Uczestnictwo w życiu społeczno-politycznym
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 4100-6SUCZWŻSP |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | Uczestnictwo w życiu społeczno-politycznym |
Jednostka: | Centrum Kształcenia Nauczycieli Języków Obcych i Edukacji Europejskiej UW |
Grupy: |
Przedmioty obowiązkowe semestru VI w CKNJOiEE UW - studia I stopnia |
Punkty ECTS i inne: |
2.50
|
Język prowadzenia: | (brak danych) |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Formy i warunki partycypacji politycznej i społecznej; Problem podmiotowości politycznej; Partycypacja konwencjonalna i niekonwencjonalna, prawna i bezprawna; Formy artykulacji interesów. Konflikty polityczne: geneza, formy, sposoby rozwiązywania; Demokracja w teorii i praktyce. Prezentacja projektów grupowych. |
Pełny opis: |
Przedmiot jest realizowany w formie konwersatorium z naciskiem na aktywne zaangażowanie studentów w dyskusję na zajęciach nad problematyką związaną z partycypacją i jej formami w życiu społecznym i politycznym. Mechanizmy uczestnictwa w życiu społecznym omawiane są na przykładach współczesnych ruchów społecznych i koncentrują się na instrumentarium stosowanym dla artykulacji ich interesów, podstawach ideologicznych, strukturach oraz formach aktywności społecznej w podmiotach tego typu. W obszarze owej aktywności bierze się pod uwagę teorie ruchów społecznych ich komponenty, ewolucję, nurty oraz aktywność w systemach politycznych państw Europy Zachodniej. Analizie podlegają ruchy: nacjonalistyczne, populistyczne, ekologiczne oraz feministyczne. Jako szczególny typ aktywności społecznej omawiana jest działalność grup interesu – lobbing na poziomach krajowym i europejskim. Obszar aktywności obywateli w sferze politycznej omawiany jest w kontekście wyborów i zachowań wyborczych elektoratu ze szczególnym uwzględnieniem charakterystyk zachowań wyborczych, jego struktur i partycypacja wyborców w procesie rywalizacji politycznej. Drugim aspektem partycypacji politycznej jest problem legitymizowania ujmowany w szerokim zakresie dotyczącym wielopoziomowego systemu politycznego, którego przykładem jest system Unii Europejskiej. Analizie podlegają w tym przypadku instrumenty oraz narzędzia pozwalające na uprawomocnianie systemu lub wyrażanie wobec niego dezaprobaty. |
Literatura: |
Literatura podstawowa: Antoszewski A., Współczesne teorie demokracji, Wydawnictwo sejmowe, Warszawa 2016. Clapham, Human Rights Obligations of Non-State Actors, Oxford University Press 2006. Dobek-Ostrowska B., Komunikowanie polityczne i publiczne, Warszawa 2011. Gastil J., Levine P. (eds.), The Deliberative Democracy Handbook. Strategies for Effective Civic Engagement in the 21st Century, San Francisco 2005. Partycypacja polityczna, red. M. Marczewska-Rytko, Lublin 2020; Putman R., Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych., Warszawa 2008. Sołtan K., Levine P. (eds.) „Civic Studies”, Waszyngton 2014. Wojtaszczyk K.A., Jakubowski W., Społeczeństwo i polityka. Podstawy Nauk Politycznych, Warszawa 2002. |
Efekty uczenia się: |
