Kultura języka

obowiązkowe

w sali

Przedmiot służy zapoznaniu studentów z podstawami teoretycznymi językoznawstwa normatywnego oraz kształtowaniu umiejętności poprawnego posługiwania się językiem. Uczestnicy zajęć zapoznają się z najważniejszymi tendencjami współczesnej polszczyzny, a także zostaną wyposażeni w narzędzia, które pozwolą zauważać zmiany w języku oraz samodzielnie dokonywać ich ocen.

1. Gdzie możemy szukać odpowiedzi na pytania dotyczące poprawności językowej ? Jak korzystać ze źródeł internetowych i tradycyjnych? Norma, uzus, kodyfikacja.

2-3. Jak poprawnie używać liczebników?

4-5. Trudne wyrazy w odmianie.

6-9. Jak poprawnie zbudować zdanie? (homonimia składniowa, skróty składniowe, wyrazy funkcyjne, szyk, imiesłowowe równoważniki zdania, kalki składniowe itp.).

10-12. Trudne słowa (wyrazy mylone – paronimy, redundancja semantyczna, warunki stosowności – błędny dobór stylistyczny wyrazów, użycia metafory w tekście użytkowym).

13-14. Idiomy – użycia standardowe i innowacyjne. Wyrazy, które się lubią.

Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, red. K. Mosiołek-Kłosińska, Warszawa 2015.

H. Jadacka, Kultura języka polskiego. Fleksja. Słowotwórstwo. Składnia, Warszawa 2005.

A. Markowski, Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa 2005.

Student:

- posługuje się polszczyzną zgodnie z zaaprobowanymi społecznie regułami posługiwania się jednostkami językowymi;

- dostosowuje dobór środków języka do okoliczności, np. możliwości odbiorcy, do jego funkcji społecznej;

- rozpoznaje typy błędów językowych i mechanizmy ich powstawania, opisuje je z wykorzystaniem terminologii językoznawstwa normatywnego;

- analizuje współczesne polskie teksty użytkowe i dokonuje ich oceny normatywnej oraz uzasadnia swoje sądy o języku oraz tekstach; dokonuje korekty językowej tekstu;

- rozpoznaje podstawowe tendencje rozwojowe współczesnej polszczyzny w zakresie fleksji, składni i słownictwa;

- odwołuje się w swoich sądach o języku do aktualnych wydawnictw ortoepicznych i kodyfikujących;

- wyjaśnia i ocenia zjawiska leksykalne współczesnej polszczyzny,

- zna terminologię z zakresu kultury języka i potrafi się nią posługiwać,

- wie, w jaki sposób dobór słownictwa i form gramatycznych wpływa na odbiór tekstu.

Zaliczenie wszystkich prac domowych (z wykorzystaniem Classroom Google lub platformy Kampus) oraz sprawdzianów śródsemestralnych (na poziomie co najmniej 60%). Zaliczenie końcowego sprawdzianu w formie pytań otwartych. Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia

Rozkład pracy studenta:

udział w ćwiczeniach: 30 godzin (1 ECTS).

Zabrania się wykorzystywania systemów sztucznej inteligencji do wykonywania zadań i prac, ich korekty i redakcji.

przygotowanie do ćwiczeń i zaliczenia: 30 godzin (1 ECTS)

wykonywanie zadań, prac, testów i innych aktywności: 30 godzin (1 ECTS)