Literatura i kultura epok dawnych [3001-P1A1LD]
Rok akademicki 2023/24
Ćwiczenia,
grupa nr 2
Przedmiot: | Literatura i kultura epok dawnych [3001-P1A1LD] |
Zajęcia: |
Rok akademicki 2023/24 [2023]
(zakończony)
Ćwiczenia [CW], grupa nr 2 [pozostałe grupy] |
Termin i miejsce:
|
|
Terminy najbliższych spotkań:
Kliknij w datę by zobaczyć tygodniowy plan z zaznaczonym spotkaniem. |
Wszystkie zajęcia tej grupy już się odbyły - pokaż terminy wszystkich spotkań. |
Liczba osób w grupie: | 27 |
Limit miejsc: | 27 |
Zaliczenie: | Zaliczenie na ocenę |
Prowadzący: | Jacek Głażewski |
Literatura: |
1. • Bogurodzica. W: Chrestomatia staropolska. Oprac. W. Wydra, W. Rzepka. Wrocław 1995. 2. • Kazania świętokrzyskie (całość, zwłaszcza Kazanie na dzień św. Katarzyny). W: Chrestomatia staropolska, Oprac. W. Wydra, W. Rzepka. Wrocław 1995. • E. Ostrowska, Kompozycja i artyzm językowy „Kazań świętokrzyskich”. W: Z dziejów języka polskiego i jego piękna. Studia i szkice. Kraków 1978. 3. • Legenda o św. Aleksym. W: Chrestomatia staropolska, Oprac. W. Wydra, W. Rzepka. Wrocław 1995. • J. Ptaśnik, Legendy o ascezie. W: J. Starnawski, Średniowiecze. Warszawa 1975, s. 199-207. • E. Ostrowska, O nowe odczytanie wiersza o św. Aleksym. W: Z dziejów języka polskiego i jego piękna, Studia i szkice. Kraków 1978. 4. • Posłuchajcie, bracia miła...W: Chrestomatia staropolska, Oprac. W. Wydra, W. Rzepka. Wrocław 1995. • J. Lewański, „Lament świętokrzyski”. W: Dramat i teatr średniowiecza i renesansu w Polsce. Warszawa 1981. 5. • Dialog mistrza Polikarpa ze Śmiercią. W: Chrestomatia staropolska, , Oprac. W. Wydra, W. Rzepka. Wrocław 1995. • M. Włodarski, „Rozmowa mistrza Polikarpa ze Śmiercią”. W: Lektury polonistyczne. Średniowiecze – renesans – barok. T. 2. Kraków 1993, s. 53-74. 6. • Poezja miłosna polskiego średniowiecza. W: Polska poezja świecka XV wieku. Oprac. M. Włodarski. Wrocław 1997 (BN I 60), s. 97-108. • J. Huizinga, Jesień średniowiecza. Tłum. T. Brzostowski. Warszawa 1996, rozdz. VIII: Stylizacja miłości, s. 135-148. 7. • Jan z Koszyczek, Rozmowy, które miał król Salomon mądry z Marchołtem grubym a sprosnym. W: Proza polska wczesnego renesansu. Oprac. J. Krzyżanowski. Warszawa 1954. • J. Ziomek, Renesans. Warszawa 1995, rozdz. V, cz. 3 Literatura błazeńska. „Ezop” oraz cz. 4 Literatura błazeńska. „Marchołt” i „Sowizrzał”, s. 137-149. 8. • Klemens Janicki, Księga żalów (Elegie: I, VII). W: Antologia poezji polsko-łacińskiej 1470-1543. Oprac. A. Jelicz. Szczecin 1985. Proszę zapoznać się z wydaniem polskich przekładów twórczości Janickiego zawartych w książce Zygmunta Kubiaka, Medytacje Janicjusza, Warszawa 1993. • E. Kotarski, Klemens Janicki. W: Pisarze staropolscy. Sylwetki. Red. S. Grzeszczuk. T. 1. Warszawa 1991, s. 377-406. • J. S. Gruchała, Klemens Janicjusz – „O sobie samym do potomności”. W: Lektury polonistyczne. Średniowiecze – renesans – barok. T. 2. Kraków 1993, s. 75-113. 