Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych - Centralny System Uwierzytelniania
Strona główna

Gerontologia społeczna

Informacje ogólne

Kod przedmiotu: 3401-PS1-3GSd
Kod Erasmus / ISCED: 14.5 Kod klasyfikacyjny przedmiotu składa się z trzech do pięciu cyfr, przy czym trzy pierwsze oznaczają klasyfikację dziedziny wg. Listy kodów dziedzin obowiązującej w programie Socrates/Erasmus, czwarta (dotąd na ogół 0) – ewentualne uszczegółowienie informacji o dyscyplinie, piąta – stopień zaawansowania przedmiotu ustalony na podstawie roku studiów, dla którego przedmiot jest przeznaczony. / (0921) Pomoc społeczna i poradnictwo Kod ISCED - Międzynarodowa Standardowa Klasyfikacja Kształcenia (International Standard Classification of Education) została opracowana przez UNESCO.
Nazwa przedmiotu: Gerontologia społeczna
Jednostka: Instytut Profilaktyki Społecznej i Resocjalizacji
Grupy: Przedmioty Instytutu Profilaktyki i Resocjalizacji
Przedmioty obowiązkowe - Praca socjalna, 3 rok, I stopień
Punkty ECTS i inne: (brak) Podstawowe informacje o zasadach przyporządkowania punktów ECTS:
  • roczny wymiar godzinowy nakładu pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się dla danego etapu studiów wynosi 1500-1800 h, co odpowiada 60 ECTS;
  • tygodniowy wymiar godzinowy nakładu pracy studenta wynosi 45 h;
  • 1 punkt ECTS odpowiada 25-30 godzinom pracy studenta potrzebnej do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się;
  • tygodniowy nakład pracy studenta konieczny do osiągnięcia zakładanych efektów uczenia się pozwala uzyskać 1,5 ECTS;
  • nakład pracy potrzebny do zaliczenia przedmiotu, któremu przypisano 3 ECTS, stanowi 10% semestralnego obciążenia studenta.

zobacz reguły punktacji
Język prowadzenia: polski
Rodzaj przedmiotu:

obowiązkowe

Założenia (opisowo):

Podstawowa wiedza z zakresu nauk społecznych.

Tryb prowadzenia:

w sali

Skrócony opis:

Celem zajęć jest:

1. poznanie i rozumienie psychospołecznych mechanizmów funkcjonowania człowieka starego;

2. zdobycie wiedzy o podstawowych problemach natury zdrowotnej i socjo-ekonomicznej typowych dla tej fazy życia;

3. zdobycie i doskonalenie umiejętności analizowania roli polityki społecznej i pomocy społecznej w łagodzeniu i rozwiązywaniu problemów starości.

Pełny opis:

Wykład ma za zadanie:

• przedstawić systematycznie wiedzę potrzebną do zaliczenia przedmiotu,

• zapoznać studenta z podstawowym zasobem wiedzy z zakresu gerontologii społecznej.

Na początku zostanie przedstawiona ogólna charakterystyka i podstawowe pojęcia tej dyscypliny naukowej. Następnie zaprezentowane zostaną wybrane obszary zainteresowań teoretycznych i dziedziny praktyki gerontologii społecznej.

Dyskusja na zajęciach ma prowadzić do lepszego zrozumienia poruszanych zagadnień.

Ćwiczenia mają za zadanie:

• pogłębić wiedzę przedstawioną na wykładach,

• dać jej zastosowanie praktyczne,

• mobilizować studentów do systematycznej pracy.

Literatura:

1. Barbara Szatur-Jaworska, Piotr Błędowski, Małgorzata Dzięgielewska, Podstawy gerontologii społecznej. Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa 2006.

2. Marek Okólski (red. nauk.), Wyzwania starzejącego się społeczeństwa. Polska dziś i jutro. Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2018.

3. Zofia Szarota, Starzenie się i starość w wymiarze instytucjonalnego wsparcia. Wydawnictwo Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków 2010.

4. Ian Stuart-Hamilton, Psychologia starzenia się. Wprowadzenie (tłum. Aleksander Błachnio). Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2006.

5. Mirosław Górecki (red.), Prawda umierania i tajemnica śmierci. Wydawnictwo Akademickie „Żak”, Warszawa 2010.

6. Mirosław Górecki , Życie emocjonalne i seksualne ludzi starych. „Kwartalnik Pedagogiczny” 2020, nr 1 (255), s. 116-133.

7. Piotr Szukalski , Ageizm – dyskryminacja ze względu na wiek, [w:] Jerzy T. Kowaleski, Piotr Szukalski (red.), Starzenie się ludności Polski – między demografią a gerontologią społeczną. Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2008, s. 153-184.

