Prywatny sektor w ochronie infrastruktury państwa [2102-L-Z4PSIP-OG-Z] Semestr letni 2022/23
Konwersatorium, grupa nr 1

1. Aleksandrowicz T. R., Ustawa o ochronie osób i mienia. Komentarz, LexisNexis, Warszawa 2001.

2. Andrejew I., Polskie prawo karne w zarysie, PWN, Warszawa 1986.

3. Basałyga E., Szkolenie specjalistyczne pracowników ochrony. „Ochrona Mienia i Informacji”, 2000.

4. Bejgier W, Stanejko B.G. Ochrona osób i mienia, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.

5. Bejgier W. i in., Zasady sporządzania i uzgadniania planów ochrony. Opracował zespół pod kierunkiem R. Siewierskiego i G.B. Stanejki, Wyd. Karat, Warszawa 2000.

6. Enerlich M., Wojtal J., Milewicz M. (red.), Ochrona osób i mienia. Licencja, TNOiK, Toruń 2001.

7. Goettel M. (red.), Podręcznik policjanta. Uprawnienia policjanta  legitymowanie, zatrzymywanie, prze¬szukanie i czynności zbliżone, korzystanie z pomocy, Wyd. Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 1996.

8. Grzeszczyk Cz., Vademecum agenta ochrony i detektywa. Warszawa 1996.

9. Hanausek T., Ustawa o ochronie osób i mienia. Komentarz, Wydawnictwo Rolewski, Toruń 1998.

10. Karabin J., Seruga W., Stawski M., Stawski W., Zaborski A., Zaborski W., Organizacja ochrony osób i mienia oraz taktyka i dokumentowanie działań ochronnych, Hortpress, Warszawa 2002.

11. Karabin J., Seruga W., Stawski M., Stawski W., Zaborski A., Zaborski W., Ochrona osób i konwojowania, Hortpress, Warszawa 2002.

12. Kędra E. (red.), Vademecum agenta i agencji ochrony, Warszawa 1995.

13. Kotłowska-Rudnik J., Firmy ochroniarskie i detektywistyczne, Gazeta Prawna Nr 33(166), 13-19 maja 1997.

14. Krupiarz W., Straż Miejska – samorządowa służba porządku publicznego, [w:] Bez¬pieczny obywatel – bezpieczne państwo, J. Widacki, J. Czapska (red.), Lublin 1998.

15. Tokarz S., Firmy detektywistyczne i ochroniarskie w Polsce, [w:] Bezpieczny obywatel – bezpieczne państwo, J. Widacki, J. Czapska (red.), Lublin 1998.

Zakres tematyczny konwersatorium obejmuje następujące grupy zagadnień:

1. Rola państwa w zapewnieniu bezpieczeństwa i porządku publicznego.

2. Prywatny sektor ochrony – miejsce w międzynarodowym systemie

bezpieczeństwa.

3. Prywatyzacja zadań należących do państwowych organów bezpieczeństwa

– „prywatyzacja” bezpieczeństwa.

4. Prywatny sektor ochrony w Polsce przed i po transformacji ustrojowej.

5. Podstawy prawne funkcjonowania prywatnego sektora ochrony w Polsce.

Zajęcia konwersatoryjne prowadzone metodą wykładu problemowego, pogadanki, z wykorzystaniem m.in. prezentacji multimedialnych.

Przedmiot kończy się zaliczeniem na ocenę.

Warunkiem zaliczenia przedmiotu jest:

- obecność na zajęciach (dopuszczalna jest jedna nieusprawiedliwiona nieobecności w semestrze). Przekroczenie liczby dopuszczalnych nieobecności skutkuje dodatkową pracą, np. koniecznością zaliczenia zajęć na „dyżurze” lub pisemnym wypracowaniem. Nieobecność na ponad połowie spotkań skutkuje niezaliczeniem przedmiotu (student nie jest klasyfikowany),

- aktywność własna (nie wymuszona przez prowadzącego) na zajęciach w formie udziału w dyskusji, indywidualnych wypowiedzi,

- zaliczenie pisemnego testu wiedzy. Próg uzyskania zaliczenia to 60% - poniżej tego progu student nie uzyskuje zaliczenia.