9. • Andrzej Frycz Modrzewski, O poprawie Rzeczypospolitej. W: Wybór pism. Oprac. W. Voisé. Wrocław 1977 (BN I 229). • J. Domański, Z. Ogonowski, L. Szczucki, Zarys dziejów filozofii w Polsce. Wieki XIII-XVII. Warszawa 1989, s. 274-289. 10. • Mikołaj Rej, Żywot człowieka poćciwego. Oprac. J. Krzyżanowski. Wrocław 1956 (BN I 152). • J. Pelc, Dialog i wizerunek czyli o rozwoju twórczości Mikołaja Reja. W: Europejskość i polskość literatury naszego renesansu. Warszawa 1984. • Czyż, Świat: Znak i dom. O „Żywocie człowieka poczciwego” Reja. W: Światło i słowo. Egzystencjalne czytanie tekstów dawnych. Warszawa 1995. 11. • Łukasz Górnicki, Dworzanin polski. Oprac. R. Pollak. Wrocław 1954 (BN I 109). • J. S. Gruchała, Dworzanin doskonały – Łukasz Górnicki. W: Pisarze staropolscy. Sylwetki. Red. S. Grzeszczuk. T. 2. Warszawa 1997, s. 5-42. 12. • Jan Kochanowski, Fraszki. Oprac. J. Pelc. Wrocław 1998 (BN I 163). • J. Pelc, Wstęp do: J. Kochanowski, Fraszki. Oprac. J. Pelc. Wrocław 1998. 13. • Mikołaj Sęp Szarzyński, Rytmy abo wiersze polskie, Erotyki. W: Poezje. Oprac. J. S. Gruchała. Kraków 1997. • J. Błoński, Mikołaj Sęp Szarzyński a początki polskiego baroku. Kraków 1996, s. 197-231. • K. Mrowcewicz, Nicolaus Semp Platonicus i Ucieczka od wolności. W: „Czemu wolność mamy”? Antynomie wolności w poezji Jana Kochanowskiego i Mikołaja Sępa Szarzyńskiego. Wrocław 1987, s. 214-252. 14. • Jan Kochanowski, Pieśni. Oprac. L. Szczerbicka-Ślęk. Wrocław 1997 (BN I 100). • J. Pelc, „Pieśni...nad złoto droższe”. W: Kochanowski. Szczyt renesansu w literaturze polskiej. Warszawa 2001. 15. • Jan Kochanowski, Treny. Oprac. J. Pelc. Wrocław 1997 (BN I 1). • J. Pelc, Wstęp do: J. Kochanowski, Treny. Oprac. J. Pelc. Wrocław 1997. 16. • Sebastian Grabowiecki, Rymy duchowne. Oprac. K. Mrowcewicz. Warszawa 1996. • M. Hanusiewicz, Świat podzielony. O poezji Sebastiana Grabowieckiego. Lublin 1994. 17. • Hieronim Morsztyn, Światowa rozkosz. Oprac. A. Karpiński. Warszawa 1995 (stąd: Światowa rozkosz, Ochmistrz Dostatek, Uciecha, Vanitas vanitatum et omnia vanitas, Non licet plus effere quam intuleris, Na toż, Mors ultima linea rerum). • P. Buchwald-Pelcowa, Hieronim Morsztyn – pierwszy z rodu poetów. „Przegląd Humanistyczny” 1980, z. 4. • R. Grześkowiak, Przewartościowania Hieronima Morsztyna. O nieświetnym świecie „Światowej rozkoszy”. „Barok” 1994, nr 2. 18. • Szymon Szymonowic, Sielanki. W: Sielanki i pozostałe wiersze polskie. Oprac. J. Pelc. Wrocław 2000 (BN I 182) (stąd: Dziewka, Zalotnicy). • J. Pelc, Wstęp do: Sz. Szymonowic, Sielanki. Oprac. J. Pelc. Wrocław 2000. • Cz. Hernas, Arkadia. W: W kalinowym lesie. T. 1, Warszawa 1965. 