Kryminologia ilościowa

obowiązkowe

mieszany: w sali i zdalnie

Przedmiot stanowi kontynuację i rozwinięcie podstawowych kursów z kryminologii, metodologii badań społecznych i metod badań w kryminologii. Zajęcia skupiają się na ilościowym opisie przestępczości i polityki kryminalnej oraz ilościowych metodach badań w kryminologii.

Studenci zapoznają się z danymi statystycznymi dotyczącymi przestępczości oraz funkcjonowania organów ścigania i wymiaru sprawiedliwości, a także wynikami kryminologicznych badań i analiz. Wybrane zajęcia poświęcone są wyszukiwaniu i praktycznej analizie danych, także przy wykorzystaniu specjalistycznego komputerowego oprogramowania.

- kwantyfikacja teorii kryminologicznych,

- źródła i rodzaje danych kryminologicznych,

- rodzaje metod i technik badań w kryminologii,

- analiza danych indywidualnych i zagregowanych wskaźników,

- badania statystyczne (statystyki: policyjna, sądowa, penitencjarna),

- badania oparte na szeregach czasowych i danych przekrojowych,

- badania wiktymizacyjne. Szacowanie ryzyka wiktymizacyjnego,

- badania opinii publicznej o przestępczości i polityce kryminalnej,

- badania czynników ryzyka zachowań przestępczych,

- porównawcze badania trendów przestępczości,

- porównwawcze badania polityki kryminalnej,

- analizy jedno- dwu i wielowymiarowe,

- metody wizualizacji danych o przestępczości i polityce kryminalnej. Wykresy i mapy przestępczości.

B. Gruszczyńska, M. Marczewski, A. Siemaszko, P. Ostaszewski, J. Włodarczyk-Madejska, J. Klimczak, Atlas Przestępczości w Polsce 6, Wydawnictwo Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2021

J. Włodarczyk-Madejska, P. Ostaszewski, J. Klimczak, A. Siemaszko, Nękani, oszukiwani, hakowani. Nowe i tradycyjne wymiary wiktymizacji, Wydawnictwo Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości, Warszawa 2021

Błachut J., Problemy związane z pomiarem przestępczości, Oficyna Wolters Kluwer, Warszawa 2007.

Babbie E., Badania społeczne w praktyce, Warszawa 2003.

P. Francuz, R. Mackiewicz, R. (2005). Liczby nie wiedza skąd pochodzą. Przewodnik po metodologii i statystyce. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Dostępne podręczniki do kryminologii

Studenci

1. Znają zasady kwantyfikacji zjawisk kryminologicznych i polityczno-kryminalnych.

2. znają i potrafią wykorzystać metody weryfikacji hipotez o przestępczości.

3. Umieją analizować trendy i strukturę przestępczości.

4. Znają metody szacowania ryzyka wiktymizacji

5.Potrafią porównywać trendy i nasilenie przestępczości według różnych przekrojów społecznych i regionalnych.

6. Znają przyczyny ciemnej liczby przestępstw i metody jej oszacowania.

1. Ocena ciągła – obejmuje przygotowanie do zajęć oraz aktywność na zajęciach.

2. Przygotowanie autorskiego projektu analizy danych statystycznych dotyczących tematu własnej pracy magisterskiej.

3. Test pisemny.