Technologia informacyjno-komunikacyjna (TIK)

obowiązkowe

Kurs TIK poświęcony jest rozwijaniu kompetencji cyfrowych studentów i wykorzystywaniu ich innowacyjnych form, metody i narzędzi w samokształceniu, a zwłaszcza akwizycji języka obcego. Szczególny nacisk kładziony jest również na świadome i efektywne korzystanie z mediów cyfrowych oraz aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa informacyjnego.

w sali

Kurs jest poświęcony rozwijaniu kompetencji cyfrowych w uczeniu się oraz nauczaniu. Powstał z myślą o studentach - przyszłych nauczycielach języków obcych, którzy chcieliby z sukcesem wykorzystać innowacyjne formy, metody i narzędzia w samokształceniu, a zwłaszcza akwizycji języka obcego.

Kurs jest poświęcony rozwijaniu kompetencji cyfrowych w uczeniu się i powstał z myślą o studentach - przyszłych nauczycielach języków obcych, którzy chcieliby z sukcesem wykorzystać innowacyjne formy, metody i narzędzia w samokształceniu, a zwłaszcza akwizycji języka obcego.

Termin kompetencje cyfrowe w znaczeniu rozumienia i wykorzystywania informacji cyfrowych zdefiniował po raz pierwszy w 1997 roku Paul Gilster w okresie intensywnych dyskusji poświęconych alfabetyzmowi wizualnemu oraz umiejętnościom korzystania z technologii, komputera i informacji. W 2006 roku został spopularyzowany przez Komisję Europejską jako jedna z tzw. 8 kompetencji kluczowych. We współczesnym - wielomodalnym - kontekście kompetencje cyfrowe (informatyczne, informacyjne, komunikacyjne) odnoszą się do umiejętności, które umożliwiają świadome i efektywne korzystanie z mediów elektronicznych oraz aktywne uczestnictwo w życiu społeczeństwa informacyjnego.

Program zajęć skupia się zarówno na elementach kognitywnych, jak i praktycznych umiejętnościach związanych z rozwijaniem kompetencji cyfrowych, a także umożliwia rozumienie kontekstu społecznego zmienionego przez technologię, dostarcza inspiracji do postrzegania świata poprzez pryzmat technologii oraz pobudza twórcze myślenie i współpracę. W szczególności obejmuje następujące zagadnienia:

1. platformy cyfrowe dedykowane e-learningowi (np. Moodle, Google Classroom)

2. krytyczne odbieranie i tworzenie przekazów wielomodalnych (werbalnych i niewerbalnych: esejów, prezentacji, infografik, videoclipów, podcastów) na poziomie akademickim

3. gromadzenie, przetwarzanie, zarządzanie, współdzielenie oraz krytyczna ocena informacji

4. rozpoznawanie stanu prawnoautorskiego treści i świadome korzystanie z otwartych licencji

5. formalne i nieformalne uczenie się w środowisku wirtualnym

6. korzystanie z narzędzi i metod badawczych, które opierają się na technologiach informacyjnych

7. korzystanie z otwartych zasobów edukacyjnych i masowych kursów on-line

8. zarządzanie cyfrową reputacją i wizerunkiem on-line.

Digital Agenda for Europe: Rebooting Europe's Economy. Luxembourg: Publications Office, 2014. Print. (ta pozycja jest wielojęzyczna)

Field, John, Bernhard Schmidt-Hertha, and Andrea Waxenegger. Universities and Engagement: International Perspectives on Higher Education and Lifelong Learning. Abingdon, Oxon: Routledge, 2016. Print.

Goodfellow, Robin. Literacy in the Digital University: Critical Perspectives on Learning, Scholarship, and Technology. London: Routledge, 2013. Print.

Hartmann, Werner, and Alois Hundertpfund. Digitale Kompetenz Was Die Schule Dazu Beitragen Kann. Bern: Hep Verlag, 2015. Print.

Jones, Rodney H., and Christoph A. Hafner. Understanding Digital Literacies: A Practical Introduction. London: Routledge, 2012. Print.

Kalantzis, Mary, and Bill Cope. "Introduction. New Media, New Learning and New Assessments." E-Learning and Digital Media 10.4 (2013): 328. Print.

Keengwe, Jared, Grace Onchwari, and Darrell Hucks. Literacy Enrichment and Technology Integration in Pre-service Teacher Education. Hershey PA: Information Science Reference, 2014. Print.

Kopacz, Przemysław, Daniel Paweł. Mierzejewski, Anna Rodak, and Kamil Wawrzeńczyk. Kompetencje Cyfrowe DigComp: Podręcznik. Lublin:

Modernizacja Szkolnictwa Wyższego w Europie: Dostęp do Studiów, Przeciwdziałanie Niepowodzeniom w Nauce i Szanse Na Zatrudnienie 2014. Luxembourg: Publications Office, 2014. Print.

Pelet, Jean-Eric. E-learning 2.0 Technologies and Web Applications in Higher Education. Hershey, PA: Information Science Reference, 2014. Print.Bartlett, Jamie, and Krzysztof Umiński. Ludzie Przeciw Technologii. Wydawnictwo Sonia Draga Sp. Z Oo., 2019.

Wiedza

K_W02 ma uporządkowaną wiedzę podstawową, obejmującą technologie informacyjne i komunikacyjne właściwe dla studiowanego kierunku studiów, zorientowaną na praktyczne rozwijanie kompetencji cyfrowych w dziedzinie nauczania języków obcych ew. nauczania przedmiotu „historia i społeczeństwo”

H1P_W02

K_W05 ma podstawową wiedzę o metodyce wykonywania zadań, normach, procedurach i dobrych praktykach stosowanych w instytucjach związanych z nauczaniem języków obcych z wykorzystaniem technologii informacyjnych H1P_W07

Preferowana metody dydaktyczne to: uczenie się poprzez działanie, realizacja projektów, nauczanie problemowe oraz tzw. odwrócona klasa.

Kurs ma charakter stacjonarny z obudową internetową. Co oznacza, że prowadzony jest stacjonarnie - w laboratorium komputerowym - z wykorzystaniem wirtualnego środowiska uczenia się, zawierającego m.in. materiały do pracy własnej (instrukcje, video tutoriale, prezentacje, artykuły naukowe) na dedykowanej platformie do zdalnego nauczania (Moodle lub alternatywa).

Warunkiem uzyskania zaliczenia jest zdobycie ponad 60% punktów za projekty terminowo umieszczane na platformie oraz za projekty wykonywane podczas zajęć stacjonarnych.

Kryteria oceny końcowej:

Poniżej 60 - 2,0

60-68 - 3,0

69-78 - 3,5

79-88 - 4,0

89-96 – 4,5

Powyżej 97 – 5,0

Ocenie podlegają:

-przygotowanie projektów i zadań (oryginalność, jakość, koncepcja, zgodność z założeniami)

-aktywny udział w zajęciach, w tym referat ilustrowany prezentacją na wybrany temat.

nie