Polityka kryminalna

obowiązkowe

w sali

Podczas kursu omówione zostaną najważniejsze problemy dotyczące zwalczania i zapobiegania przestępczości, które mieszczą się w obszarze zainteresowań polityki kryminalnej.

W toku kursu omówiony zostanie szereg zagadnień związanych z bogatą problematyką dotyczącą polityki kryminalnej, m.in.: objaśnione zostaną: pojęcie i przedmiot polityki kryminalnej oraz modele polityki kryminalnej na gruncie paradygmatów kryminologicznych; analizie poddana zostanie dwupłaszczyznowa reakcja na przestępczość (zwalczanie oraz zapobieganie); zaprezentowane zostaną także współczesne tendencje polityki kryminalnej, jak i wybrane, szczegółowe jej problemy (np. przestępca seksualny jako problem polityki kryminalnej, populizm penalny). Uczestnicy kursu zapoznają się także z problematyką probacji, w tym wykorzystania środków probacyjnych w praktyce karania.

Nakład pracy studenta/ki:

- godziny zorganizowane – 30

- przygotowanie do zajęć wraz z przygotowaniem projektu i prezentacji – 50 godz.

- przygotowanie do egzaminu – 45 godz.

Razem: 125 godz.

 M. F. Aebi, Stefano Caneppele, Stefan Harrendorf, Yuji Z. Hashimoto, Joerg-Martin Jehle, Tara S. Khan, Olivia Kühn, Chris Lewis, Lorena Molnar, Rannveig Þórisdóttir, Paul Smit, European Sourcebook of Crime and Criminal Justice Statistics 2021, https://wp.unil.ch/europeansourcebook/files/2021/04/Aebi-et-al.-2021_European-Sourcebook.pdf;

 J. Błachut, A. Gaberle, K. Krajewski, Kryminologia, Gdańsk 2007;

 K. Buczkowski, B. Czarnecka-Dzialuk, W. Klaus, A. Kossowska, I. Rzeplińska, P. Wiktorska, D. Woźniakowska-Fajst, D. Wójcik, Społeczno-polityczne konteksty współczesnej przestępczości w Polsce, Warszawa 2013;

 C. Hamilton, Reconceptualizing penality: Towards a Multidimensional Measure of Punitiveness, The British Journal of Criminology 2014, Vol. 54, Nr 2;

 T. Lappi‐Seppälä, Trust, Welfare, and Political Culture: Explaining Differences in National Penal Policies, Crime and Justice 2008, Vol. 37, nr 1;

 M. Melezini, Implementation of the principle treating deprivation of liberty as ultima ratio in the practice of applying criminal law, Ius Novum 2019/2;

 M. Płatek, Systemy penitencjarne państw skandynawskich na tle polityki kryminalnej, karnej i penitencjarnej, Warszawa 2007;

 A. Siemaszko, P. Ostaszewski, J. Klimczak, Attitudes to Punishment. The Results of Three Surveys, Prawo w Działaniu, 2019/38;

 B. Stańdo-Kawecka, Polityka karna i penitencjarna między punitywizmem i menedżeryzmem, Warszawa 2020;

 T. Szymanowski, Przestępczość i polityka karna w Polsce. W świetle faktów i opinii społeczeństwa w okresie transformacji, Warszawa 2012;

 K. Witkowska-Rozpara, Polish penal policy - twenty years after enactment of the Criminal Code Act 6 June 1997, Prawo w Działaniu, 2020/43;

 K. Witkowska-Rozpara, Zmiany w polityce karnej? Uwagi na tle wybranych rozwiązań prawnokarnych obowiązujących od 1 lipca 2015 r. [w:] A. Kotlenga, M.H. Kowalczyk, D. Mackojć (red.), Nowe perspektywy rozwoju pedagogiki resocjalizacyjnej, Toruń 2019;

 W. Zalewski, Detencja "terapeutyczna" - wątpliwości konstytucyjne i polityczno-kryminalne w kontekście ustawy o "bestiach", Gdańskie Studia Prawnicze 2018/2.

Po zakończeniu zajęć student/ka

w sferze wiedzy:

 zna i rozumie pojęcie polityki kryminalna oraz wie, co obejmuje przedmiot jej zainteresowań

 zna i rozumie standardy, które powinny być uwzględniane podczas kształtowania założeń polityki kryminalnej

w sferze umiejętności:

 potrafi przy użyciu uporządkowanej wiedzy opisać modele polityki kryminalnej, w aspekcie zróżnicowanych kryminologicznie uwarunkowań zachowań i zjawisk przestępczych

 potrafi krytycznie analizować środki zwalczania przestępczości w kontekście aktualnego stanu i skali zjawiska

 potrafi ocenić konsekwencje stosowania środków o charakterze represyjnym do rozwiązywania problemów społecznych w kontekście zasady „prawo karne jako ultima ratio”

 potrafi diagnozować uwarunkowania określonych zjawisk przestępczych i posiada umiejętność ewaluowania stosowanych w profilaktyce przestępczości programów prewencyjnych

 potrafi posługiwać się specjalistyczną terminologią z obszaru polityki kryminalnej

w sferze kompetencji społecznych:

 dostrzega potrzebę racjonalnego wykorzystania środków probacyjnych w praktyce karania, uwzględniając potrzeby sprawców, ich rodzin oraz założenia polityki kryminalnej

 potrafi dostrzec i ocenić znaczenie zasady humanitaryzmu w kontekście wybranych kierunków i nurtów rozwoju współczesnej polityki karnej

Ocena ciągła uwzględniająca obecność i aktywność na zajęciach w formie dyskusji (a w przypadku ćwiczeń - także przygotowywane projekty i prezentacje)

Egzamin pisemny (w uzasadnionych przypadkach – dopuszczalna forma ustna)