Zarządzanie ryzykiem w instytucjach publicznych

obowiązkowe

w sali

Przedmiot ma zapoznać studenta z interdyscyplinarnym charakterem wiedzy o czynnikach sprzyjających powstawaniu ryzyka oraz sposobach zarządzania nim w instytucjach publicznych m.in. takich jak placówki resocjalizacyjne i penitencjarne czy imprezy masowe.

Przedmiot ma za zadanie zapoznać studenta z podstawowymi pojęciami w zakresie zarządzania ryzykiem w instytucjach publicznych oraz regulacjami prawnymi i metodycznymi dotyczącymi tego zarządzaniem z uwzględnieniem placówek resocjalizacyjnych i penitencjarnych. Treści obejmują m.in. podstawy prawne, opis, analizę oraz rekomendacje dotyczące modelu zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem, z użyciem narzędzi realizowanych na podstawie przepisów, w instytucjach publicznych, m.in. w polskim systemie penitencjarnym, w odniesieniu do skazanych. Zajęcia obejmują ćwiczenie i pogłębianie wiedzy w zakresie diagnozowania i prognozowania wystąpienia ryzyka zagrożeń (z wykorzystaniem kryteriów i wskaźników przy użyciu narzędzi). Ćwiczenie w zakresie metodycznych aspektów zarządzania ryzykiem w instytucjach publicznych oraz placówkach resocjalizacyjnych i w więzieniu, w tym projektowania i realizacji oraz ewaluacji działań zaradczych (strategie, procedury, metody i zasady)

Nakład pracy studenta:

18 – godziny kontaktowe

30 – przygotowanie się do zajęć (w tym opracowań zadań)

30 – przygotowanie do zaliczenia

78 – liczba ogółem

Obowiązkowa

-Zarządzanie ryzykiem w sektorze publicznym Podręcznik wdrożenia systemu zarządzania ryzykiem w administracji publicznej w Polsce, Ministerstwo Finansów Warszawa (2004).

-Depta A. Wojtaszek H. (2015), Ryzyko w instytucjach publicznych W: Współczesne organizacje wobec wyzwań zarządzania ryzykiem – aspekty poznawcze Łódź s. 133-142

-Tworek, P. (2014). System zarządzania ryzykiem jako źródło wiedzy o zagrożeniach w organizacjach publicznych w Polsce. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Katowicach.

-Zamiar Z. , (2009) Struktura, kompetencje i zadania organów

zarządzania kryzysowego W: Logistyka i Transport, s. 65-76

-Wytrążek, W. (2011). Podstawowe pojęcia teorii organizacji i zarządzania w instytucjach publicznych. Podstawy naukoznawstwa. Tom 2, Lublin: KUL.

-Ustawa o zarządzaniu kryzysowym z dn. 26. 04. 2007, Dziennik Ustaw z 2007r. Nr 89, poz. 590.,

- https://www.experto24.pl/ochrona-zdrowia/zarzadzanie/system-zarzadzania-ryzykiem-w- -ochronie-zdrowia.html

- Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 5 października 2017 r. w sprawie systemów penitencjarnych i warunków panujących w zakładach karnych (2015/2062(INI)), P8_TA(2017)0385,

Literatura dodatkowa

Niczyporuk, J. (2009). Sfera publiczna. W: J. Blicharz, J. Boć (red.), Prawna działalność instytucji społeczeństwa obywatelskiego. Wrocław: Kolonia Limited.

Robbins, S.P., DeCenzo, D.A. (2002). Podstawy zarządzania. Warszawa: Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne.

Cialdini R., Wywieranie wpływu na ludzi. Teoria i praktyka, GWP 2003.

Le Bon G., Psychologia tłumu., tłum. Kaprocki B., Wyd. Kęty, 2005.

