Translatorium litewskie 2

obowiązkowe

Znajomość języka litewskiego w stopniu umożliwiającym swobodne czytanie tekstów.

w sali

Celem zajęć jest zapoznanie studentów z podstawowymi technikami translatorskimi oraz kształtowanie ich kompetencji tłumaczeniowej w zakresie języka litewskiego.

Kurs ma za zadanie poszerzyć zasób leksykalny (zarówno czynny, jak i bierny) oraz rozwijać umiejętności tłumaczenia różnego rodzaju tekstów: literackich (pojęcie stylizacji językowej, zjawisko nieprzekładalności kulturowej), specjalistycznych oraz dokumentów urzędowych. Program zajęć obejmuje również omówienie często spotykanych błędów translacyjnych oraz metod rozwiązywania problemów z przekładem, opierając się na strategiach tłumaczeniowych.

Poprzez przyglądanie się wybranym przekładom i ich krytyczną analizę oraz poprzez praktyczne ćwiczenia na wyselekcjonowanych tekstach uczestnicy translatorium zapoznają się z metodologią pracy translatorskiej, poznają potencjalne pułapki, jakie czyhają na tłumacza, uczą się odpowiedzialności za podejmowane przez siebie wybory interpretacyjne i rozstrzygnięcia dotyczące strategii tłumaczeniowej.

Szacunkowy nakład pracy:

translatorium – 60 godz. (2 ECTS)

samodzielne przygotowywanie się do zajęć i przygotowanie tekstu na zaliczenie – 90 godz. (3 ECTS)

RAZEM = 150 godzin (5 ECTS)

Literatura pomocnicza

Reikalų raštai ir dokumentai. Warszawa-Puńsk, 2005.

Kanceliarinės kalbos patarimai. Opr. P. Kniūkšta, Vilnius, 2002 i n. oraz wydanie internetowe, Lietuvių kalbos institutas 2007 – http://lkz.mch.mii.lt/Kanceliarinis/

Kalėda A., Kalėdienė B., Niedzviecka M., Lietuvių-lenkų kalbų žodynas, Vilnius 1991.

Kierzkowska D., Poznański J. i inni, Kodeks tłumacza przysięgłego, Warszawa 2007 (fragmenty).

Lietuvių kalbos žodynas. Vilnius, 1952-2002 lub wersja elektroniczna www.lkz.lt

Legowicz E., Polsko-litewski słownik prawniczy dla policjantów, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 1996.

Ojcewicz G. Podręczny słownik administracji: polski, białoruski, litewski, rosyjski, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 2008.

Ojcewicz G. Praktyczny słownik policyjno-prawniczy: polski, białoruski, litewski,

rosyjski, ukraiński, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Policji, Szczytno 2006.

Vaitkevičiūtė V. Tarptautinių žodžių žodynas (ketvirtas pataisytas ir papildytas

leidimas), Vilnius 2007.

Vaitkevičiūtė V. Didydis lenkų-lietuvių žodynas, t. 1-2, Marijampolė 2003.

Strony internetowe www.infolex.lt; http://lex.pl

Lista lektur zostanie ostatecznie ustalona po konsultacjach z uczestnikami zajęć. W ten sam sposób zostaną wyselekcjonowane teksty do opracowania translatorskiego.

Wiedza:

– zna podstawowe zasady tłumaczenia tekstów i stosuje je w praktyce;

– posiada odpowiedni zasób słownictwa, terminów i zwrotów stosowanych w stylu urzędowym języka litewskiego i polskiego (w zakresie prowadzonych tłumaczeń);

Umiejętności:

– samodzielnie tłumaczy różnego rodzaju teksty, dbając o precyzję przekładu i poprawność językową;

– dba o zgodność treści tłumaczenia z oryginałem i w tym celu wykorzystuje informacje dostępne w źródłach specjalistycznych (wydania książkowe i internetowe);

– zna podstawowe zasady ochrony własności intelektualnej (np. w kwestii cytowania)

Kompetencje społeczne:

– ma świadomość przestrzegania zasad etyki zawodowej;

– rozumie potrzebę aktywnego uczestniczenia we własnym uczeniu się oraz konieczność ciągłego doskonalenia zawodowego.

Kontrola aktywności i bieżącego przygotowania do zajęć, pisemna praca zaliczeniowa (samodzielne opracowanie translatorskie wybranego tekstu).

Student ma prawo do 2 nieobecności w semestrze, każda kolejna powinna być zaliczona w sposób uzgodniony z prowadzącym.

Podczas zajęć studenci mogą posługiwać się narzędziami SI np. do zbierania materiałów, opracowania stanu badań oraz tworzenia bibliografii. Wykluczone jest stosowanie narzędzi SI w celach interpretacyjnych, do tworzenia wypowiedzi pisemnej czy do opracowywania fragmentów tekstu.

brak