Komunikowanie społeczne

obowiązkowe

Student dysponuje podstawową wiedzą z zakresu socjologii, psychologii społecznej

w sali

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Zakres tematyczny wykładu obejmuje następujące grupy zagadnień:

1. Pojęcie komunikowania – kwestie definicyjne, wzajemne relacje.

2. Funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa – społeczne, ekonomiczne, integracyjne

3. Perswazyjne i informacyjne aspekty komunikowania

4. Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

5. Media i społeczeństwo medialne. Przemiany systemu medialnego w Polsce. Struktura mediów w obszarze bezpieczeństwa.

6. Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy.

7. Agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego

8. Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach elektronicznych i drukowanych

9. Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa.

10. Bariery i trudności w komunikowaniu społecznym . Systematyka źródeł i przejawów.

Literatura przedmiotu:

B. Dobek Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego. Podstawowe orientacje, Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska, Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław,2001

B. Dobek Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007

T. Goban Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 1999,

A. Mattelart, M. Mattelart, Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001,

E. Griffin, Podstawy komunikacji, Warszawa, 2004,

J. Stewart (red.) Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi. PWN, Warszawa 2000,

M. Golka, Bariery w komunikowaniu się ludzi, Poznań 2000

M. Mrozowski, Media masowe. Warszawa 1998.

Wiedza: KW_ 01, K_W02; K_W03

-student charakteryzuje relacje media – społeczeństwo z perspektywy różnych paradygmatów w kontekście bezpieczeństwa

wewnętrznego

student rozumie więziotwórczy charakter procesów komunikowania społecznego

– student ma wiedzę oraz rozumie mechanizmy komunikowania perswazyjnego i informacyjnego oraz w sytuacjach konfliktów i kryzysów

Umiejętności: KU_01, K_U02

- student analizuje relacje między sposobem nagłośnienia problematyki bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach a społecznym obrazem

tej sfery

i opracowuje problematykę bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach

- student potrafi krytycznie formułować stanowisko wobec przekazu medialnego

– student potrafi dopasować strategie komunikacji do sytuacji konfliktowej i kryzysowej

Ocena końcowa z zajęć jest wypadkową bieżącej aktywności oraz oceny projektu grupowego. Bieżące przygotowanie do zajęć wraz z

aktywnością dają możliwość podniesienia końcowej oceny o pół stopnia.

Ocena grupowego projektu odnosi się do weryfikacji umiejętności studenta w zakresie efektów kształcenia, w tym w szczególności

umiejętności analizy zawartości mediów oraz analizy agendy medialnej związanej z bezpieczeństwem wewnętrznym. Algorytm końcowej

oceny z projektu przedstawia się następująco:

2 do 50%

3*** powyżej 50%, ale nie więcej niż 60%

3,5 powyżej 60%, ale nie więcej niż 70%

4 powyżej 70%, ale nie więcej niż 80%

4,5 powyżej 80%, ale nie więcej niż 90%

5 powyżej 90%

*** Student opanował wszystkie efekty kształcenia ujęte w sylabusie

Nie dotyczy

Przedmiot komunikowanie społeczne obejmuje zagadnienia związane z komunikowaniem i komunikowaniem się. Akcentowana jest więziotwórcza rola procesów komunikacyjnych. Omawiane są modele i paradygmaty komunikowania oraz ich rozwój. Szczególną uwagę zwraca się na funkcje współczesnych mediów i ich wpływ na społeczeństwo. Istotnym aspektem przedmiotu jest ekspozycja treści związanych z bezpieczeństwem wewnętrznym w różnych mediach.

Zakres tematyczny wykładu obejmuje następujące grupy zagadnień:

1. Pojęcie komunikowania – kwestie definicyjne, wzajemne relacje.

2. Funkcje mediów w dziedzinie bezpieczeństwa – społeczne, ekonomiczne, integracyjne

3. Perswazyjne i informacyjne aspekty komunikowania

4. Komunikowanie w sytuacji konfliktu i sytuacji kryzysu

5. Media i społeczeństwo medialne. Przemiany systemu medialnego w Polsce. Struktura mediów w obszarze bezpieczeństwa.

6. Rozumienie informacji. Analiza recepcji mediów. Hipoteza różnicy wiedzy.

7. Agenda setting w kontekście ekspozycji instytucji bezpieczeństwa wewnętrznego

8. Problematyka bezpieczeństwa wewnętrznego w mediach elektronicznych i drukowanych

9. Społeczny odbiór medialnych przekazów na temat bezpieczeństwa.

10. Bariery i trudności w komunikowaniu społecznym . Systematyka źródeł i przejawów.

Literatura przedmiotu:

B. Dobek Ostrowska, Podstawy komunikowania społecznego. Podstawowe orientacje, Wrocław 2002

B. Dobek-Ostrowska, Nauka o komunikowaniu. Podstawowe orientacje teoretyczne, Wrocław,2001

B. Dobek Ostrowska, R. Wiszniowski, Teoria komunikowania publicznego i politycznego, Wrocław 2007

T. Goban Klas, Media i komunikowanie masowe, Warszawa 1999,

A. Mattelart, M. Mattelart, Teorie komunikacji, Warszawa – Kraków 2001,

E. Griffin, Podstawy komunikacji, Warszawa, 2004,

J. Stewart (red.) Mosty zamiast murów. O komunikowaniu się między ludźmi. PWN, Warszawa 2000,

M. Golka, Bariery w komunikowaniu się ludzi, Poznań 2000

M. Mrozowski, Media masowe. Warszawa 1998.

Link do zajęć udostępnia prowadzący za pośrednictwem USOSmaila.