WIEDZA S1P_W01 Ma ogólną wiedzę o charakterze nauki o polityce i jej relacji do innych nauk, K_W01 S1P_W05 Posiada wiedzę z perspektywy historycznej i współczesnej o roli człowieka w życiu społecznym oraz o jego interakcjach z najbliższym otoczeniem społecznym oraz o rozmaitych uwarunkowaniach życia politycznego (historycznych, ekonomicznych, społecznych, kulturowych), Zna warunki i formy uczestnictwa w życiu społecznym na różnych jego poziomach K_W02 S1P_W08 Ma wiedzę o strukturach politycznych, społecznych i kulturowych oraz ich zmianach K_W03 UMIEJĘTNOŚCI S1P_U01 Ma umiejętność obserwacji i interpretacji zjawisk społecznych i politycznych rozmaitej natury i dostrzegania ich wzajemnych relacji i zależności.K_U01 S1P_U03, S1P_U08 Ma umiejętność rozumienia przyczyn i przebiegu oraz analizowania i prognozowania zjawisk dotyczących sfery polityki; potrafi badać i wyjaśnić rolę struktur społecznych i politycznych we współczesnym państwie i świecie. K_U02 S1P_U02 Potrafi wykorzystać wiedzę teoretyczną z zakresu nauki o polityce oraz powiązanych z nią dyscyplin w celu analizowania i interpretowania zjawisk i procesów w obszarze polityki. K_U03 KOMPETENCJE S1P_K05 Jest przygotowany do aktywnego uczestniczenia w życiu publicznym, także w zespołach realizujących cele społeczne, polityczne i obywatelskie K_K01 S1P_K04 Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu, ze szczególnym uwzględnieniem aspektu wychowawczego K_K02 S1P_K03Potrafi odpowiednio określić priorytety służące realizacji określonego przez siebie lub innych zadania z uwzględnieniem różnych czynników, w tym etycznych. K_K03 |
Metody i kryteria oceniania: |
Na końcową ocenę składają się: ocena pracy podczas zajęć, w tym bieżące przygotowanie do dyskusji: 50 % projekt grupowy lub indywidualny: 50 % |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (w trakcie)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR KON
CZ PT |
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 30 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Marcin Tobiasz | |
Prowadzący grup: | Marcin Tobiasz | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Zaliczenie na ocenę |
|
Skrócony opis: |
Celem zajęć jest zdobycie przez uczestników wiedzy, a także umiejętności umożliwiających im aktywne, konstruktywne i odpowiadające wysokim standardom kultury obywatelskiej, uczestnictwo w życiu społeczno-politycznym. |
|
Pełny opis: |
1. Formy i warunki uczestnictwa w życiu społeczno-politycznym. Problem podmiotowości. 2. Dyskryminacja jako selekcja negatywna 3. Zjawisko poprawności politycznej 4. Nieposłuszeństwo obywatelskie 5. Partycypacja konwencjonalna i niekonwencjonalna, prawna i bezprawna - różne formy artykulacji interesów indywidualnych i grupowych. 6. Partycypacja wyborcza: determinanty i wymiar empiryczny. Demokratyczny wzorzec partycypacji. Uwarunkowania partycypacji wyborczej Polaków. 7. Kultura polityczna w społeczeństwie obywatelskim. Pojęcie i typy kultury politycznej. Kultura polityczna Polaków. Kultura obywatelska. Socjalizacja polityczna. 8. Znaczenie i formy kapitału społecznego w funkcjonowaniu demokracji. Pojęcie kapitału społecznego. Stan kapitału społecznego w Polsce: analiza danych empirycznych. 9. Kultura debatowania i dyskutowania. Zasady prowadzania sporów, formy argumentacji. Od demokracji przedstawicielskiej do deliberacyjnej. 10. Konflikty społeczno-polityczne: geneza, formy, funkcje i sposoby rozwiązywania. Zagrożenia wynikające z sytuacji konfliktowych. 11. Sztuka negocjacji. Przygotowanie do negocjacji oraz prowadzanie dialogu negocjacyjnego. Teoretyczne wyznaczniki prowadzenia negocjacji: cele, zasady, strategie. Wyznaczniki skutecznego prowadzenia negocjacji. 12. Formy animacji życia społeczno-politycznego. Współczesne deformacje sfery publicznej. |
