Mikroekonomia II

obowiązkowe

Wymagania formalne:

- analiza matematyczna na podstawowym poziomie (funkcje wielu zmiennych, rachunek różniczkowy, optymalizacja funkcji jednej i wielu zmiennych, maksymalizacja przy ograniczeniu)

- Mikroekonomia I (teoria konsumenta)

Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze średniozaawansowaną teorią mikroekonomii – moduł II dotyczy teorii producenta i jest wstępem do organizacji rynku. Kurs będzie zaliczany na podstawie następujących elementów: ocena z ćwiczeń (30%) i egzamin końcowy (70%). Egzamin końcowy ma formę testu jednokrotnego wyboru, sprawdzającego stopień opanowania niezbędnego materiału teoretycznego i praktycznego.

1. Technologia 1 (czynniki produkcji, funkcja produkcji, krótki / długi okres, produktywność czynników, izokwanty, MRTS)

2. Technologia 2 (przychody skali, elastyczność technicznej substytucji czynników, izokliny, własności funkcji produkcji)

3. Koszty 1 (koszty księgowe, koszty ekonomiczne, koszty utopione, koszty alternatywne, funkcja kosztów, krótki / długi okres, przychody skali, przychody zakresu, krzywa uczenia się)

4. Koszty 2 (optymalny wybór producenta – minimalizacja kosztów, izokoszta, popyt warunkowy, ścieżka ekspansji, optymalny podział produkcji)

5. Maksymalizacja zysku (firma konkurencyjna, optymalny wybór producenta – maksymalizacja zysków, dualność wyboru producenta, wybór czynników produkcji, przerwanie produkcji w krótkim / długim okresie)

6. Model konkurencji doskonałej (założenia, podaż firmy w krótkim / długim okresie, zyski firmy konkurencyjnej, równowaga długookresowa, elastyczność podaży, nadwyżka producenta, efektywność)

7. Monopol (założenia, analiza monopolu, elastyczność popytu a cena, narzut, siła monopolu – pomiar i źródła, monopol wielozakładowy, koszty społeczne istnienia monopolu, regulacja monopolu, monopol naturalny)

8. Praktyki monopolistyczne (dyskryminacja cenowa I, II, III stopnia, monopol na kilku rynkach, taryfy dwuczęściowe, peak-load pricing, sprzedaż wiązana – bundling, tying)

9. Teoria gier 1 (podstawowe pojęcia, strategie dominujące / zdominowane, strategie racjonalizowane, równowaga Nasha, strategie mieszane, gry powtarzalne, gry ewolucyjne, gry sekwencyjne, funkcje reakcji, typowe przykłady gier)

10. Teoria gier 2 (wiarygodność, równowaga doskonała, aukcje)

11. Oligopol 1 (konkurencja monopolistyczna, model łamanej krzywej popytu, model Cournot, model Bertranda)

12.Oligopol 2 (model Stackelberga, model przywództwa cenowego, konkurencyjny skraj, kartel, stabilność kartelu)

13.Oligopol 3 (produkt heterogeniczny w modelu Cournot i Bertranda, blokowanie wejścia w modelu Stackelberga, metody uwiarygodniania strategii)

14.Oligopol 4 (modele lokalizacyjne, model Hotellinga)

15.Podsumowanie materiału

zalecane podręczniki:

podstawowe

• Varian, H. R., Intermediate Microeconomics with Calculus: A Modern Approach, Norton, 2014

uzupełniające

• Varian, H., Mikroekonomia, Kurs średni - ujęcie nowoczesne, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2013, ed. 4

• Perloff, J. M., Microeconomics: Theory and Applications with Calculus, Prentice Hall, 2013

• Nicholson, W., Microeconomic Theory: Basic Principles and Extensions, Cengage Learning, 2011, ed. 11

• Besanko, D., R. R. Braeutigam, Microeconomics, Wiley, 2010, ed. 4

• Browning, E. K., Zupan M. A., Microeconomics: Theory and Applications, Wiley, 2011, ed. 11

uzupełniające ('beletrystyka')

• Pindyck, R., D. Rubinfeld, Microeconomics, Prentice Hall, 2012, ed. 8

• Mansfield, E., G. Yohe, Microeconomics: Theory and Applications, Norton, 2004, ed. 11

