Prosty język w praktyce – warsztaty redakcyjne

nieobowiązkowe

w sali

Na zajęciach będziemy się uczyć pisać i redagować różnego typu teksty użytkowe zgodnie z zasadami prostego języka i skutecznej komunikacji.

Zajęcia mają charakter praktyczny. Podczas zajęć zajmiemy się wybranymi gatunkami tekstów użytkowych, z którymi specjaliści od prostego języka mierzą się w pracy zawodowej. Będziemy je pisać i redagować zgodnie z zasadami prostego języka.

Będą to między innymi:

- odpowiedzi na pisma klientów,

- służbowe e-maile pisane do klientów, współpracowników i przełożonych,

- regulaminy,

- odpowiedzi na reklamacje,

- informacje umieszczane na stronach internetowych,

- informacje umieszczane w mediach społecznościowych i aplikacjach,

- ogłoszenia,

- formularze.

Podczas tej pracy sprawdzimy, jak w praktyce wykorzystać narzędzia do automatycznego (i półautomatycznego upraszczania tekstów).

Zastanowimy się jednocześnie nad granicami upraszczania i spróbujemy wypracować taki model prostego języka, który z jednej strony odpowiada na potrzeby odbiorcy, z drugiej - sprawia, że nadawca również czuje się bezpiecznie i komfortowo.

Zajęcia mają charakter warsztatowy. Proponowana literatura jest jedynie punktem wyjścia do działań praktycznych. Są to między innymi te opracowania:

1. Magdalena Wójcik, E-book o prostym języku, Warszawa 2024.

2. Monika Kresa, Magdalena Wanot-Miśtura, Encyklopedia prostej polszczyzny PZU, Warszawa 2012: https://www.pzu.pl/_fileserver/item/1536673.

3. Ewelina Moroń, Tomasz Piekot, Grzegorz Zarzeczny, Marek Maziarz, Prosto o konkursach Funduszy Europejskich. Poradnik efektywnego pisania, Wrocław 2015.

4. Jan Miodek, Marek Maziarz, Tomasz Piekot, Marcin Poprawa, Grzegorz Zarzeczny, Jak pisać o Funduszach Europejskich?, Warszawa 2010.

Po ukończeniu zajęć studenci:

1. znają i rozumieją:

- czynniki wpływające na rozumienie tekstu i ułatwiające zapamiętywanie treści (W3)

- zasady grzeczności językowej w komunikacji publicznej oraz reguły dostosowania cech językowych i kompozycyjnych

komunikatu do sytuacji pragmatycznej (W9)

2. potrafią:

- rozpoznawać leksykę, struktury gramatyczne i cechy typograficzne tekstu utrudniające rozumienie tekstu (U1)

- właściwie dostosowywać słownictwo, konstrukcję zdania, budowę akapitu i dobierać formy gramatyczne w tekście użytkowym zgodnie z regułami prostego języka (U2)

- właściwie posługiwać się strategiami grzeczności adekwatnymi do złożonej sytuacji komunikacyjnej (U5)

- budować wypowiedzi niedyskryminujące ze względu wiek, płeć, niepełnosprawność itp. (U6)

- przeprowadzić krytyczną analizę tekstu pod kątem stopnia jego trudności (U7)

- właściwie posługiwać się narzędziami służącymi do upraszczania tekstów, w tym aplikacjami dostępnymi w internecie (U8)

3. są gotowi do tego, żeby:

- uznać wagę użycia prostego języka dla sprawności funkcjonowania administracji i firm (K3)

PUNKTY ECTS:

Aby zaliczyć przedmiot, studenci muszą zdobyć 6 punktów ECTS, które odpowiadają 180 godzinom nakładu pracy. Rozkładają się one następująco:

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin (1 ECTS);

- przygotowanie do zajęć: 60 godzin (2 ECTS);

- przygotowanie projektu - redakcja tekstów użytkowych: 90 godzin (3 ECTS)

WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

1. Aby zaliczyć przedmiot, studenci muszą:

- uczestniczyć w zajęciach (szczegóły dotyczące liczby nieobecności znajdują się dalej),

- wykazywać się aktywnością na zajęciach,

- przygotować projekt (teksty przeredagowane w duchu prostego języka). Ich liczbę i typ ustalimy podczas zajęć.

NIEOBECNOŚCI NA ĆWICZENIACH:

1. Studenci mają prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze.

2. Jeśli studenci ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymują zaliczenia z zajęć.

3. Jeśli studenci chcą usprawiedliwić nieobecności, muszą w ciągu tygodnia udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim).

4. Studenci ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:

a. pkt 17 par. 2,

b. pkt 4.5 par. 17,

c. par 33.

METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Na zajęciach stosujemy następujące metody weryfikacji efektów kształcenia:

1. ocena prac pisemnych (redagowanych tekstów),

2. ocena bieżącego przygotowania studenta do zajęć dydaktycznych.

ZASADY WYKORZYSTYWANIA NARZĘDZI SI:

1. Jeśli studenci chcą na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, muszą:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.

2. Studenci nie mogą korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli studenci wykorzystają narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.

Podstawa:

1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki

2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia.

3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.

Nie dotyczy.