Metody i techniki badań społecznych

obowiązkowe

Zaliczony I rok studiów pierwszego stopnia na kierunku polityka społeczna. Brak innych formalnych założeń wstępnych. Założenia merytoryczne - znajomość przez studenta podstawowych kategorii nauk społecznych i podstaw logiki.

w sali

Podstawy wiedzy o metodologicznych i metodycznych aspektach badań społecznych. Kształtowanie i rozwijanie

umiejętności warsztatowych w zakresie prowadzenia badań społecznych.

Zakres zagadnień: proces badawczy w naukach społecznych; składniki koncepcji badań; zmienne socjologiczne i ich

wskaźniki; badania jakościowe i wybrane niesondażowe metody badawcze; badania sondażowe; badania przekrojowe,

dynamiczne i pseudodynamiczne; badania całościowe i na próbach badawczych; eksperyment w naukach społecznych;

badania ewaluacyjne.

Wykład ma za zadanie zaprezentować podstawowe treści dotyczące metodologii i metodyki badań społecznych. Jego tematyka obejmuje następujące zagadnienia:

Metody i techniki badawcze – nauka o polityce społecznej na tle innych nauk. Typologie badań.

Proces badawczy w naukach społecznych.

Składniki koncepcji badań.

Zmienne socjologiczne i ich wskaźniki

Badania jakościowe i wybrane niesondażowe metody badawcze.

Badania sondażowe.

Badania przekrojowe, dynamiczne i pseudodynamiczne.

Badania całościowe i na próbach badawczych.

Eksperyment w naukach społecznych.

Badania ewaluacyjne.

Ćwiczenia poświęcone są pogłębieniu wiedzy studentów na temat kluczowych składników procesu badawczego w empirycznych badaniach społecznych oraz zdobycie umiejętności warsztatowych w zakresie wybranych metod badawczych – analizy treści i badań sondażowych. Na ćwiczeniach będzie kładziony szczególny nacisk na samodzielną, twórczą pracę studentów oraz na systematyczne zdobywanie wiedzy metodologicznej.

PODSTAWOWA

• E.Babbie, Podstawy badań społecznych, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2009

• E. Babbie, Badania społeczne w praktyce. Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2003.

• Ch. Frankfort-Nachmias, D. Nachmias, Metody badawcze w naukach społecznych. Zysk i Ska Wydawnictwo, Poznań 2001.

UZUPEŁNIAJĄCA

• R. Mayntz, K. Holm, P. Hübner, Wprowadzenie do metod socjologii empirycznej. PWN, Warszawa 1985.

• S. Nowak, Metodologia badań społecznych. PWN. Warszawa 1985.

• A. Sułek (oprac.), Metody analizy socjologicznej. IS UW, Warszawa 1986.

• B. Szatur-Jaworska (oprac.), Wprowadzenie do metod i technik badań społecznych. Wyd. UW, Warszawa 1988.

• B. Szatur-Jaworska, Diagnozowanie w polityce społecznej - metody i problemy, Elipsa, Warszawa 2014.

Poprzez realizację przedmiotu student zdobywa podstawową wiedzę metodologiczną z zakresu empirycznych badań społecznych oraz metodyki badań społecznych. Zdobywa też umiejętności w zakresie stosowania wybranych technik badawczych.

Po ukończeniu przedmiotu (wykładu i ćwiczeń) student/ka:

K_W01 zna i rozumie podstawowe metody i techniki prowadzenia badań w obszarze polityki społecznej – w zakresie warsztatu socjologicznego

K_U01 potrafi – na podstawie badań empirycznych – interpretować zjawiska społeczne trafnie rozpoznając problemy społeczne, kwestie społeczne i ryzyka socjalne

K_U04 potrafi zaprojektować i zrealizować proste badanie społeczne w obszarze polityki społecznej, prawidłowo dobierając i stosując odpowiednie metody i narzędzia

K_U06 potrafi tworzyć pisemne raporty z prowadzonych przez siebie badań empirycznych

K_U09 potrafi planować i organizować własną pracę, a także zbudować mały zespół badawczy

K_K01 jest gotów do krytycznej oceny posiadanej przez siebie wiedzy i zewnętrznych komunikatów z obszaru polityki społecznej odwołujących się do wyników badań empirycznych

K_K02 jest gotów do uczestniczenia w przygotowywaniu projektów badawczych i tworzeniu koncepcji programów społecznych z obszaru polityki społecznej, wykorzystując zdobytą w czasie studiów wiedzę oraz potrafiąc ją uzupełniać, w tym korzystając ze wsparcia ekspertów, jak też skutecznie współpracując z innymi osobami.

Warsztaty: ocena znajomości zalecanej literatury oraz ocena umiejętności samodzielnego prowadzenia badań i opracowywania ich wyników, ze szczególnym naciskiem na tworzenie ich koncepcji i narzędzi badawczych; obecność na zajęciach; zaliczenie sprawdzianu wiedzy.

Wymagania egzaminacyjne (egzamin pisemny): znajomość zagadnień omawianych na wykładzie i warsztatach oraz umiejętność zastosowania tej wiedzy do rozwiązywania konkretnych problemów badawczych. Obecność na wykładach jest obowiązkowa. Studenci nieobecni na 3 lub więcej wykładach w semestrze są niedopuszczani do egzaminu końcowego i nie uzyskują zaleczenia przedmiotu.

Formą zaliczenia PRZEDMIOTU jest egzamin pisemny. Przedmiotem egzaminu są wiedza i umiejętności przekazywane podczas wykładów i ćwiczeń. WARUNKIEM DOPUSZCZENIA DO EGZAMINU jest uzyskanie zaliczenia warsztatów oraz obecność na wykładach.

Studenci, którzy szczególnie dobrze zaliczyli ćwiczenia (bardzo dobre oceny ze sprawdzianu i prac) otrzymują stosowny komentarz w USOS, który skutkuje podniesieniem oceny z przedmiotu o 0,5.

WSZYSTKIE OSOBY POWTARZAJĄCE PRZEDMIOT, NIEZALEŻNIE OD TEGO, CZY POWODEM JEST NIEZALICZENIE ĆWICZEŃ (WARSZTATÓW) CZY NIEZDANIE EGZAMINU, MAJĄ OBOWIĄZEK UDZIAŁU W WARSZTATACH I WYKŁADACH NA ZASADACH OGÓLNYCH. O ILE KIEROWNIK STUDIÓW NIE ZDECYDUJE INACZEJ.

PRZEDMIOT NIE JEST POWIĄZANY Z PRAKTYKAMI ZAWODOWYMI.