Strategie zapobiegania przestępczości
Informacje ogólne
Kod przedmiotu: | 2102-BW-M-Z2STZP |
Kod Erasmus / ISCED: |
14.1
|
Nazwa przedmiotu: | Strategie zapobiegania przestępczości |
Jednostka: | Wydział Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych |
Grupy: |
BEZPIECZEŃSTWO WEWNĘTRZNE - ZAOCZNE II STOPNIA 2 semestr 1 rok - przedmioty obowiązkowe |
Punkty ECTS i inne: |
3.00
|
Język prowadzenia: | polski |
Rodzaj przedmiotu: | obowiązkowe |
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje: - odniesienia do indywidualnych, środowiskowych, społecznych i makrospołecznych uwarunkowań przestępczości - analizę różnorakich podejść do zagadnienia zapobiegania przestępczości, zalecenia międzynarodowe w tym względzie oraz ogólne zagadnienia reakcji formalnej i nieformalnej na przestępczość - ogólne zasady tworzenia, realizacji oraz oceny skuteczności i prawidłowości (ewaluacji) programów prewencyjnych - programy, których celem jest kontrola przestępczości poprzez zmianę sytuacji, w której dochodzi do przestępstwa. |
Pełny opis: |
Przestępczość w rozumieniu prawnym i kryminologicznym. Pojęcie strategii w zakresie zwalczania przestępczości i w zapobieganiu przestępczości. Strategie destruktywne. Strategie kreatywne. Etapy działań zapobiegawczych. Pojęcie bezpieczeństwa, pojęcie bezpieczeństwa obywateli, pojęcie porządku publicznego. Przestępczość jako rodzaj zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego. Pojęcie profilaktyki. System przeciwdziałania przestępczości i patologiom. Zakres odpowiedzialności organów za bezpieczeństwo i porządek publiczny w Polsce. Zakres odpowiedzialności służb państwowych a zwłaszcza Policji w przedmiocie zapobiegania przestępczości. Podstawy prawne działań profilaktycznych. Lokalne programy prewencyjne – pojęcie. Przesłanki faktyczne do działalności zapobiegawczej. Zasady budowy programów prewencyjnych. Rola rozpoznania zagrożeń działalnością przestępczą w wyborze tematyki prewencyjnej. Etapy formułowania programów prewencyjnych. Kryminogenne czynniki przestrzeni. Wpływ środowiska na przestępczość. Rola ochrony osób, mienia i obiektów w zakresie zapobiegania przestępczości. Obiekty podlegające obowiązkowej ochronie. Rola monitoringu obiektowego i ulicznego w profilaktyce. Przedstawienie i omówienie (wybranych, aktualnie realizowanych) lokalnych programów profilaktycznych odnoszących się do: bezpieczeństwa osobistego obywateli, mienia obywateli, problematyki uzależnień, bezpieczeństwa w obszarze szkół i placówek wychowawczych, bezpieczeństwa w ruchu drogowym i zagrożeń terrorystycznych. |
Literatura: |
Krupiarz W., Czapska J., Zapobieganie przestępczości w środowisku lokalnym. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 1999 Gontarzewski Z., Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych - jednoosobowe patrole policyjne: materiały pokonferencyjne, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji 2008 Czapska J., Kury H., Mit represyjności albo o znaczeniu prewencji kryminalnej, 2002 Kossowska A., Sytuacyjne zapobieganie przestępczości „Archiwum Kryminologii” t. XX Bezpieczeństwo lokalne. Społeczny kontekst prewencji kryminalnej, (red) Czapska J., Widacki J., Warszawa 2000 Czarnecki B., Siemiński W., Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawa 2004 Bratton W., Knobler P., Przełom. Jak szef policji nowojorskiej powstrzymał epidemię przestępstw. Poznań 2000 Kelling G. L., Coles C.M., Wybite szyby. Jak zwalczyć przestępczość i przywrócić ład w najbliższym otoczeniu, Poznań 2000 |
Efekty uczenia się: |
Wiedza: K_W01; K_W02 - student rozumie istotę, miejsce i znaczenie różnych koncepcji strategii zapobiegania przestępczości jako istotnego elementu bezpieczeństwa wewnętrznego - student posiada wiedzę na temat różnego rodzaju więzi społecznych, ze szczególnym uwzględnieniem tych kategorii więzi, które mają znaczenie dla bezpieczeństwa człowieka i grup, w których żyje oraz ma wiedzę o procesach zachodzących w nich zmian Umiejętności: K_U01; - student potrafi analizować i wyjaśniać wzajemne relacje i zależności zjawisk społecznych przy realizacji projektów prewencyjnych Kompetencje społeczne: K_K01; K_K04 – student potrafi zdefiniować priorytety oraz formułować samodzielne opinie, prognozy i propozycje rozwiązań (oraz ich wdrożenia) w zakresie wpływu programów prewencyjnych na subiektywne poczucie bezpieczeństwa. - student potrafi krytycznie formułować stanowisko wobec konkretnych programów prewencyjnych |
