(pl) O polityce po polsku
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 3004-OPPP-OG |
Kod Erasmus / ISCED: | (brak danych) / (brak danych) |
Nazwa przedmiotu: | (pl) O polityce po polsku |
Jednostka: | Centrum Języka Polskiego i Kultury Polskiej Dla Cudzoziemców "Polonicum" |
Grupy: |
Przedmioty ogólnouniwersyteckie oferowane przez "Polonicum" (ONLY FOR FOREIGNERS!) |
Punkty ECTS i inne: |
(brak)
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | ogólnouniwersyteckie |
Skrócony opis: |
Na przykładach krótkich fragmentów wierszy, prozy, felietonu, artykułów z gazet, ukazane zostaną główne zagadnienia i style języka politycznego, oraz satyry politycznej. Studenci zapoznają się ze słownictwem polskiego języka politycznego, z najważniejszymi tematami, typami argumentacji, ze sposobami walki na słowa, z żartem politycznym, polemiką walką z cenzurą (w okresie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej) oraz z najważniejszymi gatunkami polskiego języka politycznego: kabaretem, felietonem, wierszem satyrycznym, debatą polityczną. Zaplanowano 12 jednostek zajęciowych, a nie 15, ze względu na możliwość rozwinięcia poszczególnych zagadnień. |
Pełny opis: |
1. W czasie II wojny światowej i po niej. Dowcip okupacyjny i jego kontynuacje w PRL. 2. Uczulenie na socrealizm. Wiersze i proza socrealizmu, oraz ich parodie. Język i styl „Dziennika 54” L. Tyrmanda. Eseje polityczne, np. „Fryzury Mieczysława Rakowskiego” L. Tyrmanda albo „Żydy i chamy” W. Jedlickiego. Teksty W. Gombrowicza o powojennej Polsce. 3. Kabarety studenckie po 1956 roku i ich kontynuacje w piosence politycznej: A. Osiecka, W. Młynarski, J. Przybora. 4. Klasycyzm Z. Herberta i „turpizm” St. Grochowiaka jako odmiany języka politycznego. Walka z cenzurą. 5. Mocne wejście Nowej Fali. Wiersze i proza polityczna czasów „Solidarności” i stanu wojennego. „Jednym tchem” St. Barańczaka, „Sklepy mięsne” A. Zagajewskiego „Zjadacze kartofli” J. Kornhausera. 6. Bardowie polityczni. Piosenki J. Kaczmarskiego. 7. Język (i dowcip) polityczny czasu stanu wojennego. Film „Miś”. 8-10. Debaty polityczne (i ich odbicie w kulturze popularnej) po roku 1989 Debata wokół Jedwabnego („Nasza klasa” T. Słobodzianka, film „Pokłosie” W. Pasikowskiego Debata wokół PRL-u (kariera pisma „NIE” J. Urbana) Debata wokół feminizmu i LGBT („Polka” M. Gretkowskiej, „Lubiewo” M. Witkowskiego. Debata wokół polskiej dumy i wstydu (dyskusja wokół katastrofy smoleńskiej) 11-12. Kultura uczestnictwa: blogi, memy, polityczność kultury popularnej (M. Wicha „Rzeczy, których nie wyrzuciłem”) |
Literatura: |
Podano w opisie pełnym |
Efekty uczenia się: |
Po zaliczeniu wykładu osoba uzyska istotną wiedzę o tematyce, słownictwie i formach podawczych polskiego języka politycznego. Będzie umiała rozpoznawać „kody” polityczności w różnych formach gatunkowych literatury, filmu, kultury popularnej, oraz będzie miała wiedzę o tradycjach polskiego języka politycznego, piosenki politycznej, aluzji do literatury po II wojnie światowej, historii walk z cenzura polityczną epoki PRL-u. |
Metody i kryteria oceniania: |
• Esej końcowy (przygotowany w domu) – 30% • prezentacje – 20% aktywna obecność na zajęciach – 50% Aby zaliczyć wykład, należy wykazać się obecnością na zajęciach, aktywnością dyskusyjną, oraz przygotować 1 prezentację. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.