Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Streetworking

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3401-FAK-Sz
Kod Erasmus / ISCED: 14.0 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0310) Nauki społeczne i psychologiczne Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Streetworking
Jednostka: Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Grupy: Przedmioty fakultatywne zaoczne - I i II stopień
Przedmioty Instytutu Profilaktyki i Resocjalizacji (zaoczne)
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

fakultatywne

Tryb prowadzenia:

mieszany: w sali i zdalnie

Skrócony opis:

Przedmiot dotyczy jednej z kluczowych metod pracy w duchu redukcji szkód, jaką jest streetworking. Celem konwersatorium jest wprowadzenie studentów w problematykę pracy w środowiskach defaworyzowanych (np. migranci, osoby w kryzysie bezdomności) z wykorzystywaniem tej techniki. Udział w zajęciach umożliwi poznanie zarówno teoretycznych, jak i praktycznych aspektów wykorzystania tego narzędzia (np. patrol w terenie). Główny nacisk położony zostanie na pracę z osobami doświadczającymi bezdomności.

Pełny opis:

Streetworking – wprowadzenie

Celem pierwszych zajęć będzie wprowadzenie w problematykę streetworkingu jako innowacyjnej formy pracy z osobami wykluczonymi społecznie. Omówiony zostanie historyczny kontekst w jakim formułował się ten koncept, jak również same założenia pracy metodą outreach, uwzgledniające także cele i rezultaty redukcji szkód.

Grupy docelowe

Uczestnicy poznają środowiska, w jakich realizowane są usługi w oparciu o streetworking. Omówiona zostanie specyfika pracy z poszczególnymi grupami, takimi jak dzieci i młodzież, migranci, osoby prostytuujące się, iniekcyjni użytkownicy substancji psychoaktywnych oraz osoby w kryzysie bezdomności.

Wprowadzenie do zjawiska bezdomności (2 bloki zajęć)

Przedmiotem zajęć będzie analiza środowiska osób bezdomnych w Polsce, z uwzględnieniem struktury demograficznej (wiek, płeć itd.) tej populacji. Skupimy się przede wszystkim na specyfice bezdomności ulicznej w szerszym kontekście systemu wsparcia osób bezdomnych.

Streetworker (2 bloki zajęć)

W tej części omówiony zostanie zestaw ról streetworkera, jakie pełni on w społeczności lokalnej (np. motywacyjna), uwzględniając przy tym cele pracy tą metodą (np. aktywizacja) oraz szereg wyzwań, jakie za sobą niesie (np. trudności w zakresie włączenia społecznego beneficjentów). Zastanowimy się także wspólnie jaki zestaw cech i umiejętności jest niezbędny w tej pracy.

Praktyczne aspekty pracy metodą streetworkingu

Celem tych zajęć będzie zapoznanie uczestników z praktycznymi aspektami pracy metodą streetworkingu, które uwzględniają zatrudnienie (np. rekrutację), zasady pracy (np. kwestie bezpieczeństwa) oraz opis miejsca i stanowiska pracy (np. praca w terenie).

Narzędzia pracy streetworkera

W tej części studenci/tki poznają podstawowe wyposażenie streetworkera, które obejmuje m.in. odpowiedni strój oraz środki ochrony osobistej. Szczegółowo przeanalizowane zostaną także dokumenty, niezbędne podczas realizacji patroli w terenie (np. karta czasu pracy, karta kontaktu).

Streetworking a otoczenie instytucjonalne

W trakcie zajęć omówione zostaną modele współpracy z różnego rodzaju podmiotami (np. OPS, policja), które są niezbędnym elementem pracy streetworkera. Zidentyfikowani zostaną partnerzy i interesariusze w tym procesie, którzy wspierają osoby bezdomne w ich społecznej readaptacji.

Etyka pracy metodą streetworkingu

Etyka pracy metodą streetworkingu zostanie omówiona w szerszym kontekście pracy w środowiskach defaworyzowanych, ze szczególnym uwzględnieniem osób bezdomnych. Celem tej części będzie wskazanie na zasady etyczne, którymi powinien odznaczać się streetworker w swojej codziennej pracy.

Streetworking – case studies

Zajęcia zostaną poświęcone analizie wybranych działań organizacji pozarządowych oraz instytucji samorządowych, które w różnych gminach w Polsce realizują zadania z zakresu streetworkingu. Szczególna uwaga zostanie zwrócona na różne modele wsparcia metodą outreach, uwzględniając m.in. streetworking samopomocowy czy streetworking medyczny.

Mapowanie miejsc niemieszkalnych

Ta część poświęcona zostanie szczegółowemu omówieniu listy tzw. miejsc niemieszkalnych (tj. pustostany, piwnice, dworce), w których na co dzień przebywają osoby w kryzysie bezdomności. Charakterystyka uwzględni także szczegółowo zagrożenia płynące ze specyfiki tychże miejsc (np. dzikie zwierzęta, brak oświetlenia) oraz określi zakres przygotowania przed wyjściem w teren.

