;

W.M. Lindsay (ed.), T. Macci Plauti Comoediae, vol. 2, Oxford 1940

P.K. Marshall (ed.), A. Gellii Noctes Atticae, T. 1, Oxford 1990.