Microeconomics III

obowiązkowe

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z zastosowaniem mikroekonomii w naukach społecznych. Najważniejsze omawiane tematy to: równowaga rynkowa, zawodności rynku, rola rządu, efekty zewnętrzne, dobra publiczne, asymetryczna informacja, ekonomia dobrobytu.

Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z wybranymi zagadnieniami mikroekonomii (rozdziały zgodnie z Varian 2016):

• równowagą cząstkową na rynku dóbr finalnych (r. 16);

• problematyką interwencji rządowej (w tym: różnych form podatków, ceł, subsydiów, ograniczeń na ceny i ograniczeń ilościowych) oraz jej wpływu na ceny, poziom sprzedaży, nadwyżki konsumenta i producenta, efektywność ekonomiczną (r. 16);

• podstawowymi pojęciami i narzędziami ekonomii dobrobytu – modelem czystej wymiany, pojęciem równowagi ogólnej, diagramem Edgewortha, Prawem Walrasa, prawami ekonomii dobrobytu (r. 31);

• produkcją a pierwszym twierdzeniem ekonomii dobrobytu, produkcją a drugim twierdzeniem ekonomii dobrobytu, przewagą komparatywną, efektywnością Pareta (r. 32);

• agregacją preferencji, funkcją dobrobytu społecznego, maksymalizacją dobrobytu (r. 33);

• efektami zewnętrznymi, metodami internalizacji efektów zewnętrznych (w tym podatek Pigou) (r. 34);

• pojęciami dóbr publicznych i klubowych, jazdą na gapę, głosowaniem, mechanizmem Vickreya-Clarke’a-Grovesa, przykładem mechanizmów VCG, problemami z mechanizmem VCG (r. 36);

• podstawowymi zagadnieniami z zakresu asymetrii informacji (ex ante i ex post) - w tym pojęciem poprawności motywacyjnej, selekcji negatywnej i pokusy nadużycia, modelem pryncypał-agent, modelem rynku edukacyjnego, sygnalizowaniem (r. 37).

Obowiązkowa:

• Varian H.R. (2016), Mikroekonomia: kurs średni - ujęcie nowoczesne, PWN, Warszawa (także w formacie ebook)

• Bergstrom T.C., H.R. Varian (2009), Test bank for Intermediate Microeconomics A Modern Approach, W.W.Norton

Dodatkowa:

• Bergstrom T.C., H.R. Varian (2003), Mikroekonomia: ćwiczenia, PWN, Warszawa

• Borland J. (2008), Microeconomics: case studies and applications, Cengage Learning Australia

• Mansfield E., G.W. Yohe (2003), Microeconomics: theory and applications, W.W. Norton

• Mansfield E., J. Peoples (2003), Microeconomic Problems: case studies and exercises for review, W.W. Norton

• Pindyck, R.S., D.L. Rubinfeld (2004), Microeconomics, Prentice Hall

Po ukończeniu przedmiotu student:

- rozumie pojęcie równowagi cząstkowej na rynku dóbr finalnych i na rynku czynników produkcji;

- zna najważniejsze narzędzia interwencji rządowych w rynek, rozumie ich wpływ na ceny, wielkość sprzedaży, nadwyżki konsumentów i producentów oraz dochody budżetowe;

- zna i rozumie Prawo Walrasa i Prawa Ekonomii Dobrobytu oraz ważniejsze wnioski z tych praw;

- ma wiedzę w zakresie funkcjonowania podatków motywacyjnych korygujących niedoskonałości rynku;

- zna pojęcia negatywnej selekcji, sygnalizowania i prześwietlania, pokusy nadużycia, warunku udziału i warunku poprawności motywacyjnej;

- potrafi interpretować zjawiska gospodarcze w kategoriach zmian w funkcjach popytu i podaży, cenach i ilościach dóbr stanowiących przedmiot transakcji rynkowych;

- umie rozwiązywać typowe zadania dotyczące cen i ilości równowagowych, nadwyżek i efektywności oraz dochodów budżetu dla różnych założeń dotyczących struktury rynku;

- umie rozwijać i prezentować argumenty ekonomiczne w mowie i piśmie;

- potrafi dokonywać wyboru odpowiednich instrumentów ekonomicznych do realizacji określonego celu, potrafi przewidzieć wpływ zastosowania tych instrumentów na dobrobyt społeczny i jego redystrybucję;

- potrafi określić różnicę między efektywnym a sprawiedliwym podziałem zasobów;

- umie identyfikować niedoskonałości rynku takie jak efekty zewnętrzne i dobra publiczne, określać wynikające z nich straty efektywności i proponować sposoby ich ograniczenia;

- potrafi rozwiązywać podstawowe modele z asymetryczną informacją, w tym modele pryncypała-agenta;

- potrafi wskazać różnice oraz słabe i mocne strony różnych metod wyboru społecznego.

Ocena z przedmiotu zależy od liczby zdobytych punktów, będącej średnią ważoną liczby punktów za poszczególne składowe (wagi podano w nawiasach):

a) aktywny udział w zajęciach (30%) – do prowadzącego grupy należy decyzja, w jaki sposób naliczać punkty (np. wejściówki, omówienie pracy domowej, rozwiązywanie zadań w trakcie lekcji, itd.)

b) udział w debacie lub/oraz przygotowanie referatu lub/oraz prezentacja lub/oraz przygotowanie i omówienie plakatu (20%) - do prowadzącego grupy należy decyzja, które z tych elementów wprowadzić i na jakich zasadach, ale co najmniej jeden z tych elementów musi zostać wprowadzony

c) wspólny dla wszystkich grup kursu egzamin końcowy w formie testu jednokrotnego wyboru i/lub pytań otwartych (50%) – zakres materiału obejmuje teorie i zadania według tematów podanych w „Pełnym opisie przedmiotu” (materiał z powyższego pkt (b) nie wchodzi bezpośrednio do tego zakresu)

Do zaliczenia przedmiotu niezbędne jest uzyskanie min 50% maksymalnej liczby punktów za końcowy egzamin ORAZ min 50% maksymalnej łącznej liczby punktów uzyskanych za składowe a), b) i c).

Poprawiać w drugim terminie można wyłącznie egzamin oraz referat/prezentację/plakat. Nowy wynik unieważnia poprzedni. O zasadach poprawiania referatu/prezentacji/plakatu decyduje prowadzący grupy, ale poprawiony referat/prezentacja/plakat musi zostać oddany/przedstawiony przed egzaminem w sesji poprawkowej.

Weryfikowanie obecności – zasady będą ogłoszone przez każdego prowadzącego na pierwszych zajęciach.