Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Teoretyczne podstawy metodyki resocjalizacji

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3401-PR1-SP-WR-TPMz
Kod Erasmus / ISCED: 05.1 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0110) Pedagogika Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Teoretyczne podstawy metodyki resocjalizacji
Jednostka: Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Grupy: Przedmioty Instytutu Profilaktyki i Resocjalizacji (zaoczne)
Przedmioty specjalizacyjne zaoczne: Wychowanie resocjalizujące - IPSIR, I stopień
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

-znajomość podstawowych pojęć pedagogicznych i psychologicznych

- znajomość koncepcji psychologicznych człowieka


Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Metody psychokreacji i działania praktycznego. Rola teorii w projektowaniu postępowania korekcyjnego. Modele pojęciowe wyjaśniające specyfikę zaburzeń przystosowania. Koncepcja czynników ryzyka i ochrony w profilaktyce wychowawczej i psychokorekcji. Katogorie zaburzonych zachowań dzieci i młodzieży. Koncepcja czynników ryzyka. Podatność i odporność na krzywdę. Deficyty w obszarze kompetencji społecznych i psychologicznych. Koncepcja atrakcyjności społecznej A. Adlera i Dreikusa w wyjaśnianiu problemowych zachowań młodzieży. Socjalizacja zachowań dewiacyjnych. Procedury zapobiegania, interwencji i terapii: behawioralne i behawioralno-poznawcze, społecznego uczenia się, informacyjne, terapia realistyczna Glassera, środowiskowe. Formy interwencji pedagogicznych i terapeutycznych

Pełny opis:

Metodyka jako nauka i sztuka działania praktycznego. Rola teorii opisująco-wyjaśniających w projektowaniu postępowania korekcyjnego. Zaburzenia przystosowania - modele pojęciowe. Kategorie zachowań problemowych młodzieży – koncepcja czynników ryzyka. Podatność na krzywdę oraz odporność. Deficyty w zakresie kompetencji społecznych i psychologicznych. Koncepcja atrakcyjności społecznej A. Adlera i Dreikusa w wyjaśnianiu problemowych zachowań młodzieży. Socjalizacja zachowań dewiacyjnych. Pojęcie interakcji wychowawczej i korekcyjnej: spostrzeganie interpersonalne i symboliczne komunikowanie się. System, twierdzeń dotyczących budowania interakcji wychowawczo-korekcyjnej. Procedury zapobiegania, interwencji i terapii: behawioralne [oddziaływanie dyscyplinujące] i behawioralno-poznawcze, społecznego uczenia się [kształtowanie się autorytetu wychowawcy – autorytet zewnętrzny i wewnętrzny, treningi umiejętności], informacyjne, terapia realistyczna Glassera, środowiskowe. Formy interwencji pedagogicznych i terapeutycznych. Instytucje wychowania resocjalizującego i psychokorekcji.

Literatura:

1. L. Pytka Pedagogika resocjalizacyjna,

2. Cz. Czapów Wychowanie resocjalizujące, Część pierwsza, 1978

3. K. Sawicka [opr.] Polska myśl resocjalizacyjna, 1993

4. J. McWhirter ….- Zagrożona młodzież , PARPA, 2001, roz. 1, 9

5. K. Sawicka Terapia w resocjalizacji w: B. Urban, M. Stanik – Resocjalizacja, 2007, t.2

6. C. Hillenbrand – Pedagogika zaburzeń zachowania, 2007, roz. 3 , 4 , 6

7. L. Pytka _ Resocjalizacja i pedagogika resocjalizacyjna w ujęciu Czapówa, w: B. Urban, M. Stanik – Resocjalizacja, 2007, t.1

Efekty uczenia się:

Student po ukończeniu kursu w zakresie:

a. wiedzy:

• rozpoznaje i analizuje twierdzenia przydatne do formułowania zaleceń metodycznych;

• zna [wymienia] podstawowe modele pojęciowe opisujące fakty wychowawcze i korekcyjne;

b. umiejętności

• wykorzystuje twierdzenia do projektowania postępowania korekcyjnego;

• przeprowadza wieloaspektową analizę różnic między podstawowymi modelami wychowania dzieci z zaburzeniami zachowania

c. kompetencji

• argumentuje i weryfikuje plusy i minusy wybranego podejścia teoretycznego w pedagogice resocjalizacyjnej

Metody i kryteria oceniania:

Testowy egzamin pisemny

Ocena ciągła: obecność i aktywność na zajęciach

Praca pisemna.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.
ul. Długa 44/50
00-241 Warszawa
tel: +48 22 55 49 126 https://www.wne.uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)