Wybrane problemy teorii komunikacji

fakultatywne
ogólnouniwersyteckie

Zajęcia będą poświęcone omówieniu podstaw teoretycznych teorii komunikacji ze szczególnym uwzględnieniem teorii oralności, roli pisma w kulturze, proksemiki oraz zagadnień związanych z mnemoniką, a także pamięcią kulturową.

w sali

Obok podstaw teoretycznych wskazane zostaną możliwości stosowania wybranych elementów teorii komunikacji do analizy konkretnych realizacji z dziedziny literatury i sztuk plastycznych. Poruszone zostaną również zagadnienia związane z proksemiką, a także koncepcja tzw. dramatu społecznego.

1. Zajęcia wstępne. Omówienie programu.

2. Teoria komunikacji a wiedza o kulturze (A. Mencwel).

3. Psychodynamika oralności wg W. J. Onga.

4. Interioryzacja pisma w kulturze (E. A. Havelock).

5. Pismo a organizacja społeczeństwa (J. Goody).

6. Proksemika jako system komunikacji (E. Hall).

7. Mnemonika oralna i mnemonika piśmienna (F. A. Yates).

8. Pamięć komunikatywna a pamięć kulturowa (J. Assmann).

9. Pamięć społeczna w ujęciu P. Connertona

10. Zapominanie jako proces społeczny (P. Ricoeur).

11. Dramat społeczny w teorii V. Turnera.

12. Pismo uroczyste w kulturze (A. Petrucci).

13. Pismo a intencja komunikacyjna (D. R. Olson)

14. Agon jako element koncepcji ludyczności (J. Huizinga).

15. Historyczna zmienność postaci zabawy (J. E. Combs).

J. Assmann, Pamięć kulturowa. Pismo, zapamiętywanie i polityczna tożsamość w cywilizacjach starożytnych, Warszawa 2008, Wprowadzenie, z rozdz. I Uwagi wstępne; 1. Społeczny charakter przeszłości: Maurice Halbwachs; 2. Formy pamięci zbiorowej. Pamięć komunikatywna.

J. E. Combs, Świat zabaw. Narodziny nowego wieku ludycznego, Warszawa 2011, rozdz. I Dynamika zabawy.

P. Connerton, Jak społeczeństwa pamiętają, Warszawa 2012, rozdz. Pamięć społeczna.

J. Goody, Logika pisma a organizacja społeczeństwa, Warszawa 2006, rozdz. II.

E. Hall, Ukryty wymiar, Warszawa 1997 lub 2005, rozdz. I Kultura jako komunikowanie się; rozdz. X Dystanse u człowieka.

E. A. Havelock, Przedmowa do Platona, Warszawa 2007, z cz. I Myślenie obrazami rozdz. III Poezja jako przekaz komunikacyjny; cz. II Konieczność platonizmu, rozdz. XI i XIV.

J. Huizinga, Homo ludens. Zabawa jako źródło kultury, Warszawa 1985, rozdz. III Zabawa i współzawodnictwo jako funkcja kulturotwórcza.

A. Mencwel, Wyobraźnia antropologiczna, Warszawa 2006, z cz. I Strona teorii, rozdz. Wiedza o kulturze w kulturze współczesnej; Antropologia słowa i historia kultury.

D. R. Olson, Papierowy świat. Pojęciowe i poznawcze implikacje pisania i czytania, Warszawa 2010, rozdz. V Jak teksty powinny być traktowane, czyli czego pismo nie przedstawia; rozdz. VI Problem interpretacji: odzyskanie intencji komunikacyjnej.

W. J. Ong, Oralność I piśmienność, Lublin 1992 lub Warszawa 2012, 2. Odkrycie pierwotnych kultur oralnych; 3. Nieco o psychodynamice oralności.

A. Petrucci, Pismo. Idea i przedstawienie, Warszawa 2010, rozdz. I Pismo i miasto; rozdz. II Imitacja, rywalizacja, „cyfra”.

P. Ricoeur, Pamięć, historia, zapomnienie, Kraków 2006, z cz. III Kondycja historyczna rozdz. 3 Zapomnienie, podrozdział III: Zapomnienie przywołania: użycie i nadużycie.

V. Turner, Gry społeczne, pola i metafory, Kraków 2005, 1. Gry społeczne i obrzędowe metafory.

F. A. Yates, Sztuka pamięci, Warszawa 1977, rozdz. II Sztuka pamięci w Grecji: pamięć a dusza.

Student nabywa umiejętności samodzielnego poznawania literatury przedmiotu oraz wypracowuje podstawy teoretyczne wybranej przez siebie metodologii, które umożliwią mu efektywne uczestniczenie w seminarium magisterskim.

Ocenie będzie podlegać aktywność podczas dyskusji nad wcześniej przeczytanymi tekstami.

Zaliczenie na ocenę. Możliwość opuszczenia dwóch spotkań.