Porozumienie bez przemocy (NVC) – podstawy

nieobowiązkowe

w sali

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z podstawami metody Porozumienia bez Przemocy (Nonviolent Communication, NVC), opracowanej przez Marshalla Rosenberga. Uczestnicy nauczą się rozpoznawać i wyrażać swoje emocje oraz potrzeby, a także budować empatyczne relacje w życiu osobistym, akademickim i zawodowym.

Zajęcia mają na celu zapoznanie studentów z podstawami metody Porozumienia bez Przemocy (Nonviolent Communication, NVC), opracowanej przez Marshalla Rosenberga. Uczestnicy nauczą się rozpoznawać i wyrażać swoje emocje oraz potrzeby, a także budować empatyczne relacje w życiu osobistym, akademickim i zawodowym.

Zajęcia będą skoncentrowane wokół następujących tematów:

1. Wprowadzenie do NVC:

a. Historia i założenia metody.

b. Rola empatii w komunikacji.

2. Cztery kroki NVC:

a. Obserwacja: jak dostrzegać sytuacje bez oceniania.

b. Uczucia: rozpoznawanie i wyrażanie emocji.

c. Potrzeby: identyfikacja swoich potrzeb i potrzeb innych.

d. Prośby: formułowanie jasnych i konstruktywnych próśb.

3. Rozpoznawanie barier komunikacyjnych:

a. Analiza języka, który oddziela nas od innych (np. oceny, oskarżenia, porównania).

b. Sposoby na przełamywanie konfliktów i budowanie porozumienia.

4. Ćwiczenia praktyczne:

a. Warsztaty empatycznego słuchania.

b. Symulacje trudnych rozmów.

c. Budowanie własnych komunikatów w duchu NVC.

1. Marshall B. Rosenberg, "Porozumienie bez przemocy. Podręcznik", Warszawa 2016.

2. Krzysztof Mudyń, "Porozumienie bez przemocy" jako metoda przezwyciężania sytuacji kryzysowych i zapobiegania konfliktom, [w:] Kryzysy i ich przezwyciężanie : problemy interwencji i pomocy psychologicznej / pod red. Doroty Kubackiej-Jasieckiej i Krzysztofa Mudynia. - Toruń : Wydawnictwo Adam Marszałek, 2014. - S. [215]-231.

3. Anna Jedynak, "Porozumienie bez przemocy", "Etyka" 42/2009, s. 23-36.

4. Zbigniew Wieczorek, "Porozumienie bez przemocy Marshalla Rosenberga jako sposób na redukowanie barier komunikacyjnych", "Przegląd Naukowo-Metodyczny. Edukacja dla Bezpieczeństwa" 3/2012, s. 103-116.

WIEDZA

Uczestnik zajęć zna:

1. zasady rozwiązywania sytuacji konfliktowych.

UMIEJĘTNOŚCI

Uczestnik zajęć umie:

1. Wykorzystać zasady porozumienia bez przemocy (NVC) w pracy z klientem lub zastosować w tekście zasady projektowania treści w duchu zasad.

2. Właściwie posługiwać się strategiami grzeczności adekwatnymi do złożonej sytuacji komunikacyjne.

KOMPETENCJE SPOŁECZNE:

Uczestnik zajęć jest gotów do:

1. Uznania etycznych przesłanek wymogu przejrzystego, jasnego przekazywania informacji.

PUNKTY ECTS:

Aby zaliczyć przedmiot, studenci muszą zdobyć 3 punkty ECTS, które odpowiadają 90 godzinom nakładu pracy. Rozkładają się one następująco:

- udział w ćwiczeniach: 30 godzin (1 ECTS);

- przygotowanie do zajęć: 30 godzin (1 ECTS);

- przygotowanie prezentacji: 90 godzin (1 ECTS)

WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU:

1. Aby zaliczyć przedmiot, studenci muszą:

- uczestniczyć w zajęciach (szczegóły dotyczące liczby nieobecności znajdują się dalej),

- wykazywać się aktywnością na zajęciach,

- przygotować prezentację na wybrany temat.

NIEOBECNOŚCI NA ĆWICZENIACH:

1. Studenci mają prawo do dwóch nieusprawiedliwionych nieobecności w semestrze.

2. Jeśli studenci ma więcej nieusprawiedliwionych nieobecności, nie otrzymują zaliczenia z zajęć.

3. Jeśli studenci chcą usprawiedliwić nieobecności, muszą w ciągu tygodnia udokumentować ich obiektywne przyczyny (np. zwolnieniem lekarskim).

4. Studenci ma obowiązek odrobić nadprogramowe usprawiedliwione nieobecności w sposób wskazany przez osobę prowadzącą zajęcia.

Podstawa: Regulamin studiów na Uniwersytecie Warszawskim:

a. pkt 17 par. 2,

b. pkt 4.5 par. 17,

c. par 33.

METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA:

Na zajęciach stosujemy następujące metody weryfikacji efektów kształcenia:

1. ocena prac pisemnych (redagowanych tekstów),

2. ocena bieżącego przygotowania studenta do zajęć dydaktycznych.

ZASADY WYKORZYSTYWANIA NARZĘDZI SI:

1. Jeśli studenci chcą na potrzeby pracy zaliczeniowej lub prac cząstkowych skorzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, muszą:

a. uzyskać na to zgodę osoby prowadzącej zajęcia,

b. uzgodnić z osobą prowadzącą zajęcia cele i zakres wykorzystania narzędzi sztucznej inteligencji.

2. Studenci nie mogą korzystać z narzędzi sztucznej inteligencji, aby redagować prace w języku polskim, chyba że osoba prowadząca zajęcia się na to zgodzi.

3. Jeśli studenci wykorzystają narzędzia sztucznej inteligencji:

a. bez zgody osoby prowadzącej zajęcia lub

b. w sposób z nią nieuzgodniony,

osoba prowadząca zajęcia stosuje procedury analogiczne do tych stosowanych w procedurze antyplagiatowej. Procedury te opisała Uniwersytecka Rada ds. Kształcenia w uchwale nr 14.

Podstawa:

1. Uchwała nr 170 Rady Dydaktycznej dla kierunków studiów: filologia bałtycka, filologia klasyczna i studia śródziemnomorskie, filologia polska, filologia polskiego języka migowego, kulturoznawstwo – wiedza o kulturze, logopedia ogólna i kliniczna, slawistyka, sztuka pisania, sztuki społeczne z dnia 27 lutego 2024 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia na Wydziale Polonistyki

2. Uchwała nr 98 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 8 grudnia 2023 r. w sprawie wytycznych dotyczących korzystania z narzędzi sztucznej inteligencji w procesie kształcenia.

3. Uchwała nr 14 Uniwersyteckiej Rady ds. Kształcenia z dnia 13 lipca 2020 r. w sprawie wytycznych dotyczących standardów i procedur postępowania w przypadku przygotowywania prac zaliczeniowych i dyplomowych z naruszeniem prawa na Uniwersytecie Warszawskim.