|
Literatura: |
Zalecana literatura: 1. Aktywizowanie wyborców. Inicjatywy z różnych stron świata, ISP, Warszawa 2008; 2. Ani książę, ani kupiec: obywatel. Idea społeczeństwa obywatelskiego myśli współczesnej, wybór tekstów i wstęp J. Szacki, Kraków 1997, s. 5-62; 3. A. Antoszewski, Współczesne teorie demokracji, Warszawa 2016; 4. Diagnoza Społeczna 2009/2011/2013/2015, J. Czapiński, T. Panek (red.), www.diagnoza.com; 5. Dyktat czy uczestnictwo? Diagnoza partycypacji publicznej w Polsce, t. 1, red. A. Olech, ISP, Warszawa 2012; 6. DYSKURS. Czasopismo politologiczne, nr 3 Poprawność polityczna, Opole 2006; 7. A. Golec, Konflikt polityczny: myślenie i emocje, Warszawa 2002; 8. R. Górski, Bez państwa. Demokracja uczestnicząca w działaniu, Kraków 2007; 9. J. Gut, W. Haman, Docenić konflikt. Od walki i manipulacji do współpracy, Warszawa 1993,wyd. II/III; 10. D. Held, Modele demokracji, Kraków 2010, r. 9; 11. M. Kaczmarczyk, Nieposłuszeństwo obywatelskie a pojęcie prawa, Warszawa 2010, r. I; 12. M. Karwat, Figuranctwo jako paradoks uczestnictwa, Warszawa 2004 r. III; 13. T. Kaźmierczak, M. Rymsza, Kapitał społeczny. Ekonomia społeczna, ISP, Warszawa 2007; 14. Konflikt i porozumienie. Psychologiczne podstawy demokracji deliberatywnej, pod red. J. Reykowskiego, Warszawa 2007; 15. P. Kubicki, Ruchy miejskie w Polsce, Kraków 2020; 16. Ł. Łotocki, Integracja i dyskryminacja – krajobraz 2009, ISP, Warszawa 2009, r. 2; 17. M. Miessen, Koszmar partcypacji, Warszawa 2013; 18. Christopher W. Moore, Mediacje. Praktyczne strategie rozwiązywania konfliktów, Warszawa 2009; 19. Organizacje pozarządowe. Dialog obywatelski. Polityka państwa, M. Rymsza (red.), Warszawa 2008; 20. Partycypacja polityczna, red. M. Marczewska-Rytko, Lublin 2020; 21. Partycypacja publiczna. O uczestnictwie obywateli w życiu wspólnoty lokalnej, red. A. Olech, ISP, Warszawa 2011; 22. Partycypacja publiczna w praktyce. Dwa modele zwiększania uczestnictwa mieszkańców w podejmowaniu decyzji, red. A. Olech, ISP, Warszawa 2013; 23. Poprawność polityczna – równość czy wolność, R. Stefański (red.), Toruń 2007; 24. Przepis na uczestnictwo. Diagnoza partycypacji publicznej w Polsce, t. 2, red. A. Olech, ISP, Warszawa 2013; 25. R. Putman, Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych, Warszawa 2008; 26. R. Putman, Demokracja w działaniu, Kraków 1995, r 6; 27. Samoorganizacja społeczeństwa polskiego III sektor i wspólnoty lokalne w jednoczącej się Europie, P. Gliński, B. Lewenstein, A. Siciński (red.) IFIS PAN, Warszawa 2004; 28. Społeczeństwo obywatelskie, pod red. W. Bokajły i K. Dziubki, Wrocław 2001; 29. Stan i perspektywy demokracji bezpośredniej w Polsce, red. M. Marczewska-Rytko, Lublin 2010; 30. L. Szczegóła, Bierność obywateli. Apatia polityczna w teorii demokratycznej partycypacji, Warszawa 2013; 31. P. Sztompka, Zaufanie. Fundament społeczeństwa, Warszawa 2008; 32. M. Theiss, Krewni-znajomi-obywatele. Kapitał społeczny a lokalna polityka społeczna, Toruń 2007; 33. J. Waszkiewicz, Jak Polak z Polakiem. Szkice o kulturze negocjowania, Warszawa, 1997; 34. Uwarunkowania i mechanizmy partycypacji politycznej, red. M. Rachwał, Poznań 2017; 35. Zielona księga wsparcia partycypacji publicznej w Polsce, ISP, Warszawa 2013; |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.