Animacja kulturowa środowisk lokalnych

obowiązkowe

w sali

Celem przedmiotu jest przygotowanie jego uczestniczek i uczestników do skutecznego odgrywania roli sprawnych liderek i liderów lokalnych dzięki umiejętnemu wykorzystywaniu przez nich technik animacji kulturowej. W trakcie kursu studenci i studentki kształtują swoje kompetencje animacyjne, poznają techniki partycypacji obywatelskiej i tworzenia diagnozy potrzeb lokalnych, a także przygotowują własne projekty animacji kulturowej środowiska lokalnego. Rozwija to ich wiedzę teoretyczną i praktyczną, uczy pracy zespołowej oraz kształtuje nawyki i kompetencje charakterystyczne dla trybu pracy projektowej.

Celem przedmiotu jest przygotowanie jego uczestniczek i uczestników do skutecznego odgrywania roli sprawnych liderek i liderów lokalnych dzięki umiejętnemu wykorzystywaniu przez nich technik animacji kulturowej. W trakcie kursu studenci i studentki kształtują swoje kompetencje animacyjne, poznają techniki partycypacji obywatelskiej i tworzenia diagnozy potrzeb lokalnych, a także przygotowują własne projekty animacji kulturowej środowiska lokalnego. Rozwija to ich wiedzę teoretyczną i praktyczną, uczy pracy zespołowej oraz kształtuje nawyki i kompetencje charakterystyczne dla trybu pracy projektowej.

Kurs podzielony jest na trzy zasadnicze części.

W ramach pierwszego bloku tematycznego studentki i studenci rozwijają swoją wiedzę teoretyczną. Dotyczy to pracy animatorek i animatorów, polityki kulturalnej oraz instytucji związanych z animacją, upowszechnianiem kultury i animowaniem społeczności lokalnych. Omawiane w tym zakresie zostają między innymi zagadnienia związane z antropologią kultury, a także współczesne i historyczne koncepcje, takie jak polska pedagogika społeczna, tradycja francuskiej animacji społeczno-kulturalnej czy brytyjski ruch community arts. Uczestniczki i uczestnicy poznają wtedy także związki animacji z innymi działaniami prowadzonymi na rzecz lokalnych społeczności, takimi jak programowanie rewitalizacji czy prowadzenie rozbudowanych konsultacji społecznych. W trakcie pierwszego bloku poznają ponadto techniki animowania procesów partycypacyjnych, prowadzenia konsultacji społecznych i realizowania przedsięwzięć z obszaru fundraisingu.

W ramach drugiego bloku zajęć studentki i studenci uczą się wzajemnie od siebie dzięki samodzielnemu lub grupowemu referowaniu projektów animacyjnych realizowanych w Polsce i na świecie. Wcześniej uzyskują natomiast kompetencje z zakresu prezentowania takich projektów.

Trzeci blok poświęcony jest przygotowaniu, konsultacji i prezentacji własnych projektów animacyjnych środowisk lokalnych, przygotowanych przez studentów i studentki w stworzonych przez nich grupach roboczych.

1. Bluj A., Jagaciak M., Perchuć-Żółowska M., Pliszczyńska K., ABC partycypacji obywatelskiej – poradnik dla organizatorów procesów partycypacyjnych, Warszawa 2018.

2. Drozda Ł., Uszlachetniając przestrzeń. Jak działa gentryfikacja i jak się ją mierzy, Warszawa 2017.

3. Henzler P., Skrzypczak B. (red.), Kim jest animator społeczny, Warszawa 2006.

4. Kargul J., Upowszechnianie. Animacja. Komercjalizacja kultury: podręcznik akademicki, Warszawa 2012.

5. Kopczyńska M., Animacja społeczno-kulturalna: podstawowe pojęcia i zagadnienia, Warszawa 1993.

6. Kurz I. (red.), Lokalnie: animacja kultury = Community Arts, Warszawa 2008.

Po zakończeniu procesu uczenia student:

Wiedza

• definiuje podstawowe pojęcia z zakresu funkcjonowania społeczności lokalnych i antropologii kultury

• wyjaśnia mechanizmy zmiany społecznej w środowisku lokalnym

• rozróżnia instytucjonalne metody i system pomocy społecznościom lokalnym, a także metody tworzenia stosownych programów oddziaływań kulturowych

Umiejętności

• posiada umiejętność budowania zespołów interdyscyplinarnych

• umie wykonać diagnozę społeczną wybranego środowiska lokalnego i sporządzić odpowiedni program

• posiada umiejętności dotyczące integrowania społeczności lokalnych i rzecznictwa na ich rzecz

• zna techniki upowszechniania partycypacji obywatelskiej

Kompetencje społeczne

• potrafi pracować w zespole i twórczo rozwiązywać problemy społeczne

• umie wypełniać rolę lidera społeczności lokalnej

Ocena końcowa wystawiana jest na podstawie obecności oraz przygotowania grupowego projektu i mniejszych projektów realizowanych wcześniej systematycznie w trakcie semestru. Ocena ta może być jednak podwyższona na bazie indywidualnej pracy uczestniczki lub uczestnika kursu w trakcie semestru.