Zagrożenie w pracy streetworkera

W tej części odbędzie się mapowanie różnego rodzaju wyzwań oraz potencjalnych zagrożeń z jakimi mierzy się streetworker w swojej pracy. Obejmą one zagadnienia dotyczące specyfiki beneficjentów, miejsca oraz godzin pracy oraz personalnych uwarunkowań streetworkera.

Narzędzia doskonalenia zawodowego w streetworkingu

Przedostatnie zajęcia zostaną poświęcone kluczowym narzędziom doskonalenia zawodowego w obszarze streetworkingu, jakimi są superwizja, monitoring oraz ewaluacja działań projektowych. Są to niezbędne, a jednocześnie wciąż zbyt rzadko wykorzystywane, elementy poprawy efektywności zawodowej helping professions oraz instrumenty profilaktyki wypalenia zawodowego.

Patrol w terenie

Ostanie zajęcia będą miały wymiar praktyczny. Studenci/tki będą mieli/miały okazję wyjść w teren i na własne oczy zobaczyć jak wyglądają realia pracy metodą outreach. W przypadku, gdyby taka forma nie mogła zostać zrealizowana, na zajęcie zaproszony zostanie gość na co dzień zajmujący się streetworkingiem.

Nakład pracy studenta/ki:

- godziny zorganizowane – 15 godz.

- przygotowanie do zajęć (m.in. lektury zadanych tekstów) – 30 godz.

- przygotowanie pracy zaliczeniowej/prezentacji – 30 godz.

Razem: 75 godz.

Literatura:

Białożyt Katarzyna, Streetworking jako metoda działania pracownika socjalnego, w: „Roczniki teologiczne”, nr 34, s. 217-225. Lublin 2014.

Declerck Patrick, Rozbitkowie. Rzecz o paryskich kloszardach, przeł. Anna Głowacka, Jarosław Kaczmarek, Warszawa 2004.

Dębska-Cenian Anna; Olech Piotr, Od ulicy do samodzielności życiowej. Standardy społecznej i zawodowej (re)integracji osób bezdomnych w sześciu sferach, Gdańsk 2008.

Dębski Maciej; Michalska Anna (red.), Podręcznik Streetworkera Bezdomności, Gdańsk 2012.

Dębski Maciej; Retowski Sylwiusz (red.), Psychospołeczny profil osób bezdomnych w Trójmieście, Gdańsk 2008.

Gola Wojciec; Grotecka Monika; Rżanek Katarzyna, Badanie zjawiska używania alkoholu wśród kobiet świadczących usługi seksualne, Warszawa 2013.

Międzynarodowy przewodnik metodologiczny po streetworkingu na świecie. Dostęp: http://www.praktycy.org/osos/osos_przewodnik_metodologiczny.pdf.

Szluz Beata, Streetworking jako nowa forma interwencji i pracy z osobami wykluczonymi społecznie, w: „Seminare. Poszukiwania naukowe”, nr 35/2, s. 101-111, Warszawa2014.

Wasilewska-Ostrowska Katarzyna, Partyworking jako przykład pracy socjalnej opartej na strategii profilaktycznej, w: Katarzyna Wasilewska-Ostrowska (red.), Praca socjalna z osobą uzależnioną i jej rodziną. Wybrane problemy, s. 310-320, Warszawa 2014.

Akty prawne i sprawozdania:

Ustawa z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej

Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.

Strony internetowe:

Strony internetowe wybranych organizacji pozarządowych oraz instytucji samorządowych, realizujących streetworking.

Efekty uczenia się:

Po zakończeniu zajęć student/ka

w sferze wiedzy:

 zna i rozumie terminologię związaną z redukcją szkód;

 zna podstawowe pojęcia z zakresu bezdomności;

 zna możliwe do zastosowania techniki pracy w środowisku osób bezdomnych.

w sferze umiejętności:

 potrafi wskazać kilka instytucji (organizacji pozarządowych / samorządowych), świadczących streetworking i scharakteryzować ich działania;

 potrafi wskazać podstawowe różnice pomiędzy streetworkingiem skierowanym do osób w kryzysie bezdomności, a streetworkingiem skierowanym do innych grup wykluczonych;

 potrafi prowadzić dokumentację w zakresie realizacji usług streetworkerskich.

w sferze kompetencji społecznych:

 jest gotowy/a do nawiązania kontaktu z osobą bezdomną w duchu redukcji szkód;

 jest gotowy do krytycznej refleksji nad swoimi umiejętnościami w zakresie pracy z osobami bezdomnymi w oparciu o metodę streetworkingu.

Metody i kryteria oceniania:

ocena ciągła – obecność i przygotowanie do zajęć 20 proc.

przygotowanie pisemnej pracy zaliczeniowej/ prezentacji 80 proc.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.
ul. Długa 44/50
00-241 Warszawa
tel: +48 22 55 49 126 https://www.wne.uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)