| Metody i kryteria oceniania: |
Zajęcia w formie elearningowej.
Dwa spotkania w formie dyskusyjnej online na żywo, nieobecności mogą być usprawiedliwione w uzasadnionych przypadkach.
Wykonanie cotygodniowych zadań i quizów do poszczególnych lekcji.
Test wielokrotnego wyboru.
Wszystkie drobne quizy i zadania wykonywane w trakcie kursu składają się sumarycznie na 50% punktów do oceny końcowej. Kurs jest tak skonstruowany, że z tej części, jeśli się chce i wkładając w to wysiłek powtarzania zadań, zawsze można uzyskać maksimum punktów.
Drugie 50% punktów do oceny pochodzi z końcowego testu, który jest losowany z tej samej puli pytań, ale można go zrobić maksimum 3 razy, a końcowa ocena jest średnią z podjętych prób. Końcowy test ma też ograniczenie czasowe.
Zasady oceniania.
100%-92% - 5 (bardzo dobry)
91,99%-84% - 4.5 (dobry+)
83,99%-76% - 4 (dobry)
75,99-68% - 3.5 (dostateczny+)
67,99%-60% - 3 (dostateczny)
59,99-0% - 2 (niedostateczny)
Oceny zostaną przeniesione do USOS w trakcie sesji egzaminacyjnej.
|
| Zakres tematów: |
Blok przyrodniczy: Współzależność, jako podstawowa cecha procesów zachodzących w ekosystemach. Zależności pomiędzy klimatem a środowiskiem, wpływ zmiany klimatu na ekosystemy i gatunki, współczesny kryzys ekologiczny i bioróżnorodności, tempo wymierania gatunków. Granice planetarne. Możliwości i ograniczenia związane z pochłanianiem dwutlenku węgla w różnych ekosystemach: rola oceanów i życia w oceanach, rolnictwa i gleby, lasów i lasów naturalnych, bagien. Potrzeba zachowania i ochrony dzikiej przyrody. Bioróżnorodność w miastach i dobre praktyki z nią związane.
Blok społeczno-ekonomiczny: Zmiana klimatu i kryzys ekologiczny, jako przykłady tragedii dóbr wspólnych. Współzależności pomiędzy ekonomią, energetyką, globalną gospodarką, a emisjami dwutlenku węgla. Trudności i szanse, jakie daje podejście ekonomiczne w szukaniu rozwiązań dla zmiany klimatu.
Blok psychologiczny: Postawy społeczne wobec zmiany klimatu, Denializm, perspektywa teorii usprawiedliwiania systemu, modele alternatywne i współdziałanie. Relacje człowiek – przyroda, hipoteza biofilii, znaczenie kontaktu z przyrodą dla zdrowia i zdrowia psychicznego, poznawcze i emocjonalne mechanizmy zaprzeczania zmianie klimatu, modele żałoby związane ze stratami związanymi z przyrodą, rola poczucia sprawczości, lęk klimatyczny, depresja klimatyczna. Psychologia działania na rzecz klimatu. na poziomie indywidualnym i zbiorowym. Co osoba, grupa, zbiorowość może zrobić dla klimatu?
|
| Metody dydaktyczne: |
Zajęcia w formie elearningowej.
Dwa spotkania w formie dyskusyjnej online na żywo, nieobecności mogą być usprawiedliwione w uzasadnionych przypadkach.
Wykonanie cotygodniowych interaktywnych zadań i quizów do poszczególnych lekcji.
Test wielokrotnego wyboru
|
