Komunikowanie społeczne

obowiązkowe

Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu socjologii, psychologii społecznej.

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi pojęciami, teoriami oraz podejściami badawczymi charakterystycznymi dla komunikowania społecznego, w tym szczególnie w kontekście zagadnień związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Oczekiwane umiejętności to zdolność praktycznego wykorzystania zdobytej wiedzy teoretycznej, wspomagane analizą medialną pod kierunkiem prowadzącego.

Oczekiwane kompetencje to zdolność do samodzielnej pracy opartej na informacjach pozyskanych w czasie zajęć oraz na ogólnodostępnej literaturze.

w sali

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Przedmiot ma za zadanie w sposób uporządkowany i systematyczny wprowadzić studentów w tematykę komunikowania społecznego ze szczególnym uwzględnieniem problematyki z obszaru bezpieczeństwa wewnętrznego państwa. Obok omówienia podstawowych pojęć i podejść badawczych z obszaru komunikowania społecznego (takich jak m.in. komunikowanie, selekcja informacji, agenda setting, priming), pojawią się także aspekty praktyczne związane z analizą mediów i społeczeństwa medialnego oraz komunikowania w sytuacji konfliktu i kryzysu. Studenci, opierając się na dorobku z obszaru nauki o komunikacji społecznej i mediach, będą mogli wykorzystać ją do analiz z obszaru nauk o bezpieczeństwie, wzbogacając tym samym nie tylko spojrzenie na bezpieczeństwo wewnętrzne państwa, ale także pogłębiając zrozumienie znaczenia komunikowania społecznego w kontekście wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa zarówno państwa, jak i jednostki.

Zakres tematyczny konwersatorium obejmuje następujące grupy zagadnień:

- Wstęp do komunikowania społecznego: kwestie definicyjne, wzajemne relacje; funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa

- Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

- Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy; agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego

- Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa.

- Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach elektronicznych i drukowanych

Literatura przedmiotu:

B. Dobek-Ostrowska, "Podstawy komunikowania społecznego", Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska (red.), "Nauka o komunikowaniu: podstawowe orientacje teoretyczne", Wrocław 2001

B. Dobek-Ostrowska, W. Sobera (red.), "Badania ilościowe i jakościowe w studiach nad komunikowaniem", Wrocław 2017

T. Goban-Klas, "Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu", Kraków 2006

E. M. Marciniak, "Komunikowanie społeczne", Warszawa 2014

M. Golka, "Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo dezinformacyjne", Warszawa 2020

S. Michalczyk, "Teoria komunikowania masowego," (skrypt dla studentów) Katowice 2019

E. Griffin, "Podstawy komunikacji społecznej", Warszawa, 2004

Źródła internetowe:

K. Ołtarzewska, "Zarządzanie komunikacją kryzysową w serwisie społecznościowym Facebook na przykładzie „Żytniagate”, [w:] D.

Piontek, S. Ossowski (red.), "Komunikowanie społeczne w dobie nowych technologii", Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej, Poznań 2017

- M. Palczewski, "Selekcja informacji w mediach – zasady, wartości, manipulacje", „Naukowy Przegląd Dziennikarski”, nr 2/2015

- "Księga Komunikacji Kryzysowej 2017. Podstawy zarządzania informacją w kryzysie", Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

- J. Bartoszek, G. Biskupska, P. Wojtunik, "Strategie i cele wykorzystywania mediów przez organizacje terrorystyczne", [w:] "Polityka medialna instytucji państwowych w obszarze zagrożeń terrorystycznych", Materiały z II edycji międzynarodowej konferencji z cyklu Przeciwdziałanie terroryzmowi, Biblioteka „Bezpieczeństwa Narodowego”, kwartalnika wydawanego przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, tom 9, Warszawa 2009

- J. Wieczorek, "Agenda setting niepotwierdzona teoria czy rzeczywiste zjawisko?", „Świat idei i polityki”, tom 11/2012

- E. Nowak, "Teoria agenda-setting a nowe media", „ Studia Medioznawcze”, 3 (66) , 2016

- E. Nowak, "Koncepcja primingu w studiach nad komunikowaniem politycznym", „Studia Medioznawcze”, nr 2 (49) , 2012

- K. Derlatka, "Media społecznościowe w podnoszeniu świadomości bezpieczeństwa i komunikacji w zarządzaniu kryzysowym", „Interdyscyplinarne Studia Społeczne”, Numer 2 (2), 2016

- R. Klepka, "Analiza zawartości mediów: dlaczego i do czego można ją wykorzystać w nauce o bezpieczeństwie i politologii?", „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Studia de Securitateet Educatione Civili VI”, (2016)

Wiedza: K_W01, K_W02; K_W03

- student charakteryzuje relacje media – społeczeństwo z perspektywy różnych paradygmatów w kontekście bezpieczeństwa wewnętrznego państwa

- student rozumie więziotwórczy charakter procesów komunikowania społecznego

- student ma wiedzę oraz rozumie mechanizmy komunikowania perswazyjnego i informacyjnego oraz w sytuacjach konfliktów i kryzysów

Umiejętności: K_U01, K_U02

- student analizuje relacje między sposobem nagłośnienia problematyki bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach a społecznym obrazem tej sfery i opracowuje problematykę bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach

- student potrafi krytycznie formułować stanowisko wobec przekazu medialnego

- student potrafi dopasować strategie komunikacji do sytuacji konfliktowej i kryzysowej

Sposób weryfikacji efektów uczenia się: projekt.