Metody i kryteria oceniania: |
Bieżąca ocena aktywności, ocena projektu grupowego. Warsztat - analiza przypadków/prezentacja, aktywna dyskusja. |
Zajęcia w cyklu "Semestr letni 2023/24" (zakończony)
Okres: | 2024-02-19 - 2024-06-16 |
Przejdź do planu
PN WT ŚR CZ PT SO KON
KON
|
Typ zajęć: |
Konwersatorium, 18 godzin
|
|
Koordynatorzy: | Andrzej Misiuk | |
Prowadzący grup: | Andrzej Misiuk | |
Lista studentów: | (nie masz dostępu) | |
Zaliczenie: |
Przedmiot -
Zaliczenie na ocenę
Konwersatorium - Egzamin |
|
Skrócony opis: |
Przedmiot obejmuje: - odniesienia do indywidualnych, środowiskowych, społecznych i makrospołecznych uwarunkowań przestępczości - analizę różnorakich podejść do zagadnienia zapobiegania przestępczości, zalecenia międzynarodowe w tym względzie oraz ogólne zagadnienia reakcji formalnej i nieformalnej na przestępczość - ogólne zasady tworzenia, realizacji oraz oceny skuteczności i prawidłowości (ewaluacji) programów prewencyjnych - programy, których celem jest kontrola przestępczości poprzez zmianę sytuacji, w której dochodzi do przestępstwa. |
|
Pełny opis: |
Przestępczość w rozumieniu prawnym i kryminologicznym. Pojęcie strategii w zakresie zwalczania przestępczości i w zapobieganiu przestępczości. Strategie destruktywne. Strategie kreatywne. Etapy działań zapobiegawczych. Pojęcie bezpieczeństwa, pojęcie bezpieczeństwa obywateli, pojęcie porządku publicznego. Przestępczość jako rodzaj zagrożenia dla bezpieczeństwa i porządku publicznego. Pojęcie profilaktyki. System przeciwdziałania przestępczości i patologiom. Zakres odpowiedzialności organów za bezpieczeństwo i porządek publiczny w Polsce. Zakres odpowiedzialności służb państwowych a zwłaszcza Policji w przedmiocie zapobiegania przestępczości. Podstawy prawne działań profilaktycznych. Lokalne programy prewencyjne – pojęcie. Przesłanki faktyczne do działalności zapobiegawczej. Zasady budowy programów prewencyjnych. Rola rozpoznania zagrożeń działalnością przestępczą w wyborze tematyki prewencyjnej. Etapy formułowania programów prewencyjnych. Kryminogenne czynniki przestrzeni. Wpływ środowiska na przestępczość. Rola ochrony osób, mienia i obiektów w zakresie zapobiegania przestępczości. Obiekty podlegające obowiązkowej ochronie. Rola monitoringu obiektowego i ulicznego w profilaktyce. Przedstawienie i omówienie (wybranych, aktualnie realizowanych) lokalnych programów profilaktycznych odnoszących się do: bezpieczeństwa osobistego obywateli, mienia obywateli, problematyki uzależnień, bezpieczeństwa w obszarze szkół i placówek wychowawczych, bezpieczeństwa w ruchu drogowym i zagrożeń terrorystycznych. |
|
Literatura: |
Krupiarz W., Czapska J., Zapobieganie przestępczości w środowisku lokalnym. Instytut Spraw Publicznych, Warszawa 1999 Gontarzewski Z., Zapobieganie przestępczości w społecznościach lokalnych - jednoosobowe patrole policyjne: materiały pokonferencyjne, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji 2008 Czapska J., Kury H., Mit represyjności albo o znaczeniu prewencji kryminalnej, 2002 Kossowska A., Sytuacyjne zapobieganie przestępczości „Archiwum Kryminologii” t. XX Bezpieczeństwo lokalne. Społeczny kontekst prewencji kryminalnej, (red) Czapska J., Widacki J., Warszawa 2000 Czarnecki B., Siemiński W., Kształtowanie bezpiecznej przestrzeni publicznej, Warszawa 2004 Bratton W., Knobler P., Przełom. Jak szef policji nowojorskiej powstrzymał epidemię przestępstw. Poznań 2000 Kelling G. L., Coles C.M., Wybite szyby. Jak zwalczyć przestępczość i przywrócić ład w najbliższym otoczeniu, Poznań 2000 |
Właścicielem praw autorskich jest Uniwersytet Warszawski, Wydział Nauk Ekonomicznych.