Translatorium litewskie 1

obowiązkowe

Znajomość języka litewskiego co najmniej na poziomie B2.

w sali

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi technikami translatorskimi oraz kształtowanie ich kompetencji tłumaczeniowej w zakresie języka litewskiego.

Kurs ma za zadanie poszerzyć zasób leksykalny (zarówno czynny, jak i bierny) oraz rozwijać umiejętności tłumaczenia różnego rodzaju tekstów: literackich (pojęcie stylizacji językowej, zjawisko nieprzekładalności kulturowej), specjalistycznych oraz dokumentów urzędowych. Program zajęć obejmuje również omówienie często spotykanych błędów translacyjnych oraz metod rozwiązywania problemów z przekładem, opierając się na strategiach tłumaczeniowych. Uwzględnia też podstawy tłumaczenia audiowizualnego.

Literatura pomocnicza

Reikalų raštai ir dokumentai. Warszawa-Puńsk, 2005.

Kanceliarinės kalbos patarimai. Opr. P. Kniūkšta, Vilnius, 2002 i n. oraz wydanie internetowe, Lietuvių kalbos institutas 2007 – http://lkz.mch.mii.lt/Kanceliarinis/

Kalėda A., Kalėdienė B., Niedzviecka M., Lietuvių-lenkų kalbų žodynas, Vilnius 1991.

Kierzkowska D., Poznański J. i inni, Kodeks tłumacza przysięgłego, Warszawa 2007 (fragmenty).

Lietuvių kalbos žodynas. Vilnius, 1952-2002 lub wersja elektroniczna www.lkz.lt

Legowicz E., Polsko-litewski słownik prawniczy dla policjantów, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 1996.

Ojcewicz G. Podręczny słownik administracji: polski, białoruski, litewski, rosyjski, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 2008.

Ojcewicz G. Praktyczny słownik policyjno-prawniczy: polski, białoruski, litewski,

rosyjski, ukraiński, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 2006.

Vaitkevičiūtė V. Tarptautinių žodžių žodynas (ketvirtas pataisytas ir papildytas

leidimas), Vilnius 2007.

Vaitkevičiūtė V. Didydis lenkų-lietuvių žodynas, t. 1-2, Marijampolė 2003.

Strony internetowe www.infolex.lt; http://lex.pl

Teksty i dokumenty przygotowane przez prowadzącego.

Wiedza:

– zna podstawowe zasady tłumaczenia tekstów i stosuje je w praktyce;

– posiada odpowiedni zasób słownictwa, terminów i zwrotów stosowanych w stylu urzędowym języka litewskiego i polskiego (w zakresie prowadzonych tłumaczeń);

Umiejętności:

– samodzielnie tłumaczy różnego rodzaju teksty, dbając o precyzję przekładu i poprawność językową;

– dba o zgodność treści tłumaczenia z oryginałem i w tym celu wykorzystuje informacje dostępne w źródłach specjalistycznych (wydania książkowe i internetowe);

Kompetencje społeczne:

– ma świadomość przestrzegania zasad etyki zawodowej;

– rozumie potrzebę aktywnego uczestniczenia we własnym uczeniu się oraz konieczność ciągłego doskonalenia zawodowego.

Student zobowiązany jest do regularnego uczęszczania na zajęcia (dopuszcza się 2 nieobecności w semestrze u każdego z prowadzących).

Ocenie podlega:

a) bieżące przygotowanie do zajęć oraz aktywność na zajęciach

b) tłumaczenie pisemne wybranych tekstów (praca sem.).

brak

1. "Przekładaniec" nr 20 (1/2008: O przekładzie audiowizualnym). Zwłaszcza: M. Tryuk: Co to jest tłumaczenie audiowizualne.

2. G. Adamowicz-Grzyb: Jak redagować napisy do filmów. ABC tłumacza filmowego. Warszawa 2010.

3. G. Adamowicz-Grzyb: Tłumaczenia filmowe w praktyce. Warszawa 2013.

4. R. Misiewicz: W pustej szklance pomarańcze, czyli jak tekściarze nie liczą się ze słowami. 2013. www.natemat.pl

5. Materiały przygotowane przez prowadzącego.

Zajęcia zdalne będą prowadzone synchronicznie z wykorzystaniem narzędzia Google Meet.

1. "Przekładaniec" nr 20 (1/2008: O przekładzie audiowizualnym). Zwłaszcza: M. Tryuk: Co to jest tłumaczenie audiowizualne.

2. G. Adamowicz-Grzyb: Jak redagować napisy do filmów. ABC tłumacza filmowego. Warszawa 2010.

3. G. Adamowicz-Grzyb: Tłumaczenia filmowe w praktyce. Warszawa 2013.

4. R. Misiewicz: W pustej szklance pomarańcze, czyli jak tekściarze nie liczą się ze słowami. 2013. www.natemat.pl

5. Materiały przygotowane przez prowadzącego.

Zajęcia zdalne będą prowadzone synchronicznie z wykorzystaniem narzędzia Google Meet.