Literatura XIX wieku w dydaktyce szkolnej

obowiązkowe

zdalnie

Wykład ma zapoznać studenta z reprezentatywnymi prądami, konwencjami i dziełami polskiej literatury romantycznej 1820-1864, rozpatrywanej w powiązaniu z krajowymi i zagranicznymi kontekstami kulturalnymi, historycznymi i cywilizacyjnymi okresu.

Wykład ma za zadanie:

• przedstawić systematycznie współczesną wiedzę naukową na temat okresu romantyzmu potrzebną do zaliczenia przedmiotu;

• zapoznać studenta z podstawowymi informacjami na temat literatury polskiej (krajowej i emigracyjnej) z lat 1820-1864;

• przekazać wiedzę na temat najważniejszych nurtów w kulturze artystycznej i umysłowej romantyzmu;

• zapoznać studenta z kluczowymi dziełami tworzącymi kanon historyczno-literacki czasów romantycznych;

* uświadomić rolę i miejsce literatury tłumaczonej w polskim systemie literackim romantyzmu (recepcja przekładowo-krytyczna kanonu światowego kanonu romantycznego);

* ukazać trwanie i przemiany tradycji romantycznej w kulturze polskiej XIX i XX w.;

• mobilizować studentów do samodzielnej i systematycznej pracy z tekstami i kontekstami epoki.

Wykłady zapoznają studenta z podstawowymi informacjami historyczno-literackimi na temat literatury polskiej I poł. XIX w. oraz jej europejskim tłem kulturowym. Cykl zajęć składa się z dwóch części. W pierwszej student otrzyma wiedzę o najważniejszych dziełach literatury światowej okresu romantyzmu i jej wpływie (przekład, recepcja, inspiracje) na powstającą literaturę polską, w drugiej zaś omówione zostaną kanoniczne dzieła polskiego romantyzmu i ich rezonans w późniejszych okresach literackich (tradycja romantyczna). Dodatkowo naświetlone zostaną konteksty kulturowe, tzn. odbicie omawianych prądów i zjawisk literackich w dziedzinach sztuki (muzyka, malarstwo, rzeźba, architektura) i kultury materialnej oraz obyczaju.

Wybrana literatura:

- „Idee programowe romantyków polskich. Antologia”, red. Alina Kowalczykowa, Wrocław 2000;

- „Manifesty romantyzmu 1790-1830”, red. Alina Kowalczykowa, Warszawa 1995;

- Adam Mickiewicz: „Ballady i romanse”, „Konrad Wallenrod”, „Giaur”, „Dziady” II-IV, „Pan Tadeusz”, wykłady paryskie.

- ukraińska szkoła poezji w romantyzmie polskim: „Maria” Antoniego Malczewskiego i „Zamek kaniowski” Seweryna Goszczyńskiego.

- Juliusz Słowacki: wybór wierszy lirycznych okresu przedlistopadowego, poezji powstańczej i liryki mistycznej; „Kordian”, „Balladyna”.

- Zygmunt Krasiński, „Nie-Boska komedia”, „Irydion”.

- Cyprian Norwid: wybrane wiersze z cyklu „Vade-mecum” i nowele.

- Cyganeria warszawska i narodziny prozy fantastycznej.

- Walery Łoziński „Zaklęty dwór”, Seweryn Goszczyński „Król zamczyska” i Zygmunt Kaczkowski „Murdelio” jako przedstawiciele oryginalnej powieści gotyckiej późnego romantyzmu polskiego.

- Twórczość „przedburzowców”.

- Aleksander Fredro: „Zemsta”, „Śluby panieńskie”, „Pan Jowialski”.

- Wybrane dzieła literatury światowej: „Cierpienia młodego Wertera” i „Faust” J. W. Goethego; „Zbójcy” i ballady F. Schillera; „Mnich” M. G. Lewisa; „Wyznania” i „Nowa Heloiza” J. J. Rousseau; „Piaskun” E. T. A. Hoffmanna; liryka Puszkina; „Hernani” W. Hugo; „Spowiedź dziecięcia wieku” A. de Musseta; „Pani Bovary” G. Flauberta.

W trakcie wykładów student nabywa kompetencję w zakresie wiedzy o procesie historycznoliterackim okresu romantyzmu, wykazuje się znajomością kanonicznych tekstów literackich lat 1820-1862 i umiejętnością osadzenia ich w kontekstach kulturowo-historycznych, pogłębia umiejętności analityczno-interpretacyjne odnośnie do dzieł literackich. Wykład stanowi rozwinięcie i dopełnienie równoległych ćwiczeń z literatury romantyzmu w dydaktyce szkolnej.

Egzamin końcowy w formie testu wyboru.