Polityka Unii Europejskiej wobec przestępczości

obowiązkowe

w sali

Przedmiot wykładu: zagadnienia kontrolowania przestępczości w państwach UE oraz na poziomie UE ( współpraca w dziedzinie spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości).

W czasie zajęć poruszane są następujące zagadnienia:

1. Przestępczość w państwach UE na podstawie statystyk kryminalnych i badan wiktymizacyjnych.

2. Reakcja formalna i nieformalna wobec zjawisk dewiacyjnych i przestępczości - współcześnie: kary kryminalne , formy reakcji nieformalnej.

3. Kara śmierci i jej zniesienie w Europie.

4. Stosowanie kar kryminalnych w państwach UE: rodzaje, proporcje w stosowaniu kar, wskaźniki prizonizacji, wyjaśnienie różnic pomiędzy politykami karnymi państw.

5. Kara pozbawienia wolności: rodzaje, zasady wykonywania wg. Europejskich Reguł Więziennych.

6. Kary ograniczające wolność. Stosowanie środków probacyjnych.

7. Kary majątkowe.

8. Zapobieganie przestępczości jako instrument kontrolowania zachowań przestępnych w społeczeństwach.

9. Modele sprawiedliwości karnej i ich realizacja – dawniej i współcześnie w Europie.

10. Zarządzanie bezpieczeństwem we współczesnych społeczeństwach; współpraca państw UE w dziedzinie spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości.

11. Obraz przestępczości w społeczeństwach UE: ocena jej rozmiarów, polityzacja problemu i lęk przed przestępczością.

Bartula P., Kara śmierci, powracający dylemat, wyd. Arcana, 2007,

Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, wyd. Info-Trade 1999,

Warylewski J., Kara. Podstawy filozoficzne i historyczne, wyd. Uniw. Gdańskiego 2007;

Uczestnicy zajęć:

1. Znają podstawowe pojęcia: polityka kontrolowania przestępczości, kara kryminalna, rodzaje kar, cele kary, dyrektywy wymiaru kary, zapobieganie przestępczości.

2. Znają regulacje prawne UE w dziedzinie spraw wewnętrznych i wymiaru sprawiedliwości.

3. Potrafią porównać polityki karne państw UE.

4. Umieją wyjaśnić różnice w stosowaniu kar kryminalnych wobec sprawców przestępstw pomiędzy państwami UE.

5. Umieją wyjaśnić procesy kształtowania się polityk karnych – historycznie i współcześnie.

6. Umieją przedstawić obraz przestępczości w społeczeństwie, lęk przed przestępczością, polityzację problemu.

7. Potrafi identyfikować dylematy istotne z punktu widzenia aksjologii przy rozważaniu kwestii europejskiej polityki wobec przestępczości.

1.Ocena ciągła – uwzględniająca przygotowanie do zajęć i aktywność

2. Zaliczenie ustne