Diagnostyka jednostek i środowisk wychowawczych

obowiązkowe

podstawy psychologii i pedagogiki

w sali

Diagnostyka jednostek i środowisk wychowawczych ma służyć poznaniu metodologii stawiania poprawnych diagnoz na użytek opieki, wychowania i terapii. Celem zajęć jest zdobycie przez studenta wiedzy i umiejętności z zakresu diagnozy jednostek i środowisk wychowawczych, takich jak rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła, instytucje opiekuńczo-wychowawcze, społeczność lokalna. Przedmiot przygotowuje do umiejętnego posługiwania się istniejącymi narzędziami badawczymi. Ponadto student poznaje zasady konstruowania narzędzi diagnostycznych oraz interpretowania uzyskiwanych wyników.

Diagnostyka jednostek i środowisk wychowawczych ma służyć poznaniu metodologii stawiania poprawnych diagnoz na użytek opieki, wychowania i terapii. Celem zajęć jest zdobycie przez studenta wiedzy i umiejętności z zakresu diagnozy jednostek i środowisk wychowawczych, takich jak rodzina, grupa rówieśnicza, szkoła, instytucje opiekuńczo-wychowawcze, społeczność lokalna. Przedmiot przygotowuje do umiejętnego posługiwania się istniejącymi narzędziami badawczymi. Ponadto student poznaje zasady konstruowania narzędzi diagnostycznych oraz interpretowania uzyskiwanych wyników.

W części wstępnej zostaną przedstawione zakresy pojęciowe: diagnoza, diagnostyka, proces diagnozowania. Następnie podejmowane będą problemy dotyczące człowieka jako przedmiotu i podmiotu diagnozy indywidualnej oraz społecznej. Dyskusja wokół zagadnienia: jednostka i środowisko – interakcje oraz interferencje. W dalszej części omówione i zaprezentowane będą etapy diagnozy oraz podstawowe techniki diagnostyczne. Założenia teoretyczne, modele metodyczne, wybór i zastosowanie narzędzi diagnozy behawioralnej, interakcyjnej, wielowymiarowej. Etapy konstruowania rzetelnego i trafnego narzędzia diagnostycznego (m.in. budowa i zastosowanie Skali Nieprzystosowania Społecznego L. Pytki) Kolejne omawiane kwestie to profesjonalne działania w obszarze diagnozy i pracy socjalno-wychowaczej z rodziną dysfunkcyjną oraz diagnoza sytuacji społecznej dziecka w grupie rówieśniczej. Uwzględniony będzie pomiar klimatu społecznego instytucji wychowawczych, opiekuńczych i korekcyjnych. Podsumowanie będzie określenie i wskazanie związków diagnozy z ewaluacją.

Agresja w szkole. Diagnoza i profilaktyka, (red.) Ostrowska K., Libiszowska-Żółtkowska M., Warszawa 2008.

Jarosz E., Wysocka E., Diagnoza psychopedagogiczna, podstawowe problemy i rozwiązania, Warszawa 2006.

Wysocka E., Diagnoza w resocjalizacji, Obszary problemowe i modele rozwiązań w ujęciu psychopedagogiczny, Warszawa 2008.

Pedagogika społeczna, (red.) Pilch T., Lepalczyk I., Warszawa 1995.

L. Pytka, Pedagogika resocjalizacyjna, Warszawa 2001.

Zaburzenia rozwojowe dzieci krzywdzonych emocjonalnie, (red.) Iwaniec D., Szmagalski J., Warszawa 2005.

Po zakończeniu procesu uczenia student:

Wiedza

─ definiuje podstawowe pojęcia z zakresu procesu diagnozowania;

─ identyfikuje wybrane zaburzenia;

─ określa kryteria prawidłowo przeprowadzonego procesu diagnozowania.

Umiejętności

─ przeprowadza wieloaspektową analizę i interpretację wybranego stanu rzeczy dotyczącego funkcjonowania jednostek, grup, instytucji, środowisk wychowawczych i lokalnych;

─ przewiduje tendencje rozwojowe wybranego zaburzenia;

─ projektuje odpowiednie oddziaływanie profilaktyczne, opiekuńcze, wychowawcze, terapeutyczne czy resocjalizacyjne na podstawie znajomości ogólnych prawidłowości metodologicznych i teoretycznych.

Kompetencje społeczne

─ argumentuje i weryfikuje działania diagnostyczne w zależności od zmieniających się uwarunkowań endo - i egzogennych;

─ planuje pracę samodzielnie lub w zespole nad wyznaczonym zadaniem;

─ postępuję zgodnie z zasadami etyki zawodowej.

Ocena ciągła, końcowe zaliczenie pisemne, kontrola obecności.

wiedza

─ zaliczenie pisemne na ocenę;

─ poziom opanowania materiału do przygotowania na każde zajęcia.

umiejętności

─ zaliczenie pisemne na ocenę;

─ praca w grupach (m.in. przygotowanie diagnozy i prezentacji, odgrywanie ról);

─ aktywność na zajęciach.

kompetencje społeczne

─ zaliczenie pisemne na ocenę

─ ocena funkcjonowania w symulowanych fragmentach procesu diagnozowania.