• Hubbard, G., A. O'Brien, Microeconomics, 2012, ed. 4

• O'Sullivan, A., S. Sheffrin, S. Perez, Microeconomics: Principles, Applications, and Tools, Prentice Hall, 2011, ed. 7

• McConnell, C., S. Brue, S. Flynn, Microeconomics, Irwin/McGraw-Hill, 2014, ed. 20

• Case, K., R. Fair, S. Oster, Principles of Microeconomics, Prentice Hall, 2011, ed. 9

uzupełniające (‘hardcore’)

• Mas-Colell, A., M. D. Whinston, J. R. Green, Microeconomic Theory, Oxford University Press, 1995

• Jehle, G. A., P. J. Reny, Advanced Microeconomic Theory, Addison Wesley, 2011, ed. 3

• Varian, H. R., Microeconomic Analysis, Norton., 1992, ed. 3

uzupełniające (‘na kłopoty z analizą matematyczną’)

• Sydsater, K., P. Hammond, Essential Mathematics for Economic Analysis, Prentice Hall, 2012, ed. 4

• Sydsater, K., P. Hammond, A. Seierstad, A. Strom, Further Mathematics for Economic Analysis, Prentice Hall, 2008, ed. 2

zbiory zadań

• Bergstrom, T., H. Varian, Mikroekonomia, ćwiczenia, PWN 2003

• Varian, H., T. Bergstrom, Workouts in intermediate microeconomics: For intermediate microeconomics and intermediate microeconomics with calculus, ninth edition, Norton, 2014

Celem zajęć jest zapoznanie studentów ze średniozaawansowaną teorią producenta w ramach teorii mikroekonomii. Pomyślne zakończenie kursu daje podstawy do teoretycznej i praktycznej analizy zjawisk rynkowych w oparciu o solidną wiedzę mikroekonomiczną na pozioime średniozaawansowanym.

1. Zaliczenie przedmiotu Mikroekonomia II odbywa się na podstawie pisemnego egzaminu końcowego.

1.1. Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest wcześniejsze zaliczenie ćwiczeń. Przystąpienie do egzaminu bez zaliczonych ćwiczeń unieważnia jego wynik – egzamin w takim przypadku nie będzie sprawdzany.

1.2. Zaliczenie przedmiotu wymaga zdobycia na egzaminie co najmniej 50% możliwych punktów.

1.3. Ocena końcowa z przedmiotu wyznaczana jest na podstawie następującego wzoru:

0,7·(procentowy wynik z egzaminu) + 0,3·(0,25·(ocena z ćwiczeń) - 0,25)

Wyjaśnienie: wynik z egzaminu liczy się z wagą 70%, ocena z ćwiczeń z wagą 30% (ocena 3 z ćwiczeń zapewnia 50%, a ocena 5 – 100% możliwych do uzyskania punktów z ćwiczeń).

1.4. Egzamin ma formę testu jednokrotnego wyboru.

2. Inne zasady

2.1. Możliwe terminy organizacji kolokwiów i egzaminów określa regulamin WNE UW, w szczególności – planowany okres sesji i sesji poprawkowej określony w Kalendarzu Akademickim WNE.

2.2. Wszystkich studentów kursu obowiązuje wspólny termin egzaminu i egzaminu poprawkowego, a studentów każdej grupy ćwiczeniowej – wspólny termin kolokwium i kolokwium poprawkowego. Nie przewiduje się innych terminów i innych sposobów zaliczenia (taka ewentualność możliwa jest tylko w uzasadnionych przypadkach i tylko decyzją Dziekana WNE).

2.3. Nieobecność na egzaminie lub kolokwium w wyznaczonym terminie jest równoznaczna z jego niezaliczeniem (NK).

2.4. Zajęcia w języku angielskim realizują ten sam program i podlegają tym samym zasadom zaliczenia. Egzamin dla studentów polsko i angielskojęzycznych organizowany jest wspólnie.

2.5. Obowiązuje zasada ‘0 tolerancji dla ściągania’

2.6. Obowiązująca skala ocen:

wynik (%) i ocena

<50-60) 3

<60-70) 3,5

<70-80) 4

<80-90) 4,5

<90-100> 5