Społeczeństwo i komunikacja

fakultatywne

Głównym celem konwersatorium jest pogłębienie rozumienia i interpretacji zjawisk i procesów zachodzących we współczesnej Europie poprzez skupienie się na zmienności form kulturowych, społecznych oraz zmian w sposobach komunikowania się.

Konwersatorium poświęcone jest zmianom w kulturze Europejskiej (zarówno społecznej jak i politycznej i gospodarczej) ujmowanym przez pryzmat dynamiki rozwoju społecznego i zmiennych form w komunikacji. Dla osiągnięcia tego celu wybrałam trzy kluczowe sfery: zmienność rozumienia kultury, zmienność podstaw zapewniających spójność społeczną oraz zmienność form komunikacji społecznej. Analityczna lektura wybranej literatury pogłębia rozumienie powyższych procesów, rozwija także umiejętności i kompetencje „miękkie” studentów. Studenci indywidualnie prezentują swoje wnioski z lektury, używają pojęć analitycznych do interpretowania wielości zjawisk, pracują w grupach, prezentują opracowane wspólnie projekty na wskazane tematy zaczerpnięte z poznawanych prac. W trakcie konwersatorium wykorzystywane są też materiały o charakterze audiowizualnym, które demonstrują możliwości połączenia teorii z praktyką.

wokół definicji kultury - proponowane lektury i lektury rozszerzające:

Kroeber Alfred Louis, „Naukowe pojęcie kultury“ w tegoż: „Istota kultury”, PWN: Warszawa 1989, str. 276-321.

Nowicka Ewa, Świat człowieka – świat kultury (Wydanie nowe), PWN: Warszawa, 2006, str. 45-60.

Barker Chris, Studia kulturowe – teoria i praktyka, Wyd. Uniwersytetu Jagiellońskiego: Kraków, 2005.

wspólnota i stowarzyszenie – różne formy socjalizacji:

Tönnies Ferdinand, „Teoria Wspólnoty” w: Wspólnota i stowarzyszenie, PWN, Warszawa 1988, str. 27-46 i 66-77. Durkheim Emile,

„Solidarność mechaniczna albo oparta na podobieństwie” oraz „Solidarność wynikająca z podziału pracy albo organiczna” w” O podziale

pracy społecznej, PWN, Warszawa 1999, str. 92-147.

zmiany form komunikacji w Europie i na Swiecie:

Reinhardt Wolfgang, „Światy komunikacji” w tegoż: „ Życie po europejsku”, PWN: Warszawa, 2009, str. 448-482.

Burke James, „Drukarskie prasy, czyli o maszynach do porządkowania myśli” w: Godlewski Grzegorz, Sulima Roch (red.), Antropologia

słowa”, Wydawnictwo UW: Warszawa, 2003, str. 487-498.

kultura nowoczesna - naród:

Anderson Benedict, Wspólnoty wyobrażone. Rozważania o źródłach i rozprzestrzenianiu się nacjonalizmu, SIW ZNAK i Fund. im. Stefana

Batorego: Kraków, 1997 [1991], Warszawa str. 9-57.

racjonalizacja w społeczeństwie nowoczesnym:

- Ritzer George, MacDonaldyzacja społeczeństwa, Rozdz. 1 i 2, WWL MUZA: Warszawa, 1997, str. 16-73.

kultura ponowoczesna i globalizacja:

- Bauman Zygmunt, Globalizacja, Warszawa 2000, str. 5-91 [wstęp i rozdz. 1-3].

Po zakończeniu zajęć student/ka:

w zakresie wiedzy:

- ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą zawartości i zmienności pojęcia kultury oraz jego praktycznego znaczeniu w życiu społecznym,

- ma uporządkowaną wiedzę dotyczącą podstaw socjalizacji: powstawania i przekształcania się form społecznych,

- wie, jakie są podstawy spójności społecznej i co je niszczy,

- wie, że komunikacja jest podstawą działania społeczeństw, społeczności i jednostek,

- wie, że zmiany w sposobach komunikowania się pociągają za sobą zmiany we wszelkich innych instytucjach społecznych,

- wie, że rozumienie różnorodności form komunikacyjnych jest podstawą sukcesu w działaniach,

- wie czym charakteryzuje się kultura przednowoczesna, nowoczesna i ponowoczesna,

- zna wpływ idei i instytucji europejskich na resztę świata.

w zakresie umiejętności:

- potrafi czytać, analizować i interpretować podstawową literaturę z dziedziny nauk społecznych,

- potrafi stosować pojęcia naukowe w swoich analizach,

- potrafi zastosować uzyskaną wiedzę do interpretowania bieżących zjawisk we współczesnej Europie,

- potrafi pracować w grupie,

- potrafi ustnie zaprezentować efekty ćwiczeń indywidualnych i grupowych,

- potrafi zidentyfikować kulturowe mechanizmy manipulacji, uproszczeń i stereotypów występujące w życiu społecznym i politycznym w kraju, Europie i na świecie.

w zakresie kompetencji społecznych:

- ma świadomość, że wspólna kultura i formy komunikacji są podstawą dobrych interakcji z Innymi,

- ma świadomość potrzeby ciągłego rozwijania kompetencji i uczenia się przez całe życie,

- rozumie zróżnicowanie i odmienność kulturowych perspektyw Innych, potrafi działać w wielokulturowym otoczeniu.

Podstawą zaliczenia konwersatorium jest obecność na zajęciach i aktywne uczestnictwo.

Dopuszczalne są 2 nieobecności (bez względu na przyczynę). Jest możliwość zaliczenia konwersatorium przy 3 do 6 nieobecności

poprzez napisanie eseju na omówiony ze mną temat na podstawie dodatkowej literatury. Nienapisanie eseju lub nieobecność na więcej

niż 6-ciu zajęciach skutkuje oceną niedostateczną.