Strategia trwałego rozwoju
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2400-ZEWW074 |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.3
|
Nazwa przedmiotu: | Strategia trwałego rozwoju |
Jednostka: | Wydział Nauk Ekonomicznych |
Grupy: |
Przedmioty kierunkowe do wyboru - studia II stopnia EM - grupa 2 (1*30h) |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | nieobowiązkowe |
Założenia (opisowo): | Wymagania wstępne Ekonomia środowiska i zasobów naturalnych. Wymagania formalne Podstawowa wiedza w zakresie gospodarowania zasobami środowiska przyrodniczego, ekonomii, ochrony środowiska. Założenia wstępne Uzasadnione jest powiązanie uczestnictwa w konwersatorium ze studiowaniem ekonomii sfery publicznej i ekonomii rozwoju. |
Skrócony opis: |
Podstawowym celem wykładu jest zaznajomienie studentów z teoretycznymi podstawami i praktyczną realizacją koncepcji trwałego rozwoju (sustainable development). Na treść zajęć składają się: podstawy ekologii, gospodarowanie nieodnawialnymi odnawialnymi zasobami środowiska, wycena ekonomiczna, instrumenty ochrony środowiska, strategie i wskazówki polityki na rzecz trwałego rozwoju, wskaźniki trwałego rozwoju. |
Pełny opis: |
1. Podstawy ekologii. 2. Własności ekosystemów. 3. Funkcjonowanie biosfery jako systemu. 4. Ocena wpływu na środowisko. 5. Klasyfikacja zasobów środowiska przyrodniczego. 6. Zasady gospodarowania zasobami przyrody. 7. Wartościowanie środowiska przyrodniczego. 8. Teoretyczne podstawy trwałego rozwoju. 9. Idea trwałego rozwoju na forum międzynarodowym. 10. Instytucjonalizacja idei trwałego rozwoju. 11. Główne kierunki działań na rzecz trwałego rozwoju. 12. Przesłanki dla trwałego rozwoju w przyszłości. 13. Wskaźniki trwałego rozwoju. 14. Agregatowe wskaźniki trwałego rozwoju. 15. Wskaźniki trwałego ekonomicznego dobrobytu. |
Literatura: |
PODSTAWOWA Borys T. (red.), 2005. Wskaźniki zrównoważonego rozwoju. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok. Kośmicki E., 2010. Zrównoważony rozwój w warunkach globalizacji gospodarki. Wydawnictwo Ekonomia i Środowisko, Białystok. Scruton R., 2017. Zielona filozofia. Jak poważnie myśleć o naszej planecie. Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań. UZUPEŁNIAJĄCA Borys T. (red.), 1999. Wskaźniki ekorozwoju. Wydawnictwo Ekonomia i środowisko, Białystok. Carley M., Spapens P., 2000. Dzielenie się światem. Instytut na rzecz Ekorozwoju, Białystok-Warszawa. Dasmann R.F., Milton J.P., Freeman P.H., 1980. Ekologiczne podstawy rozwoju ekonomicznego. PWN, Warszawa. Kozłowski S., 2000. Ekorozwój. Wyzwanie XXI wieku. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa. Nasza wspólna przyszłość, 1991. PWE, Warszawa. Peterson del Mar D., 2010. Ekologia. Zysk i Ska Wydawnictwo, Poznań. Śleszyński J., 2000. Ekonomiczne problemy ochrony środowiska. Aries, Warszawa.Borys T. (red.), 1999. Wskaźniki ekorozwoju. Wydawnictwo Ekonomia i środowisko, Białystok. von Weizscker E.U., Lovins A.B., Lovins L.H., 1999. Mnożnik cztery. Polskie Towarzystwo Współpracy z Klubem Rzymskim - Wydawnictwo Rolewski, Toruń. Wilson E.O., 2016. Znaczenie ludzkiego istnienia. Wydawnictwo Aletheia, Warszawa. |
Efekty uczenia się: |
A. Wiedza 1. Student zna podstawy ekologii i funkcjonowanie biosfery jako systemu: ekosystem, łańcuchy troficzne w biosferze, obieg materii i cykle biogeochemiczne, zasilenie energetyczne, procesy ewolucyjne i dostosowawcze. 2. Student ma wiedzę na temat wpływu działalności gospodarczej na funkcjonowanie ekosystemów: degradacja środowiska przyrodniczego, naruszanie równowagi ekosystemów, granice tradycyjnych form rozwoju gospodarczego. 3. Student zna i rozumie klasyfikację zasobów środowiska przyrodniczego: zasoby nieodnawialne i odnawialne. Zna zasady gospodarowania zasobami przyrody: zasada maksymalnego trwałego przychodu dla zasobów odnawialnych, reguła Hotellinga dla zasobów nieodnawialnych. 4. Student zna bezpośrednie i pośrednie metody wyceny ekonomicznej stosowane do wyceny nierynkowych dóbr i usług środowiska przyrodniczego. Zna możliwości rozszerzonej analiza ekonomicznej kosztów i korzyści. 5. Student zna i rozumie teoretyczne podstawy trwałego rozwoju. Zna problem deprecjacji kapitału przyrodniczego i substytucji zasobów nieodnawialnych. 6. Student ma wiedzę na temat trwałego rozwoju na forum międzynarodowym, a w szczególności zna kluczowe dokumenty „Brundtland Report” i „Agenda 21”. 7. Student zna problem pomiaru trwałości rozwoju i koncepcje zawarte w rozwiązaniach zaproponowanych przez OECD, UNCSD, EU. 8. Student zna krajowe systemy wskaźników opracowane dla Wielkiej Brytanii, Niemiec i Norwegii. Zna również wybrane systemy wskaźników dla społecznosci lokalnych. 9. Student ma wiedzę w zakresie modyfikacji rachunków narodowych i agregatowych wskaźników trwałego rozwoju, takich jak: modyfikacje PKB, Index of Sustainable Economic Welfare, Genuine Savings, Total Material Requirement, Ecological Footprint. (S2A_W02; S2A_W03; S2A_W05; S2A_W07; S2A_W08; S2A_W09) B. Umiejętności 1. Student potrafi zinterpretować i prawidłowo ocenić przedsięwzięcia i politykę społeczno-gospodarczą z punktu widzenia koncepcji trwałego rozwoju. 2. Student potrafi tworzyć nowe i interpretować istniejące systemy mierników trwałego rozwoju. 3. Student ma umiejętność dokonywania wskaźnikowej oceny zjawisk społeczno-gospodarczych pod kątem ich zgodności z zasadami trwałego rozwoju. (S2A_U01; S2A_U03; S2A_U05; S2A_U06; S2A_U08) C. Kompetencje społeczne 1. Student ma świadomość, że długofalowy rozwój będzie możliwy tylko w razie praktycznej realizacji zaleceń i rozwiązań zgodnych z koncepcją trwałego rozwoju. 2. Student potrafi dokonywać w swoim życiu wyborów, które przyczyniają się do wzmocnienia trwałości układu złożonego z gospodarki, społeczeństwa i środowiska naturalnego. (S2A_K03; S2A_K04; S2A_K05; S2A_K06) |
Metody i kryteria oceniania: |
Ocena w oparciu o indywidualną prezentację i jej tekst |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.