Historia instytucji wychowawczych i penitencjarnych

obowiązkowe

Orientacja w zasadniczych problemach funkcjonowania państwa i społeczeństwa, antropologii kulturowej, filozofii człowieka zgodnie z programem studiów.

Celem przedmiotu jest zaprezentowanie rozwoju instytucji resocjalizacyjnych ze szczególnym uwzględnieniem zakładów karnych, wychowawczych, opiekuńczych dla nieletnich przestępców i młodzieży pozbawionej właściwego nadzoru wychowawczego. Ukazanie tego procesu w perspektywie dziejowej pozwoli jednocześnie wychwycić społeczne, ekonomiczne i kulturowe czynniki ewolucji podejścia do osób i środowisk spatologizowanych oraz zaobserwować zmiany w metodach oddziaływania resocjalizującego i intelektualne inspiracje zmiany.

Wykład ma za zadanie przedstawić systematycznie wiedzę potrzebną do zaliczenia przedmiotu, a mianowicie: dzieje instytucji penitencjarnych i resocjalizacyjnych w kontekście uwarunkowań społeczno-politycznych i kulturowych, a zwłaszcza zależności realizowanej w nich polityki penitencjarnej i praktyki pedagogicznej od poglądów na wychowanie, przestępstwo i karę; od koncepcji kryminologicznych i antropologicznych właściwych epoce oraz ich inspiracji filozoficznych.

Przygotowanie do zaliczenia = 30 godzin

RAZEM = 80 godzin.

1.Jerzy Migdał, Janusz Rulewski, Kara pozbawienia wolności. Zarys dziejów polskiej doktryny prawa i praktyki penitencjarnej. Arche s. c., Gdańsk 2005.

2.Karol Pawlak, Za kratami więzień i drutami obozów. Zarys dziejów więziennictwa w Polsce. Centralny Ośrodek Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu, Kalisz 1999.

3.Marcin Kalinowski, Jerzy Pełka, Zarys dziejów resocjalizacji nieletnich. Wyd. WSPS, Warszawa 2003.

Uczestnik zajęć:

zna i podziela naukowe uzasadnienia wielodyscyplinarnej wiedzy wykorzystanej i rozwijanej w obszarze profilaktyki społecznej i resocjalizacji

ma podstawową wiedzę na temat rozwoju instytucji objętych wykładem i czynnikach decydujących o mechanizmach wpływających na kształt polityki penitencjarnej i koncepcji wychowana resocjalizującego

ma pogłębioną wiedzę o prawnych i organizacyjnych aspektach instytucji kontroli społecznej, zna genezę i prawidłowości historycznych przemian tych instytucji

potrafi, przy zastosowaniu pogłębionej interdyscyplinarnej wiedzy, interpretować strategiczne założenia, cele i sposoby działania instytucji penitencjarnych, resocjalizacyjnych i opiekuńczych

umie określać zasadność i adekwatność stosowania sposobów reakcji o charakterze represyjnym do rozwiązywania określonego rodzaju problemów społecznych

potrafi dostrzec dylematy interwencji społecznych, w szczególności w postępowaniu z osobami oraz środowiskami zmarginalizowanymi i skryminalizowanymi.

Ocena ciągła uwzględniająca obecność i aktywność na zajęciach w formie dyskusji oraz przygotowywane prezentacje

Przygotowanie i opracowanie zadanego źródła historycznego