19. • Daniel Naborowski, Poezje. Oprac. J. Dürr-Durski. Warszawa 1961 (stąd: Miłości wszytko równo, Mądrość i rozkosz, Żywot ludzki, Krótkość żywota, Na toż). • K. Mrowcewicz, Poeta z cyrklem. „Twórczość” 1989, nr 6. 20. • Kasper Twardowski, Lekcje kupidynowe. Oprac. R. Grześkowiak. Warszawa 1997. Kasper Twardowski, Łódź młodzi. Oprac. R. Grześkowiak. Warszawa 1998. • R. Grześkowiak, Przypowieść na dzień św. Marcina. Pomiędzy „Lekcjami kupidynowymi” a „Łodzią młodzi”. W: Literatura polskiego baroku w kręgu idei. Red. A. Nowicka-Jeżowa i in. Lublin 1995. 21. • Szymon Zimorowic, Roksolanki. Oprac. R. Grześkowiak. Warszawa 1999 (stąd: Ukochanym oblubieńcom B.Z. i K.D., Dziewosłąb, Marantula, Amarant, Halcydis). • P. Stępień, Tajemnice neoplatońskiej architektury „Roksolanek”. W: Poeta barokowy wobec przemijania i śmierci. Hieronim Morsztyn , Szymon Zimorowic, Jan Andrzej Morsztyn. Warszawa 1996, s. 80-102. 22. • Jan Andrzej Morsztyn, Utwory zebrane. Oprac. L. Kukulski. Warszawa 1971 (stąd: Redivivatus, Sen, Na krzyżyk na piersiach jednej panny. Sonet). • A. Nowicka-Jeżowa, Dyskusja z platońską koncepcją miłości w erotyce J. A. Morsztyna. W: Literatura polskiego baroku w kręgu idei. Red. A. Nowicka-Jeżowa i in. Lublin 1995. • P. Stępień, Jana Andrzeja Morsztyna wizja świata. „Przegląd Humanistyczny” 1995, nr 3. 23. • Wespazjan Kochowski, Utwory poetyckie. Wybór. Oprac. M. Eustachiewicz. Wrocław 1991 (BN I 92), s. 368-383. • M. Eustachiewicz, Wstęp do: W. Kochowski, Utwory poetyckie. Oprac. M. Eustachiewicz. Wrocław 1991. 24. • Zbigniew Morsztyn, Emblemata. Oprac. J. i P. Pelcowie. Warszawa 2001 (stąd: Emblema 8, 29, 96, 102). • J. Pelc, Wstęp do: Z. Morsztyn, Wybór wierszy. Oprac. J. Pelc. Wrocław 1975. 25. • Z. Libera, Oświecenie. Warszawa 1991, s. 5-49, 207-227. • N. Postman, W stronę XVIII stulecia. Jak przeszłość może doskonalić naszą przyszłość. Tłum. R. Frąc. Warszawa 2001, s. 7-42, 66-90, 167-187. • P. Lisicki, Mroczne dziedzictwo oświecenia, „Znak” 1992, nr 12. s. 27-44. 26. • Adam Naruszewicz, Liryki wybrane. Oprac. J. W. Gomulicki. Warszawa 1964. • J. Platt, Adam Naruszewicz (1733-1796). W: Pisarze polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński. Warszawa 1992, t. 1, s. 309-327. 27. • Ignacy Krasicki, Bajki. Oprac. Z. Goliński. Wrocław 1975 (BN I 220). Ignacy Krasicki, Satyry. W: Satyry i listy. Oprac. J. Pokrzywniak. Wrocław 1988 (BN I 162). • S. Graciotti: Krasicki a kultura jego epoki. Od pedagogiki do poezji. Tłum. J. Rogozinski oraz Liryczny świat Krasickiego. Tłum. W. Jekiel, J. Ślaski. W: Od renesansu do oświecenia. Warszawa 1991, t. 2, s. 246-281, 300-314. 