Ocena projektu odnosi się do weryfikacji umiejętności studenta w zakresie efektów kształcenia, w tym w szczególności umiejętności analizy zawartości mediów oraz analizy agendy medialnej związanej z bezpieczeństwem wewnętrznym państwa.

Algorytm końcowej oceny z projektu przedstawia się następująco:

2 do 50%

3*** powyżej 50%, ale nie więcej niż 60%

3,5 powyżej 60%, ale nie więcej niż 70%

4 powyżej 70%, ale nie więcej niż 80%

4,5 powyżej 80%, ale nie więcej niż 90%

5 powyżej 90%

*** Student opanował wszystkie efekty kształcenia ujęte w sylabusie

Bieżące przygotowanie do zajęć wraz z aktywnością dają możliwość podniesienia końcowej oceny o pół stopnia.

Nie dotyczy

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Zakres tematyczny wykładu obejmuje następujące grupy zagadnień:

1. Pojęcie komunikowania – kwestie definicyjne, wzajemne relacje.

2. Funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa – społeczne, ekonomiczne, integracyjne

3. Perswazyjne i informacyjne aspekty komunikowania

4. Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

5. Media i społeczeństwo medialne. Przemiany systemu medialnego w Polsce. Struktura mediów w obszarze bezpieczeństwa.

6. Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy.

7. Agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego

8. Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach elektronicznych i drukowanych

9. Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa.

10. Bariery i trudności w komunikowaniu społecznym . Systematyka źródeł i przejawów.

Literatura przedmiotu:

B. Dobek Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego. Podstawowe orientacje, Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska, Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław,2001

B. Dobek Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007

T. Goban Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 1999,

A. Mattelart, M. Mattelart, Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001,

E. Griffin, Podstawy komunikacji, Warszawa, 2004,

J. Stewart (red.) Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi. PWN, Warszawa 2000,

M. Golka, Bariery w komunikowaniu się ludzi, Poznań 2000

M. Mrozowski, Media masowe. Warszawa 1998.

Link do zajęć udostępnia prowadzący za pośrednictwem USOSmaila.

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Zakres tematyczny konwersatorium w cyklu 2023Z obejmuje następujące cztery bloki zagadnień:

1) Wymogi formalne + Wstęp do komunikowania społecznego – kwestie definicyjne, wzajemne relacje + funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa + perswazyjne i informacyjne aspekty komunikowania

2) Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

3) Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy + agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego

4) Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa + problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego państwa w mediach elektronicznych i drukowanych

Literatura przedmiotu:

B. Dobek-Ostrowska, "Podstawy komunikowania społecznego", Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska (red.), "Nauka o komunikowaniu: podstawowe orientacje teoretyczne", Wrocław 2001

B. Dobek-Ostrowska, W. Sobera (red.), "Badania ilościowe i jakościowe w studiach nad komunikowaniem", Wrocław 2017

T. Goban-Klas, "Media i komunikowanie masowe: teorie i analizy prasy, radia, telewizji i Internetu", Kraków 2006

E. M. Marciniak, "Komunikowanie społeczne", Warszawa 2014

M. Golka, "Bariery w komunikowaniu i społeczeństwo dezinformacyjne", Warszawa 2020

S. Michalczyk, "Teoria komunikowania masowego," (skrypt dla studentów) Katowice 2019

E. Griffin, "Podstawy komunikacji społecznej", Warszawa, 2004

Źródła internetowe:

K. Ołtarzewska, "Zarządzanie komunikacją kryzysową w serwisie społecznościowym Facebook na przykładzie „Żytniagate”, [w:] D. Piontek, S. Ossowski (red.), "Komunikowanie społeczne w dobie nowych technologii", Polskie Towarzystwo Komunikacji Społecznej, Poznań 2017

- M. Palczewski, "Selekcja informacji w mediach – zasady, wartości, manipulacje", „Naukowy Przegląd Dziennikarski”, nr 2/2015

- "Księga Komunikacji Kryzysowej 2017. Podstawy zarządzania informacją w kryzysie", Rządowe Centrum Bezpieczeństwa

- J. Bartoszek, G. Biskupska, P. Wojtunik, "Strategie i cele wykorzystywania mediów przez organizacje terrorystyczne", [w:] "Polityka medialna instytucji państwowych w obszarze zagrożeń terrorystycznych", Materiały z II edycji międzynarodowej konferencji z cyklu Przeciwdziałanie terroryzmowi, Biblioteka „Bezpieczeństwa Narodowego”, kwartalnika wydawanego przez Biuro Bezpieczeństwa Narodowego, tom 9, Warszawa 2009

- J. Wieczorek, "Agenda setting niepotwierdzona teoria czy rzeczywiste zjawisko?", „Świat idei i polityki”, tom 11/2012

- E. Nowak, "Teoria agenda-setting a nowe media", „ Studia Medioznawcze”, 3 (66) , 2016

- E. Nowak, "Koncepcja primingu w studiach nad komunikowaniem politycznym", „Studia Medioznawcze”, nr 2 (49) , 2012

- K. Derlatka, "Media społecznościowe w podnoszeniu świadomości bezpieczeństwa i komunikacji w zarządzaniu kryzysowym", „Interdyscyplinarne Studia Społeczne”, Numer 2 (2), 2016

- R. Klepka, "Analiza zawartości mediów: dlaczego i do czego można ją wykorzystać w nauce o bezpieczeństwie i politologii?", „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis, Studia de Securitateet Educatione Civili VI”, (2016)