Poetyka i analiza dzieła literackiego [3001-11A1PA] Rok akademicki 2024/25
Ćwiczenia, grupa nr 9

Lektury teoretyczne wybrane przez prowadzącą spośród lektur obowiązkowych i uzupełniających dla przedmiotu. Teksty literackie zaproponowane przez prowadzącą w porozumieniu ze studentami. Wstępne propozycje lektur wraz z przypisaniem do zagadnień teoretycznych podano w części "zakres tematów".

I semestr:

1. Wprowadzenie. Po to nam poetyka?

2. Od wiersza średniowiecznego do sylabizmu. Zarys teorii literatury (fragmenty); L. Pszczołowska, Wiersz polski. Zarys historyczny, Wrocław 1997 (i wyd. nast.) (fragmenty).

3. Sylabotonizm. Heksametr polski. Zarys teorii literatury (fragmenty).

4. Tonizm. Zarys teorii literatury (fragmenty);

5. Teoria wiersza. Wiersze nieregularne. M. Dłuska, Wiersz (cz. 1) [w:] tejże, Studia i rozprawy, Kraków 1970, t. 1 oraz M. Dłuska, System wersyfikacyjny (cz. 1) [w:] tejże, Próba teorii wiersza polskiego, wyd. II, Kraków 1980. Anatol Stern, Kraj.

6. (Wiersze wolne. L. Pszczołowska, Druga połowa XX wieku [w:] tejże, Wiersz polski. Zarys historyczny, Wrocław 1997 (i wyd. nast.).

7. Na granicy. Między poezją i prozą. S. Sawicki, Wokół opozycji: wiersz – proza [w:] Problemy teorii literatury, w wyb. H. Markiewicza, Wrocław 1987; przedruk [w:] tegoż, Poetyka. Interpretacja. Sacrum, Warszawa 1981. L. Pszczołowska,

9. Kolokwium. Tropy. J. Ziomek, Tropy [w:] tegoż, Retoryka opisowa, Wrocław 1990 (i wyd. nast.).

10. Teorie metafory. T. Dobrzyńska, Granice metafory [w:] Metafora, pod red. M. R. Mayenowej, Wrocław 1984. Stanisław Barańczak, Południe.

11. Symbol - alegoria – metafora. P. Ricoeur, Metafora i symbol, przeł. K. Rosner [w:] tegoż, Język, tekst, interpretacja, Warszawa 1989; P. Ricoeur, Symbol daje do myślenia, przeł. S. Cichowicz [w:] tegoż, Egzystencja i hermeneutyka, oprac. S. Cichowicz, Warszawa 1985. Andrzej Sosnowski, Tachymetria.

12. Pastisz a stylizacja. H. Markiewicz, Kariera pastiszu [w:] Poetyka – polityka – retoryka, red. W. Bolecki, R. Nycz, Warszawa 2006. S. Balbus, Historycznoliteracka aktywność stylizacji [w:] tegoż, Między stylami, Kraków 1993. Czesław Miłosz, Rozmowa na Wielkanoc 1620 roku [w:] tegoż, Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada i inne wiersze, Kraków 1980.

13. Prace semestralne. Słowo dialogowe. Michaił Bachtin, Słowo w dziele Dostojewskiego [w:] tegoż, Problemy poetyki Dostojewskiego, przeł. N. Modzelewska, Warszawa 1970.

14. Pastisz, parodia, trawestacja. Analiza relacji intertekstualnych w wybranych tekstach. Gerard Genette, Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia, przeł. A. Milecki [w:] Współczesna teoria badań literackich za granicą. Antologia, red. H. Markiewicz, t. 4, cz. 2, Kraków 1992.

15. Relacje osobowe w komunikacji literackiej. Aleksandra Okopień-Sławińska, Relacje osobowe w komunikacji literackiej oraz Semantyka „ja” literackiego („Ja” tekstowe wobec „ja” twórcy) [w:] tejże, Semantyka wypowiedzi poetyckiej (Preliminaria), Kraków 1998 (i wyd. nast.).

II SEMESTR

1. Relacje osobowe w komunikacji literackiej. Czytelnik modelowy. A. Okopień-Sławińska, Relacje osobowe w komunikacji literackiej [w:] tejże, Semantyka wypowiedzi poetyckiej (Preliminaria), Kraków 1998 (i wyd. nast.); U. Eco, Zastosowanie: Un drame bien parisien, [w:] tegoż, Lector in fabula, przeł. P. Salwa, Warszawa 1994; A. Allais, Dramat bardzo paryski [w:] U. Eco, Lector in fabula, przeł. P. Salwa, Warszawa 1994.

2. Narracja F. Stanzel, Typowe formy powieści, przeł. R. Handke [w:] Teoria form narracyjnych w niemieckim kręgu językowym, red. R. Handke, Kraków 1980; Michał Głowiński, Przekształcenia powieści realistycznej: pozycja narratora, [w:] tegoż, Powieść młodopolska. Studium z poetyki historycznej, Kraków 1997.; S. Twardoch, Król (wybrane fragmenty)

3. Strumień świadomości. S. Eile, Strategia narracyjna z perspektywy postaci powieściowych [w:] tegoż, Światopogląd powieści, Wrocław 1973; R. H. Humphrey, Strumień świadomości – techniki, przeł. T. Amsterdamski, „Pamiętnik Literacki” 1970, z. 4. Przedruk w: Studia z teorii literatury, red. H. Markiewicz, seria 1, Wrocław 1977; J. Andrzejewski, Bramy raju

4. Wielkie figury semantyczne/ Fabuła a sjużet.J. Sławiński, Semantyka wypowiedzi narracyjnej [w:] W kręgu zagadnień teorii powieści, red. J. Sławiński, Wrocław 1967; L. Wygotski, Lekki oddech [w:] Poetyka, t. 2, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2000; I. Bunin, Lekki oddech