28. • Franciszek Karpiński, Sielanki. W: Poezje wybrane. Oprac. T. Chachulski. Wrocław 1997 (BN I 89). • T. Chachulski, Wstęp do: F. Karpiński, Poezje wybrane. Oprac. T. Chachulski. Wrocław 1997. • A. K. Guzek, Franciszek Karpiński (1741-1825). W: Pisarze polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński. Warszawa 1992, t. 1, s. 608-620. 29. • S. Trembecki, Sofijówka. Oprac. J. Snopek. Warszawa 2000. • R. Przybylski, Rozpacz libertyna. W: Klasycyzm czyli prawdziwy koniec Królestwa Polskiego. Gdańsk 1996, s. 149-196. • J. Snopek, Stanisław Trembecki (1739-1812). W: Pisarze polskiego oświecenia. Red. T. Kostkiewiczowa, Z. Goliński. Warszawa 1992, t. 1, s. 537-552. 30. • M. Horkheimer, Th. W. Adorno, Dialektyka oświecenia. Fragmenty filozoficzne. Tłum. M. Łukasiewicz. Warszawa 1994 (całość). |
Zakres tematów: |
1. Zajęcia wprowadzające (organizacja pracy, warunki zaliczenia, omówienie najważniejszych syntez historycznoliterackich)./ Bogurodzica. 2. Wprowadzenie do problematyki dziejów kultury średniowiecznej. 3. W kręgu średniowiecznej hagiografii. 4. Religijne inspiracje literatury polskiego średniowiecza. 5. Średniowieczny wizerunek śmierci. 6. W kręgu kultury świeckiej. 7. Oblicza literatury błazeńskiej. 8. Literatura renesansu w kręgu kultury łacińskiej. 9. Literatura, filozofia i polityka. 10. Parenetyka - wzorzec życia. 11. Portret dworzanina doskonałego. 12. Fraszki nieprzepłacone. 13. W stronę manieryzmu. 14. Szczyt literatury polskiego renesansu. 15. Kryzys renesansowego światopoglądu. 16. Medytacje poetyckie. 17. Barokowe początki. 18. Na pograniczu stylów i epok. 19. Architektura konceptu. 20. W kręgu barokowych symboli. 21. Lekcja melancholii. 22. Libertyńskie prowokacje. 23. Problemy kultury sarmackiej. 24. Świat barokowej emblematyki. 25. W kręgu ideologii oświecenia. 26. Klasycyzm liryczny. 27. Klasycyzm filozoficzny. 28. Sentymentalizm jako mit. 29. Poemat (nie)opisowy. 30. Oświecenie: konfrontacje. |
Metody dydaktyczne: |
Dyskusja. |
Metody i kryteria oceniania: |
Obecność na zajęciach (dopuszczalne są dwie nieusprawiedliwione nieobecności w semestrze), przygotowanie do ćwiczeń (znajomość stanu badań i tekstów źródłowych, posiadanie kopii analizowanych w trakcie zajęć lektur), aktywność (uczestnictwo w dyskusji), zaliczenie kolokwiów kontrolnych. W drugim semestrze słuchacze składają w wyznaczonym terminie pracę zaliczeniową na uzgodniony z prowadzącym temat. Pozytywne zaliczenie zajęć w obu semestrach oraz pozytywna ocena z pracy zaliczeniowej stanowią warunki dopuszczenia słuchacza do egzaminu ustnego w sesji letniej. Wystawiając notę końcową, prócz odpowiedzi na zadane pytania egzaminator uwzględnia ocenę z pracy rocznej, stanowiącą 1/4 oceny z egzaminu. |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.