Sztuka czytania i autoczytania. Wokół prób autodekonstrukcji

obowiązkowe
seminaria licencjackie

Zainteresowanie studentów współczesną poezją polską; planowana praca licencjacka z tego zakresu tematycznego lub/i praca licencjacka oparta o twórczość własną autora.

w sali

Cykl zajęć zarysowuje podstawowe zjawiska grupowe (grupy, pokolenia, formacje) w literaturze polskiej po 1945 roku, z uwzględnieniem kontekstów historycznoliterackich, socjologicznych i filozoficznych oraz technik tworzenia.

Cykl zajęć zarysowuje podstawowe zjawiska grupowe (grupy, pokolenia, formacje) w literaturze polskiej po 1945 roku, z uwzględnieniem kontekstów historycznoliterackich, socjologicznych i filozoficznych.

Omówione zostaną dokonania najciekawszych debiutantów i młodszych twórców (z kręgów poezji, prozy oraz krytyki literackiej) na tle twórczości starszych mistrzów (np. Czesława Miłosza, Tadeusza Różewicza, Wisławy Szymborskiej, Zbigniewa Herberta, Stanisława Barańczaka, Adama Zagajewskiego, Wiesława Myśliwskiego, Jerzego Pilcha).

Omówione zostaną przemiany w recepcji literatury (także od strony socjologicznej) oraz w funkcjonowaniu krytyki literackiej.

W omówieniu filozoficznych kontekstów nowej literatury ważną rolę odegra problematyka postmodernizmu.

Przeanalizujemy metody i strategie twórcze grup oraz bardziej wyrazistych poetów tego okresu.

1. E. Balcerzan, Przez znaki. Granice autonomii sztuki poetyckiej, Gdańsk 2000

2. E. Balcerzan, Poezja polska 1939 – 65, T I – II, Warszawa 1984

3. T. Cieślak, Nowa poezja polska wobec poprzedników. Lektura relacyjna, Łódź 2011

4. P.Czapliński, P.Śliwiński, Literatura polska 1976 – 1998, Kraków 1999

5. T.Drewnowski, Próba scalenia. Obiegi – wzorce – style, Warszawa 1997

6. J.Klejnocki, J.Sosnowski, Chwilowe zawieszenie broni, Warszawa 1996

7. .J.Kornhauser, Międzyepoka, Kraków 1995

8. A.Legeżyńska, P.Śliwiński, Poezja polska po roku 1968, Warszawa

9. J.Łukasiewicz, Szmaciarze i bohaterowie, Warszawa 1963

10. A.Nasiłowska, Literatura okresu przejściowego, Warszawa 2006

11. Bożena Tokarz, Poetyka Nowej Fali, Katowice 1990

12. Tekstylia bis. Słownik młodej polskiej kultury, red. P.Marecki, Kraków 2006

Ponadto wybory wierszy poetów przynależnych do omawianych podczas zajęć grup, pokoleń, formacji.

Student wie:

- jak kształtowała się dynamika przemian w polskiej literaturze po 1945 roku (z uwzględnieniem szerokich kontekstów społeczno – politycznych oraz socjologicznych);

- jak wygląda periodyzacja zjawisk literackich po 1945 roku;

- jak kształtowała się przemiana estetyk w nowych zjawiskach literackich po 1945 roku;

- jakie były najważniejsze grupowe (pokoleniowe, formacyjne) debiuty literackie po 1945 oraz jakie były ich kontynuacje;

- jaki był/jest stosunek „nowych autorów” do tradycji oraz dorobku „starych mistrzów”;

- jakie „mechaniki” poetyckie były stosowane przez poszczególne grupy/pokolenia literackie.

Student potrafi:

- zidentyfikować indywidualne stylistyki oraz konteksty ideowe twórców debiutujących w obrębie formacji, grup itd. po 1945 roku;

- interpretować teksty poetyckie pisane w rozmaitych poetykach i stylistykach;

- umiejscowić nowe zjawiska literackie na szerokim tle kontekstu społeczno – politycznego;

- dokonywać osobistych aktów wartościowania tekstów współczesnej poezji polskiej;

- wykorzystać zdobytą wiedzę we własnych badaniach i przygotować pracę licencjacką pod opieką promotora.

Kompetencje społeczne:

- student ze zrozumieniem kojarzy fakty literackie z faktami społecznymi; zdaje sobie sprawę z ich przenikania;

- dostrzega potrzebę kontaktu ze współczesną literaturą, jako (także) emanacją przemian społecznej wrażliwości;

- student zdaje sobie sprawę, że kontakt z literaturą współczesną poszerza horyzonty poznawcze i pozwala dogłębniej rozumieć świat;

- student jest świadomy, że imperatyw aktywnego czytelnictwa jest stałym składnikiem obowiązków współczesnego inteligenta (człowieka wykształconego).

Obecność oraz aktywne uczestnictwo (np. poprzez udział w dyskusjach), prezentacja podczas zajęć (problemu lub fragmentu pracy licencjackiej). Warunkiem zaliczenia seminarium jest złożenie pracy licencjackiej.