8. Piotr Szukalski (red.) Przygotowanie do starości. Polacy wobec starzenia się. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 2009.

9. Robert D. Hill, Pozytywne starzenie się. Młodzi duchem w jesieni życia (tłum. Michał Lipa). Laurum, Warszawa 2009.

10. Kinga Wiśniewska-Roszkowska, Starość jako zadanie. Instytut Wydawniczy Pax, Warszawa 1989.

Efekty uczenia się:

Student będzie:

w sferze wiedzy

- miał podstawową interdyscyplinarną wiedzę o problemach ludzi starych i ich rodzin,

- miał podstawową interdyscyplinarną wiedzę o źródłach i mechanizmach zaburzeń w funkcjonowaniu człowieka starego oraz o zasadach aktywizowania ludzi starych,

- miał wiedzę o procesach zmian w strukturach społecznych i instytucjach społecznych istotnych dla pracy socjalnej oraz o formach pomocy dla osób starych.

w sferze umiejętności

- potrafił identyfikować i interpretować wielowymiarowe procesy i zjawiska (społeczne, psychiczne, kulturowe, prawne, polityczne, organizacyjne i ekonomiczne) i dostrzega ich związek z przyczynami problemów i trudności życiowych doświadczanych przez osoby stare i ich rodziny oraz z formami zinstytucjonalizowanej pomocy i ich skutecznością,

- potrafił wykorzystywać interdyscyplinarną wiedzę do kompetentnej obserwacji i interpretacji okoliczności i sytuacji życiowych osób starych, rodzin i społeczności wymagających wsparcia,

- dobierał skuteczne strategie, metody i formy interwencji, których celem jest poprawa sytuacji życiowych osób starych, odpowiednie ze względu na okoliczności, w jakich się znajdują oraz ich punkt widzenia.

w sferze kompetencji społecznych

- zdolny do funkcjonowanie w grupach i zespołach i skutecznego pełnienia w nich różnych ról,

- uważny i wrażliwy na zjawiska wymagające reakcji społecznej,

- zdolny i gotowy do wykorzystywania wiedzy i umiejętności w praktyce zawodowej,

- gotowy do zwiększania własnych kompetencji i rozumie znaczenie ciągłego rozwoju profesjonalnego.

Metody i kryteria oceniania:

Zaliczenie w formie testu: czas pisania 40 minut, pytania zamknięte i otwarte.

Po zakończeniu zajęć student oceniany jest za:

w sferze wiedzy

- podstawową interdyscyplinarną wiedzę o problemach ludzi starych i ich rodzin,

- podstawową interdyscyplinarną wiedzę o źródłach i mechanizmach zaburzeń w funkcjonowaniu człowieka starego oraz o zasadach aktywizowania ludzi starych,

- wiedzę o procesach zmian w strukturach społecznych i instytucjach społecznych istotnych dla pracy socjalnej oraz o formach pomocy dla osób starych.

w sferze umiejętności

- umiejętność identyfikowania i interpretowania wielowymiarowych procesów i zjawisk (społecznych, psychicznych, kulturowych, prawnych, politycznych, organizacyjnych i ekonomicznych) i dostrzegania ich związków z przyczynami problemów i trudności życiowych doświadczanych przez osoby stare i ich rodziny oraz z formami zinstytucjonalizowanej pomocy i ich skutecznością,

- wykorzystywanie interdyscyplinarnej wiedzę do kompetentnej obserwacji i interpretacji okoliczności i sytuacji życiowych osób starych, rodzin i społeczności wymagających wsparcia,

- dobieranie skutecznych strategii, metod i form interwencji, których celem jest poprawa sytuacji życiowych osób starych, odpowiednie ze względu na okoliczności, w jakich się znajdują oraz ich punkt widzenia.

w sferze kompetencji społecznych

- zdolność do funkcjonowania w grupach i zespołach i skutecznego pełnienia w nich różnych ról,

- wrażliwość na zjawiska wymagające reakcji społecznej,

- zdolność i gotowość do wykorzystywania wiedzy i umiejętności w praktyce zawodowej,

- gotowość do zwiększania własnych kompetencji i rozumienia znaczenia ciągłego rozwoju profesjonalnego.

Przedmiot nie jest oferowany w żadnym z aktualnych cykli dydaktycznych.
Opisy przedmiotów w USOS i USOSweb są chronione prawem autorskim.
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.
ul. Długa 44/50
00-241 Warszawa
tel: +48 22 55 49 126 https://www.wne.uw.edu.pl/
kontakt deklaracja dostępności USOSweb 7.0.3.0 (2024-03-22)