5. Morfologia bajki a postać literacka. W. Propp, Morfologia bajki, przeł. S. Balbus, „Pamiętnik Literacki” 1968, z. 4; W. Propp, Transformacje bajek magicznych, przeł. D. Ulicka [w:] Poetyka, t. 2, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2000; H. Markiewicz, Postać literacka [w:] Poetyka, t. 2, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2000; B. Leśmian, Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze

6. Przestrzeń w literaturze. M. Porębski, O wielości przestrzeni, [w:] Przestrzeń i literatura, Wrocław–Warszawa 1978; J. Sławiński, Przestrzeń w literaturze: elementarne rozróżnienia i wstępne oczywistości [w:] Przestrzeń i literatura, red. M. Głowiński i A. Okopień-Sławińska, Wrocław, 1978; J. Fiedorczuk, Zetka [w:] tejże, Poranek Marii i inne opowiadania, Wrocław 2010.

7. Czas w literaturze. K. Bartoszyński, Konstrukcja czasu w literaturze polskiej XX wieku (szkic syntezy), [w:] tegoż, Powieść w świecie literackości: szkice, Warszawa 1991; H. Markiewicz, Czas i przestrzeń w utworach narracyjnych [w:] Poetyka, t. 2, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 2000; M. Konopnicka, Krysta (wyd. dowolne).

8. Poetyka Arystotelesa - teoria tragedii. Arystoteles, Poetyka, przeł. H. Podbielski, Wrocław 1983, 1989 (BN II 209) lub: [w:] tegoż, Retoryka. Poetyka, Warszawa 1988; Sofokles, Antygona

9. Formy podawcze w dramacie. M.R. Mayenowa, Organizacja wypowiedzi w tekście dramatycznym, [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, red. J. Degler, Wrocław 2003, t. 1 (i wyd. nast.); J. Słowacki, Fantazy

10. Dramat – między literaturą a teatrem. D. Ratajczakowa – Sługa dwóch panów, „Teksty Drugie” 1990, nr 5-6; A. Grabowski, Miejsce

11. Podmiot w dramacie. Krystyna Ruta-Rutkowska, Dramatyczne gry w podmiot, „Teksty Drugie” 1999, nr 1-2; M. Saganiak, Lektura dramatu czyli o możliwej wyższości czytelnika dramatu nad widzem spektaklu, [w:] Dramat w tekście – tekst w dramacie, pod red. A. Grabowskiego i J. Kopcińskiego, Warszawa 2015; B. Leśmian, Skrzypek opętany

12. Tekst i metatekst. I. Sławińska, Główne problemy struktury dramatu, [w:] Problemy teorii dramatu i teatru, wyb. i oprac. J. Degler, Wrocław 1988; Irena Jajte-Lewkowicz, Parateksty na wolności. O roli didaskaliów w dramacie współczesnym, [w:] Dramat w tekście, tekst w dramacie, pod red. A. Grabowskiego i J. Kopcińskiego, Warszawa 2015; T. Różewicz, Pułapka

12. Ile jest rodzajów literackich? H. Markiewicz, Ile jest rodzajów literackich? [w:] Poetyka (Genologia. Interpretacje), t. 3, pod red. D. Ulickiej, Warszawa 1997; Teresa Michałowska, Rodzaje czy rodzaj? Problemy taksonomii literackiej, „Pamiętnik Literacki” 1986, z. 1.

14. Gatunki. M. Głowiński, Gatunek literacki i problemy poetyki historycznej [w:] Genologia polska. Wybór tekstów, pod red. E. Miodońskiej-Brookes, A. Kulawika, M. Tatary, Warszawa 1983; B. Witosz, Gatunek – sporny (?) problem współczesnej refleksji tekstologicznej, „Teksty Drugie” 2001, nr 5.; J. Brach-Czaina, Szczeliny istnienia, wyd. dowolne (fragmenty).

15. Zagłada gatunków. S. Balbus, „Zagłada gatunków” [w:] Genologia dzisiaj, pod red. W. Boleckiego i I. Opackiego, Warszawa 2000; Cz. Miłosz, Gdzie słońce wschodzi i kędy zapada, [w:] tegoż, Gdzie wschodzi słońce i kędy zapada i inne wiersze, Kraków 1980.

- wspólna analiza tekstów teoretycznych, pogadanka heurystyczna na bazie samodzielnej lektury artykułów naukowych

- wspólna analiza tekstów literackich z uwzględnieniem tematyki teoretycznej omawianej na zajęciach, m.in. burza mózgów, pracy w grupach

- samodzielna analiza tekstu literackiego z zaprezentowaniem wyników w formie pracy semestralnej

Semestr pierwszy:

- kolokwium zaliczeniowe

- praca semestralna

Semestr drugi:

- praca semestralna

Na ocenę końcową składają się: ocena z kolokwium, ocena z dwóch prac semestralnych oraz ocena aktywności na zajęciach. Na życzenie studentów w semestrze 2. może zostać przeprowadzone kolokwium przygotowujące do egzaminu wchodzące lub niewchodzące w skład oceny końcowej z ćwiczeń.

Dopuszczalne są dwie nieobecności w semestrze. Powyżej tej liczby (z wyłączeniem przypadków bezzwłocznie udokumentowanych, np. zwolnieniem lekarskim) – nie ma możliwości zaliczenia zajęć. Usprawiedliwione nadprogramowe nieobecności muszą zostać odrobione w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

W przygotowaniu pracy semestralnej niedopuszczalne jest wykorzystanie narzędzi sztucznej inteligencji, z wyjątkiem szczególnych przypadków, gdy przedmiot lub metoda pracy uzgodnione z prowadzącą tego wymagają.