Język polski - poziom zaawansowany C2

języki obce

Lektorat języka polskiego jako obcego na poziomie zaawansowanym C2 ma dwojaki charakter. Po pierwsze realizuje materiał dydaktyczny przeznaczony dla tego poziomu kompetencji językowej (opisany szczegółowo poniżej). Po drugie, polega na zindywidualizowanej pracy ze słuchaczami, w celu eliminowania konkretnych (jednostkowych błędów). Prac na zajęciach jest wspomagana przez pisemne prace domowe (eseje), na co nie ma czasu w trakcie lektoratu. Zajmujemy się doskonaleniem wszystkich kompetencji językowych. Zajęcia są tematycznie ukierunkowane na poszerzanie wiedzy o polskiej historii, kulturze i literaturze.

Sprawność słuchania: Rozumienie wypowiedzi bezpośrednich i pośrednich, tekstów śpiewanych i mówionych tekstów prymarnych.

Sprawność czytania: Umiejętność czytania ze zrozumieniem tekstów nacechowanych stylistycznie, gwarowych i kolokwialnych. Sprawność czytania wybiórczego i szybkiego wyszukiwania informacji w tekście. Poprawa techniki czytania w języku polskim.

Interakcja: Posługiwanie się płynną polszczyzną w różnych sytuacjach komunikacyjnych. Prowadzenie dyskusji na różne tematy z poszanowaniem jej zasad i wymogów. Precyzyjne formułowanie własnych myśli, stanów emocjonalnych, poglądów. Opowiadanie o sytuacjach wyobrażonych. Budowanie komizmu słownego.

Produkcja/pisanie: Pisanie dłuższych tekstów (najczęściej esejów) na wybrane tematy z zachowaniem argumentacji, uwzględnianiem cudzych poglądów, własnych przemyśleń czy intencji. Zachowanie kolejności zdarzeń, szczegółowości opisu… Przygotowanie własnych wystąpień i wcielanie się w różne role narracyjne.

Kompetencja lingwistyczna: Powinna być rozszerzana możliwie różnotematycznie do poziomu około 10 000 jednostek leksykalnych. Eliminowanie jednostkowych błędów leksykalnych i pojęciowych. Poprawianie artykulacji, intonacji i akcentowania. Eliminowanie błędów ortograficznych.

Zagadnienia gramatyczno-syntaktyczne: 1. Fleksja imienna (utrwalanie wzorów deklinacji, rzeczowniki o rozszerzonym temacie, nazwy własne, dwurodzajowość, pluralia tantum, odmiany przymiotnikowe i liczebnikowe). 2. Fleksja czasownikowa ( cechy znaczeniowo-gramatyczne, schematy koniugacyjne, aspekt i jego ogniwa, formy imiesłowowe, strony i tryby czasownika, formy nieosobowe.…). 3. Słowotwórstwo ( funkcje syntaktyczne przysłówków i ich stopniowanie, nazwy mieszkańców i czynności, przymiotniki odrzeczownikowe, cechy abstrakcyjne, deminutywa i augmentatywa, czasowniki z przedrostkami i czasowniki odimienne, skrótowce, neologizmy). 4. Składnia ( typy zdań pojedynczych, złożonych i wielokrotnie złożonych, wyrażanie poszczególnych części zdania, typy negacji, zdania bezpodmiotowe, transformacja składniowa).

Zagadnienia stylistyczne: Rodzaje stylów wypowiedzi i ich rozpoznawanie, środki stylistyczne, pytania retoryczne, dialektyzmy i kolokwializmy.

Związki frazeologiczne: związane z przyrodą, anatomią, liczbą, kolorem, miejscem i kierunkiem, historią, biblią, literaturą, mitologią, zwierzętami i roślinami…

atów może ulec zmianie (np. na prośbę studentów);

* Garncarek P. (2000), Czas na czasownik, Universitas, Kraków.

* Garncarek P. (2009), Nie licz na liczebnik, Wydział Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

* Mędak S. (2001), Co z czym? Ćwiczenia składniowe dla grup zaawansowanych. Universitas, Kraków.

* Kurzowa Z. (1999), Tackling Polish Verbs. WSiP, Warszawa.

* Lipińska E. (2007), Lektury podręczne, Universitas, Kraków.

* Seretny A. (2008), Per aspera ad astra, Uniwersitas, Kraków.

*Mosiołek-Kłosińska K. (1999), Formy i normy, czyli poprawna polszczyzna w praktyce, Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa.

* Czarnecka U., Gaszyńska M. (1992), Polubić Polskę. Ćwiczenia w czytaniu dla studentów zaawansowanych, Uniwersytet Jagielloński, Kraków.

Po kursie na tym poziomie student potrafi posługiwać się biegle językiem polskim w mowie i piśmie. Rozumie wszystkie zasłyszane wypowiedzi, rozmowy, piosenki. Potrafi na wiele sposobów wyrażać swoje poglądy czy opinie, wypowiadać się intencjonalnie i emocjonalnie. Jest przygotowany do państwowego egzaminu z języka polskiego jako obcego na poziomie zaawansowanym.

 ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć, test końcowy  kontrola obecności, aktywność na zajęciach, ocenianie pisemnych prac domowych.