Schneider H.J. (1996) Przemoc w instytucjach W: Przemoc w życiu codziennym (red) B. Hołyst, Warszawa

Zimbardo Ph., F Ruch, (1998) Psychologia i życie, Warszawa

A. Gaberle, Patologia społeczna, WP, Warszawa 1993.

A. Podgórecki, (1976) Patologia działania instytucji. W: Zagadnienia patologii społecznej. Red. A. Podgórecki Warszawa

W. Rostkowski, Geneza i mechanizmy przemocy instytucjonalnej w placówkach dla nieletnich w Polsce, Opieka Wychowanie Terapia 1995 nr 3 (23) s. 5-9,

M. Kosewski (1985) Człowiek w sytuacji pokusy i upokorzenia, Warszawa

P. Szczepaniak, Trzy modele więzienia W: Nowe problemy prawa i polityki penitencjarnej, Red. M. Porowski, T. Przesławski, Warszawa 2016, s. 104-124

R. Pomianowski, Wyuczona bezradność po ludzku - kiedy tracimy kontrolę nad istotnymi aspektami życia? Wyzwania dla psychologii uzależnień, psychologii zadłużenia i nie tylko. Dylematy w praktyce pomagania także w kontekście pandemii. Warszawa, 2020

W zakresie wiedzy:

- Studenci znają i stosują pojęcia z zakresu zarządzania ryzykiem w instytucjach publicznych. Rozumieją znaczenie i potrzebę governance (ładu organizacyjnego),

- Znają zasady zarządzania ryzykiem w instytucjach publicznych (podstawy prawne, tabelę punktową prawdopodobieństwa wystąpienia ryzyka, hierarchizację ryzyka itp.)

- Potrafią argumentować cele, zadania i organizację zarządzania ryzykiem w instytucji publicznej oraz w środowisku otwartym

- Znają pojęcia w zakresie zbiorowości społecznych oraz struktury i dynamiki ich funkcjonowania

- Potrafią identyfikować i interpretować w kategoriach ryzyka zachowania ludzi w różnych typach zbiorowości społecznych takich jak: grupa, tłum, gawiedź, oraz zjawisko konfliktu społecznego, jego form ekspresji i dynamiki takich jak: protest, bunt, zamieszki, strajk itp. oraz sposobów rozwiazywania konfliktów i problemów społecznych.

- Potrafią przedstawić wskaźniki, fazy i etapy konfliktu i sytuacji kryzysowej

- Potrafią wyjaśnić związki między etiologią, patogenezą i symptomami zachowań naruszających porządek publiczny

- Potrafią przedstawić i wyjaśnić zadania i etapy zarządzania ryzykiem, konfliktem, sytuacją kryzysową

W zakresie umiejętności

- Posiadają umiejętność wskazania regulacji prawnych i projektów oddziaływań w zakresie zarzadzania ryzykiem w instytucji publicznej oraz w odniesieniu do osób, grup społecznych

- Potrafią charakteryzować strategie, metody i środki zarządzania ryzykiem i uzasadnić ocenę

- Potrafią wskazać podstawę prawną i rekomendacje dotyczące zarządzania ryzykiem i bezpieczeństwem w instytucjach publicznych, także w placówkach resocjalizacyjnych i penitencjarnych

- Potrafią dokonać ewaluacji zaobserwowanych sposobów funkcjonowania instytucji w zakresie zarządzania ryzykiem

- Potrafią zastosować wybrane narzędzia diagnozowania i prognozowania wystąpienia ryzyka zagrożeń w instytucjach publicznych

- Potrafią weryfikować działania w zarządzaniu ryzykiem w zależności od zmieniających się warunków

W zakresie kompetencji społecznych:

- Uznają potrzebę i znaczenie governance (ładu organizacyjnego)

- Potrafią określać priorytety działań profilaktycznych i naprawczych w zakresie zarządzania ryzykiem w instytucjach publicznych

- Uwzględniają w swych działaniach potrzeby instytucji jak i sytuacje osób i społeczności objętych programami zarządzania ryzykiem

- Są uwrażliwieni na potrzeby człowieka lub grupę w sytuacji kryzysowej lub konfliktowej

- Są wrażliwi na zjawiska wymagające interwencji społecznej i podejmuje inicjatywy w tej dziedzinie, potrafią w tym celu aktywizować innych