Teoretyczne podstawy metodyki resocjalizacji

obowiązkowe

-znajomość podstawowych pojęć pedagogicznych i psychologicznych

- znajomość koncepcji psychologicznych człowieka

w sali

Metody psychokreacji i działania praktycznego. Rola teorii w projektowaniu postępowania korekcyjnego. Modele pojęciowe wyjaśniające specyfikę zaburzeń przystosowania. Koncepcja czynników ryzyka i ochrony w profilaktyce wychowawczej i psychokorekcji. Katogorie zaburzonych zachowań dzieci i młodzieży. Koncepcja czynników ryzyka. Podatność i odporność na krzywdę. Deficyty w obszarze kompetencji społecznych i psychologicznych. Koncepcja atrakcyjności społecznej A. Adlera i Dreikusa w wyjaśnianiu problemowych zachowań młodzieży. Socjalizacja zachowań dewiacyjnych. Procedury zapobiegania, interwencji i terapii: behawioralne i behawioralno-poznawcze, społecznego uczenia się, informacyjne, terapia realistyczna Glassera, środowiskowe. Formy interwencji pedagogicznych i terapeutycznych

Metodyka jako nauka i sztuka działania praktycznego. Rola teorii opisująco-wyjaśniających w projektowaniu postępowania korekcyjnego. Zaburzenia przystosowania - modele pojęciowe. Kategorie zachowań problemowych młodzieży – koncepcja czynników ryzyka. Podatność na krzywdę oraz odporność. Deficyty w zakresie kompetencji społecznych i psychologicznych. Koncepcja atrakcyjności społecznej A. Adlera i Dreikusa w wyjaśnianiu problemowych zachowań młodzieży. Socjalizacja zachowań dewiacyjnych. Pojęcie interakcji wychowawczej i korekcyjnej: spostrzeganie interpersonalne i symboliczne komunikowanie się. System, twierdzeń dotyczących budowania interakcji wychowawczo-korekcyjnej. Procedury zapobiegania, interwencji i terapii: behawioralne [oddziaływanie dyscyplinujące] i behawioralno-poznawcze, społecznego uczenia się [kształtowanie się autorytetu wychowawcy – autorytet zewnętrzny i wewnętrzny, treningi umiejętności], informacyjne, terapia realistyczna Glassera, środowiskowe. Formy interwencji pedagogicznych i terapeutycznych. Instytucje wychowania resocjalizującego i psychokorekcji.

1. L. Pytka Pedagogika resocjalizacyjna,

2. Cz. Czapów Wychowanie resocjalizujące, Część pierwsza, 1978

3. K. Sawicka [opr.] Polska myśl resocjalizacyjna, 1993

4. J. McWhirter ….- Zagrożona młodzież , PARPA, 2001, roz. 1, 9

5. K. Sawicka Terapia w resocjalizacji w: B. Urban, M. Stanik – Resocjalizacja, 2007, t.2

6. C. Hillenbrand – Pedagogika zaburzeń zachowania, 2007, roz. 3 , 4 , 6

7. L. Pytka _ Resocjalizacja i pedagogika resocjalizacyjna w ujęciu Czapówa, w: B. Urban, M. Stanik – Resocjalizacja, 2007, t.1

Student po ukończeniu kursu w zakresie:

a. wiedzy:

• rozpoznaje i analizuje twierdzenia przydatne do formułowania zaleceń metodycznych;

• zna [wymienia] podstawowe modele pojęciowe opisujące fakty wychowawcze i korekcyjne;

b. umiejętności

• wykorzystuje twierdzenia do projektowania postępowania korekcyjnego;

• przeprowadza wieloaspektową analizę różnic między podstawowymi modelami wychowania dzieci z zaburzeniami zachowania

c. kompetencji

• argumentuje i weryfikuje plusy i minusy wybranego podejścia teoretycznego w pedagogice resocjalizacyjnej

Testowy egzamin pisemny

Ocena ciągła: obecność i aktywność na zajęciach

Praca pisemna.